Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

τρεῖς γάρ, φησίν, εἰσὶν ἑστῶτες, καὶ ἄνευ τοῦ τρεῖς εἶναι ἑστῶτας αἰῶνας οὐ κοσμεῖται ὁ Ε;γέννητος ὁ κατ’ αὐτοὺς ἐπὶ τοῦ ὕδατξος φερόμενος, ὁ καθ’ ὁμοίωσιν ἀναπεπλασμένος τέλειος ἐπου(ράνιος), κα’ οὐδεμίαν ἐπίνοιαν ἐνδεέστερος τῆς ἀγεννήτου δυνάμεως γενόμενος. τοῦτ’ ἔστιν ὅ λέγουσιν·

ἐγὼ καὶ σὺ ἔν, πρὸ ἐμοῦ σύ, τὸ μετὰ σὲ αὔτη, αὕτη, φησίν, ἐστὶ δύναμις μία, διῆρημένη ἄνω κάτω, αὑτὴν γεννῶσα, αὑτὴν αὔξουσα, αὑτὴν ζητοῦσα, αὑτὴν εὑρίσκουσα, αὺτῆς μήτηρ ούδα, αὑτῆς πατήρ, αὑτῆς ἀδελφή, αὑτῆς αύδυγος, αὑτῆς θυγάτηρ, αὑτῆς υἱός, μήτηρ πατήρ, ἔν, ούδα ῥίζα τῶν αλων.

Καὶ ὅτι, φησίν, ἀπὸ πυρὸς ἡ ἁρχὴ τῆς γενέο͂εώς ἐστι τῶν γεννωμένων, τοιοῦτον κατανόει τινὰ τρόπον. πάντων, ὅσων γένεσίς ἐστιν, ἀπὸ πυρὸς ἡ ἀρχὴ τῆς ἐπιθυμίας τῆς γενέσεως γίνεται. τοιγαροῦν πυροῦσθαι τὸ ἐπιθυμεῖν τῆς μεταβλητῆς γενέσεως ὀνομάζεται.

ἒν δὲ ὂν τὸ πῦρ τροπὰς στρέφεται δύο. στρέφεται γάρ, φησίν, ἐν τῷ ἀνδρὶ τὸ αἶμα, καὶ θερμὸν καὶ ξανθὸν ὡς πῦρ τυπούμενον, εἰς σπέρμα, ἐν δὲ τῇ γυναικὶ τὸ αὐτὸ τοῦτο αἶμα εὶς γάλα. καὶ γίνεται ἡ τοῦ ἄρρενος τροπὴ γένεσις, ἡ δέ τῆς θηλείας τροπὴ τροφὴ τῷ γεννωμένῳ. αὔτη, φησίν, ἐστὶν ἡ φλογίνη ῥομφαία ἡ στρεφομένη φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωής«,

στρέφεται τὸ τὸ αἶμα εἰς σπέρμα καὶ γάλα, καὶ γένεται ἡ δύναμις αὔτη μήτηρ καὶ πατήρ, πατὴρ τῶν γινομένων καὶ αὔξησις τῶν τρεφομένων, ἀπροσδέης, σύτάρκης. φυλάσσεται δέ, φησί, τὸ ζύλον τῆς ζωῆς διὰ τῆς στρεθομένης νης φλογίνης ῥομφαίας, ὡς εἰρήκαμεν, ἡ δύναμις ἡ ὲβδόμη ἡ ἐξ αὑτῆς, ἡ πάντας ἔχουσα, ἡ ἐν ταῖς ἕξ κατακειμένη δυνάμεσιν.

