Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Πάντα οὖν, φημί, τὰ ἀγέννητά ἐστιν ἐν ἡμῖν δυνάμει, οὐκ ἐνεργείᾳ, ὡς ἡ γραμματικὴ ἢ γεωμετρική. ἐὰν οὖν τύχῃ τοῦ λόγου τοῦ προσήκοντος καὶ διδασκαλίας καὶ στραφήσεται τὸ πικρὸν εἰς γλυκύ, τουτέστι »αί ζιβύναι εἰς δπέρανα καὶ αἱ μάχαιραι εἰς ἄροτρα« οὐκ έ)σται ὄχυρα καὶ ξύλα τὰ γεννώμενα <ἀφανιζόμενα> πυρί, ἀλλὰ ἀλλὰ τέλ·ειος ἐξεικονισμένος, ὡς ἔφην, ἴσος καὶ ομοιος τῇ ἀγεννήτων καὶ ἀπεράντῳ δυνάμει.

ἐὰν δὲ μείνῃ δένδρον μόνον, καρπὸν μὴ ποιοῦν, <μὴ> ἒξεικονισμένον ἀφανίξεται. »ἔγγὺς γάρ που«, ἀξίνη παρὰ τὰς ῤίξας τοῦ σένδρου· πᾶν δένδρον, φησί, μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εὶς πῦρ βάλλεται.‘

Ἔστιν οὖν κατὰ τὸν Σίμωνα τὸ μακάριον καὶ ἄφθαρτιον ἐκεῖνο ἐν παντὶ κεκρυμμένον δυνάμει, οὐκ ένεργεᾳ, ὅπερ ἐστὶν ὁ ὲοτώς, οτάς, στησόμενος· ἑστὼς ἄνω ἐν τῇ ἀγεννήτῳ ἀγεννήτῳ στὰς [*](9f Gemeint ist die Zunge als Organ der γεῦσις und des λόγος — 16f vgl. V 19, 1. 2. VI 12, 3 — 18 vgl. VI 15, 4 — 19 Jes. 2, 4 — —24 vgl. VI 9, 9 —20ff vgl. VI 12, 3 —23 —25 Matth. 3, 10; Luk. 3, 9, Vgl. V 8, 31 — μακάριον καὶ ἄφθαπτον] vgl. Epicurea Ρ. 71 Usener — 28 ff vgl. Clem. Recogn. II 7) [*](2 ἐνεβίβασε Ρ 6 + ἤ Miller 9 δ . . . ριον Ρ, ρ nicht ganz sicher, der auf δ folgende Buchstabe hatte den Accent: δοκιμαστήριον G"o., δεῖ κριτήριον Cruice, beides zu lang; κριτήριον δ statt κ) We., nach S. 123, 13; δ΄ μόριον Diels als Glossem des Folgenden 14 γλίσχρον <ἢ ψυχρὸν> Cruice 17 ἢ] ἡ Ρ, vgl. S. 138, 21, ἤ ἡ We. 20 + ἀφανιζόμεla We., vgl. VI 9, 11 23 + μὴ Gö.,)

τρεῖς γάρ, φησίν, εἰσὶν ἑστῶτες, καὶ ἄνευ τοῦ τρεῖς εἶναι ἑστῶτας αἰῶνας οὐ κοσμεῖται ὁ Ε;γέννητος ὁ κατ’ αὐτοὺς ἐπὶ τοῦ ὕδατξος φερόμενος, ὁ καθ’ ὁμοίωσιν ἀναπεπλασμένος τέλειος ἐπου(ράνιος), κα’ οὐδεμίαν ἐπίνοιαν ἐνδεέστερος τῆς ἀγεννήτου δυνάμεως γενόμενος. τοῦτ’ ἔστιν ὅ λέγουσιν·