Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Hippolytus

Hippolytus. Hippolytus Werke, Volume 3. Wendland, Paul, editor. Leipizg: Hinrichs, 1916.

Πυθαγόρας τοίνυν ἀρχὴν τῶν ὅλων ἀγέννητον ἆπεφήνατο τὴν μονάδα, γεννητὴν δὲ τὴν δυάδα καὶ πάντας τοὺς ἄλλους άριθμούς. καὶ τῆς μὲν δυάδος πατέρα φησὶν εἶναι τὴν μονάδα, πόντων δὲ τῶν γεννωμένων μητέρα δυάδα, γεννητὴν γεννητῶν.

καὶ Ζαράτας ὁ Πυθαγόρου διδάδκαλος ἐκάλει τὸ μὲν ἓν πατέρα, τὸ δὲ δύο μητέρα. [*](4f S. 12. 19; IV 51 — 15 Timaios 20 Eff — 18 Plato, Timaios 22 28B Ἕλληνες άεὶ παῖδές ἐστε κτλ. — 22 σιγῆς vgl. S.5, 11. 8, 14 — — S. 150, 6 vgl. Ι 2,6—9. IV 51, 4—7 — 29f vgl. Plut. De animae procr. 2 S. Ε καὶ ό Πυθαγόρου διδάσκαλος βαίτην μὲν ἐκάλει τοῦ ἀριθμοῦ μητέρα, τὸ δ΄ ὲ̀ν πατέρα.) [*](1 ἀπομάξατε Ρ 2f Πλατωνικὴν corr. in Πλάτωνος Ρ 8 ὀμοίων oder ὁμοῦ We. 10 + Gö. 11 Lücke Gö., sonst üßte man mit Cruice 3 Partie, in den Gen. setzen παραλλάξαντα? Gö. 15 <ἡ> ἐν Miller 16 Miller 16 Σολομῶν Ρ 17 γεννέσεωςP, γεννήσεως Μiller 22 σιγῆς ö.: γῆς Ρ 23 ὅ παρὰ We., παρὰ Roeper Scott 24 Χριστοῦ] Χριστοῦ] Ρ (falsche Angabe bei Miller) 29 γεννητὴν Ρ)

150
γεγέννηται γὰρ ἐκ μὲν μονάδος δυὰς κατὰ τὸν Πυθαγόραν, καὶ ἔστιν ἡ μὲν μονὰς ἄρρεν καὶ πρώτη, ἡ δὲ δυὰς θῆλυ. παρὰ τῆς δυάδος δὲ Πάλιν, ὡς ό Πυθαγόρας λέγει. ὴ τριὰς καὶ οἱ ἐφεξῆς ἀριθμοὶ μέχρι τῶν δεκα.