ἐὰν γὰρ μὴ στρέφηται ἡ φλογίνη ῥομφαία, φθαρήσεται καὶ ἀπολεῖται τὸ καλὸν ἐκεῖνο ἐὰν ἐὰν δὲ στρέφηται εὶς σπέρμα καὶ γάλα, συνάμει ὁ δυνάμει ἐν τούτοις κατακείμενος λόγου τοῦ προσήκοντος καὶ τόπου κυρίου, έν ῴ [*](4 Gen. 1, 2, vgl. zu S. 139, 23 — 5f vgl. S. 139, 31 — 15 πυροῦσΟαι] I Kor. 7, 9 — 20f Gen. 3, 24 — 23f ἀπροσδεής, αὐτάρκης] s. ’Novaen, Agnostos Theos S. 17 ff) [*](4 ἀγέννητος Ρ, verb. Gö. 5 κατ’ οὐδεμίαν (nicht κατὰ δὲ μίαν) Ρ Miller: τῶ 8f αὺτὴν viermal Ρ 9 αὐτῆς 9 so stets im folgenden 11 ἐνοῦδα Ρ 13 κατανοεῖ Ρ 14 γενέμσεως Ρ 16 ἐνδέον Ρ, verb. ö. τροπὰς στρέφεται δύο ö.: τροφὰς τρέφεται. διὸ Ρ 19 γέννησις Ρ τροφὴ (nicht τρυφὴ) Ρ 23 πατὴρ ö.: παρὰ Ρ 25 αὐτῆς Ρ 26 p;anta Cruice (vgl. S. 137, 1; 139, 24) 27 στρέφεται Ρ 29 λόγου Gö. (vgl. 142, 17): λόγος P)

Γέγονεν οὐν ὀμολογουμέως κατὰ τοῦτον τὸν λόγον τοῖς ἀνοήτοις Σίμων Σίμων ὥσπερ ὁ Δίβυς έκεῖνος ὁ καὶ Ἄφεθος, γεννητὸς μὲν καὶ παθητός, ὁταν ᾖ ἐν δυνάμει, ἀπαθὴς δὲ ἐκ γεννητοῦ, ὄταν ἐξεικονιθῇ καὶ γενόμενος τέλειος τέλειος τῶν δυνάμεων τῶν πρώτων δύο, τουτέστιν οὐρανοῖ καὶ γῆς.

λέγει γὰρ Σίμων διαρρήσην περὶ τούτου ἐν τῇ ’Αποφάσει οὕτως· ὑμῖν οὖν λέγω ὅ λέγω καὶ γράφω ὅ γρέφω, τὸ γράμμα τοῦτο· δύο εἰσὶ παραφυάδες τῶν ὅλων αἰώηων, μήτε άρχὴν μήτε πέρας ἔχουσαι, ἀπὸ μιᾶς ῥίξης, ἡτις ἔστὶ δύναμις σιγὴ ἀόρατος, ἀκατάληπιος·

ὧν ἡ μία φαίνεται ἄνωθεν, ἕτις έθτὶ μεγάλη δύναμις, νοῦς τῶν ὄλων, διέπων τὰ πάντα, ἄραην, ὴ δὲ ἐπέρα κάτωθεν, ἐπίνοια μεγάλη. θήλεια, γεννῶας τὰ πάντα. ἔνθεν ἀλλήλοις ἀντιστοιχοῦντές συζυγίαν ἔχουσι, κοὶ τὸ μέσον διάστημα ἐμθαίνουσιν ἀέρα ἀκατάληπιον, μήτε ἀρκὴν μήτε πέρας ἔχοντα.

ἔν δὲ τούτῳ πατὴρ βαστάζων πάντα πάντα καὶ τρέφων τὰ ἀρχὴν κοὶ πέρας ἔχοντα. οὗτός ἐστιν ὁ ἑστώς, ὀπτάς, στησόμενος, ὢν ἀρσενόθηλυς δύναμις κατὰ τὴν προὑκπαρχουσαν δύναμιν ἀπέραντον. ἥτις οὕτ᾿ ἀρχὴν οὔτε πέρας ἔχει, ἐν μονότητι οὖσα· ἀπὸ γὰρ ταύτης ταύτης θοῦσα ἡ ἐν μονότητι έπίνοια ἐγένετο δύο.

κάκεῖνος ἦν εἶς· ἔχων γὰρ ἐν ἑαυτῴ αὐτὴν ἦν μόνος. οὐ μέντοι πρῶτος, καίπερ προὑπάρχων, φανεὶς δὲ αὑτῷ ἀπὸ ἐαυτοῦ έγέντο δεύτερος. ἀλλ’ οὐδὲ πατὴρ έκλήθη, πρὶν αὐτὴν αὐτὸν ὀνομάσαι πατέρα.