Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

᾿Επεὶ γοῦν καὶ τὰ Ἰουστίνου τοῦ ψει·δογνωστικοῦ ἐπιχειρήματα ἐξθέμεθα, δοκεῖ καὶ τὰς τῶν ἀκολούθων ἀκολούθων αἱρεέσεων ἐν ταῖς ἑξῆς βίβλοις ἐκθέσθαι, μηδένα δὲ καταλιπεῖν ἀνέ λεγετον αὐτῶν, τῶν ὐπ αὐτῶν λεγομένων παρατιθεμένων ὄντων ἱκανῶν πρὸς παρα- [*](1 ff vgl. die slavische Baruch-Apok., Gott. Nachrichten 1891 S. 5, 10—13. 11, 30. 31 — 4f I Kor. 2, 9 — 6f Joh. 4, 10. 14 contaminiert, vgl. zu V 19, 21 — 7—11 Gen. 1, 6. 7 — 12 Psal. 109, 4 — Hos. 1, 2) [*](1 οὕrως Ρ, verb. Gö. πάντων aus πάντα Ρ If τὸν τὸν ἄγαθὸν in ἀγαθῶν Ρ, s. Ζ. 3 u. V 24, 1 10 ἐστὶν] τὸ We. ὑπὸ ἄνω Ρ 11 <καὶ> Cruice 17 + ῥήσεις τὰς We., λαλιάς ö. 17f παραδιδοῦσι Ρ, verb. ó. 20 ὁ εὺ τυχὼν Ρ 21 λέγει λέγει ει’καιότατα We.; λἐγεται, κατὰ Gö., aber καιὰ sich nicht mit μιμησαμένους 23 ἐχόμενοι ö. 24 ἀποπλυθήσονται corr. in ἀποπληρωθήσονται Ρ 27 ἀνέλεχτον Ρ αύτὸν Ρ)

τἀδε ενεστιν ἐν τῇ τῆ τοῦ κατὰ πασῶν αἱρέσεων ἐλέγχου·

Τίνα τὰ Σίμωνι τετολμημένα, καὶ ὄτι ἐκ μαγικῶν καὶ ποιητικῶν τὸ δόγμα κρατύνει.

Τίνα ὁ Οὐαλεντῖνος δογματίξει, καὶ ὄτι ἐκ γραφῶν οὐ συνίσταται αὐτοῦ τὸ δόγμα, ἀλλὰ ἐκ τῶν Πλατωνικῶν καὶ Πυθαγορικῶν δογμάτων.

Καὶ τίνα τὰ Σεκούνδῳ καὶ Πτολεμαίῳ καὶ Ἡρακλέων δοκοῦντα, ὡς καὶ αὐτοὶ τοῖς αὐτοῖς, οῖς οί Ἕλληνες σοφοί, ἐχρήσαντο <δόγμασιν, ἄλλ᾿> ἄλλοις ῥήμασι.

Τίνα τά Μάρκῳ καὶ Κολαρβάσῳ νομισθέντα, καὶ ὅτι τινὲς αὐτῶν μαγείαις καὶ ἀριθμοῖς Πυθαγορείοις † ἔδχον.