Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

προβληθεὶς δὲ ὁ Νοῦς καὶ ἡ Ἀλήθεια ἀπὸ τοῦ Πατρός, ἀπὸ γονίμου γόνιμος, προέβαλε καὶ αὐτὸς Δόγον καὶ Ζωήν, τὸν Πατέρα μιμοὐμενος· ὁ δὲ Δόγος καὶ ἡ Ζωὴ προβάλλουσιν ¨Ανθρωπον καὶ Ἑκκλησίαν. ό δὲ Νοῦς καὶ ἡ ᾿ Αλήθεια, ἐπεὶ εἶδον τὸν Λόγον καὶ τὴν Ζωήν, τὰ ἶδια γεννήματα, γόνιμα γεγενημένα, ηὐχαρίστησαν τῷ Πατρὶ τῶν ὅλων καὶ προσφέρουσιν αὐτῷ τέλειον ἀριθμόν, αἰῶνας δέκα.

τούτου γἀρ, φηοί. τελειότερον ἀριθμοῦ ὁ Νοῦς καὶ ἡ ᾿Αλήθεια τῷ Πατρὶ προσενεγκεῖν οὐκ ἠσυνήθησαν. ἔδει γὰρ τέλειον ὄντα τὸν Πατέρα ἀριθμῷ δοξάξεσθαι εελείῳ· τέλειος δέ ἐστιν ὁ δέκα, ὅτι πρῶτος τῶν κατὰ πλῆθος γινομένων οοὑτός ἐστι τέλειος. τελειότερος δὲ ὁ Πατήρ, [*](8—157, 22 vgl. Iren. 1 1, 1. 2 S. 8ff Η. — 10 σύμβουλον] vgl. Rom. 11 — 14 f vgl. 1 Joh. 4, 8. 16. Iren. 1 2, 2 S. 15 H.) [*](1 ἄθηλυ Ρ, verb. Roeper 2 δύνασθαι < ? We. 5f αὐτοῖς πρὸς ἑαυτοὺς Ρ 6 δυοῖς Ρ 7 οὐσίαν Ρ ἄθηλυ Ρ 8 ὅσ᾿ Cruice: ὡς Ρ τε Ρ: ἠν χρόνος Ε; We. (vgl. Norden, Agnostos Theos S. ἦν ö. 9 γενητὸν Ρ 13 δ] ὂν Ρ ἑαυτῶ (nicht αὐτῶ) Ρ 14 ὅλος aus ὅλως Ρ ῇ ἦν Ρ 16 ἐγέννησεν Ρ αὐτὴν Ρ ὅσπερ We. 17 ἥτις καὶ ῥίξα καὶ vgl. S. 158, 4 18 κατὰ ἀριθμουμένων Ρ 22 τὸν λόγον καὶ τὴν ξωὴν We.: τοῦ λόγου καὶ τῆς ζωῆς Ρ, > Gö. 23 γεγεννημένα Ρ 25 25f πρῶτον — τἐλλος. Ρ. Boetticher bei Bimsen 28 γινομένων (so) Ρ)

᾿Ιδών οὖν καὶ αὐτὸς ὁ Λόγος καὶ ἡ Ζωή, Ζωή, ὁ Νοῦς κοὶ ἡ ᾿Αλήθεια δεδόξακον τὸν πατέρα τῶν ὅλων έν ὀριθμῷ τελείῳ, δοξάσαι καὶ αὐτὸς ὁ Δόγος μετὰ τῆς Ζωῆς ἠθέλησε τὸν ἑαυτοῦ πατέρα καὶ τὴν μητέρα, τὸν Νοῦν καὶ τὴν Ἁλήθειαν.

ἐπεὶ δὲ γεννητὸς ἠν ὀ Νοῦς καὶ ἡ Ἀλήθεια καὶ οὐκ εἶχε τὸ πατρικὸν τέλειοι τὴν ἀγεννησίαν, οὐκέτι τελείῳ ἀριθμῷ ό Δόγος καὶ ὴ Ζωὴ Ζωὴ τὸν ἑαυ τῶν πατέρα τὸν Νοῦν, ἀλλὰ γὰρ ἐν ἀτελεῖ· δώδεκα γὰρ αἰῶνας προσφέρουσιν ό Λόγος καὶ ἠ Ζωὴ τῷ Νοΐ καὶ τῇ Ἁληθέίᾳ.

οὑται γὰρ πρῶται κατὰ Οὐαλεντῖνον ῥίζαι τῶν αἰώνων γεγόνασι, Νοῦς καὶ Ἀλήθεια, Δὀγος καὶ Ζωή, Ἄνθρωπος καὶ Ἐκκλησία, δέκα δὲ οἱ τοῦ Νοὸς καὶ τῆς ᾿Εληθείας, δύο καὶ δέκα δὲ οἱ τοῦ Λόγου καὶ τῆς Ζωῆς, εἰκοσι καὶ ὀκτὼ οἱ πάντες.