Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Hippolytus

Hippolytus. Hippolytus Werke, Volume 3. Wendland, Paul, editor. Leipizg: Hinrichs, 1916.

τοῦτον γὰρ οἶδε μόνον τέλειον ἀριθμὸν Πυθαγόρας τὸν δἐκα· τὸν γὰρ ἕνδεκα καὶ δώδεκα προθήκην καὶ ἐπαναποδισμὸν τῆς δεκάδος, οὐκ ἄλλου τινὸς ἀριθμοῦ γέννησιν τὸ προστιθέμενον]. πάντα τε σώματα στερεὰ ἐξ ἀσωμάτων γεννᾷ. τῶν τε γὰρ σωμάτων καὶ ἀσωμάτων ὁμοῦ στοιχεῖον εἶναί φησι καὶ ἀρχὴν τὸ σημεῖον ὅ ἐστιν ἀμερές· γίνεται δέ, φησίν, ἐκ σημείου γραμμή, καὶ ἐκ γραμμῆς ἐπιφάνεια ἐπιθάνεια δὲ ῥυεῖσα δὲ βάθος βάθος ὑφέστηκε, φηθί, σῶμα. 4 ὅθεν καὶ ὅρκος τίς ἐστι τοῖς Πυθαγορικοῖς ἡ τῶν τεσσάρων στοικείων συμφωνία. ὀμνύουσι δ᾿ οὕτως·

  • ναὶ μὰ τὸν ἁμετέρᾳ παραδόντα τετρακτύν, τετρακτύν,
  • πηγὴν ἀενάου φύσεως (ῥιζώματ᾿)
    • ἔστι δὲ ἡ τετρακτὺς τῶν φυσικῶν κοὶ στερεῶν σωμάτων ἀρχή, ὡς ἡ μονὰς τῶν νοητῶν. ὅτι δὲ καὶ ὴ τετρακτὺς γεννᾷ, φησί, τὸν τέλειον ἀριθμόν, ὠς ἐν τοῖς νοητοῖς Ε;, τὸν δέκα, διδάσκουσιν οὕτως· εἰ ἀρξάμενος ἀριθμεῖν λέγει τις ὅτι ἕν, καὶ ἐπιφέρει δύο, ἔπειτα ὁμοίως τρία, ἔσονται ταῦτα ἕξ· πρὸς δὲ τούτοις ἔτι τέσσαρα, ἐ̓οται ὁμοίως τὸ πᾶν δέκα. τὸ γὰρ ἴν, δύο, τρία, τέσσαρα γίνεται δέκα, ὁ τέλειος ἀριθμός. οὕτως; φησί, κατὰ πάντα ἐμιμήσατο ἡ τετρακτὺς τὴν νοητὴν μονάδα, τέλειον ἀριθμὸν γεννῆσαι δυνγθεῖσαν.

    Δύο οὗν κατὰ τὸν Πυθαγόραν εἰσὶ κόσμοι, εἷς μὲν ὅς ἔχει τὴν μονάδα ἀρχήν, εἶς δὲ αἰαθητός· τούτου δέ ἐστι τετρακτὺς ἔχουσα ἰῶτα, τὴν »μίαν κεραίαν‘, ἀριθμὸν τέλειον· καὶ ἔαὶ ἔστι κατὰ τοὺς Πυθαγορικοὺς τὸ τ, ἡ μία κεραία, πρώτη καὶ κυριωτάτη καὶ τῶν νοητῶν <καὶ τῶν αἰσθητῶν> ούσία νοητῶς καὶ Ε;

    συμβεβηκότα γένη ἀσώματα ἐννέα, ἄ χωρὶς εἶναι τῆς ούσίας οὐ δύναται, ποιὸν καὶ ποοὸν καὶ πρός τι καὶ ποῦ καὶ πότε καὶ κεῖσθαι κοὶ ἔχειν κοὶ ποιεῖν καὶ πόσχειν. ἔστιν οὖν ἐννέα τὰ συμ- [*](6—10 vgl. IV 51, 2. 3 — 12 vgl. zu S. 6, 10 — 25 Matth. 5, 18 Iren. 13, 2 S. 26 H. — 26 über die Quelle (Archytas; s. Zeller III 2 3 S. 103 f. 129, Comm. in Arist. VIII 558f) [*](2 θῆλυ Ε; Cruice 6 γένησίν Ε; We. τὸ προστιθέμενον > We., Glosse zu προσθήκην: νομιστέον oder νομίξει μόνον Miller 7 τε1] δὲ Miller 9f < > H: <P ἀμάτερα κεθα Ρ 14 ἀεννάου Ρ 17 Ε; Miller 20 δέκα2 Ρ (niclifc δὲ καὶ) 24 τούτου ö.: τοῦτο Ρ 26f καὶ τῶν Roeper: ἠ τῶν Ρ 27 < > We. 28 + ἦ Harvey Iren. 1 S. CXVII: + καὶ Roeper Ε; We., <δὲ> γένη Petersen γέννη p)\

    151
    βεβηκότα τῇ οὐσίᾳ, οἶς συναριθμουμένη ἔχει τὸν τἐλειον ἀριθμόν, τὸν ῑ.

    διόπερ διῃρημένου τοῦ παντός, ὡς εἴπομέν, εἰς νοητὸν καὶ αἰσθητὸν κόσμον, ἔχομεν καὶ ἠμεῖς ἀπὸ τοῦ νοητοῦ τὸν λόγον, ἴνα τῷ λόγῳ τὴν τῶν νοητῶν καὶ ἀσωμάτων καὶ θείων ἐποπτεύωμεν οὐσίαν· αἰσθήσεις δέ, φησίν, ἔχομεν πέντε, ὄσφρησιν, ὅρασιν, ἀκοήν, γεῦσιν καὶ ἁφήν, ἐν οἶς τῶν αἰσθητῶν ἐρχόμεθα εἰς γνῶσιν· καὶ οὔτω, φησίν, ἐστὶ διῆρημένος <ὁ> αἰσθητὸς ἀπὸ τοῦ νοητοῦ καὶ ὁτι ἔχομεν γνώσεως ὄργανον πρὸς ἑκάτερον αὐτῶν, αὐτῶν,