Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

Hippolytus

Hippolytus. Hippolytus Werke, Volume 3. Wendland, Paul, editor. Leipizg: Hinrichs, 1916.

οὐτός φησιν· ἠσαν τρεῖς ἀρχαὶ τῶν ὅλων ἀγέννητοι, ἀρρενι καὶ δύο, θηλυκὴ μία. τῶν δὲ άρρενικῶν ἡ μέν τις καλεῖται ἀγαθός, αὐτὸ μόνον λεγόμενος, λεγόμενος, προγνωστικὸς τῶν ὁλων. ἡ δὲ ἑτέρα πατὴρ πάντων τῶν γεννητῶν, ἀπρόγνωστος <καὶ ἄγνωστος> καὶ [*](8 Herodot IV 8-10, vgl. Diodor II 43 — 29-S. 127, 25 vgl. X 15, 1—3) [*](1 βλίων > Cruie τῶν ἀγαθῶν Ρ 2 ἄλαλα ö.: ἄλλα Ρ 5f ξένην Ρ: καινὴν ö. 7 διδασκαλίου Ρ 8 ἐρυθρᾶς Ρ 12 ἐπεγ. We. 14 τοῦ ö.: τῆς Ρ 25 ἀπηλάττετο Ρ 26 τὸν νοῦν Ρ, verb. Miller 27 μετάγοντα Ρ 30 εἰ μέν Ρ 31 λεγόμενον Η προγνώστης Η 82 πατὴρ Η Gö.: μήτηρ Ρ < > H)

127
ἀόρατος. ἡ δὲ θήλεια ἀπρόγνωστος, ὀργίλη, δίγνωμος, δίσωμος, κατὰ πάντα τῇ κατὰ τὸν Προδότου μῦθον ἐμφερής, μέχρι βουβῶνος παρθένος, ἔχιδνα ἔχιδνα δὲ κάτω, ὥς φησιν Ἰουστῖνος·

καλεῖται δὲ Ἐδὲμ αὕτη ἡ κόρη καὶ ᾿Ισραήλ. οὺται, φησίν, αἱ ἀρχαὶ τῶν ὄλων, ῥίζαι καὶ πηγαί, ἀφ’ ὧν τὰ ὄντα ἐγέντα· ἄλλο δὲ δὲ ὴν ἰδὼν ἰδὼν ο᾿ πατὴρ τὴν μιξοπάρθενον ἐκείνην ἀπρόγνωστος ὤν τἠν ᾿Εδέμ, ἦλθεν ἐπιθυμίαν αὐτῆς· Ἔλωεὶμ δέ, φησίν, καλεῖται καλεῖοται ὁ πατήρ· οὐδὲν <δ᾿< ἠττον ἐπεθύμησε καὶ ὴ ῾Εδὲμ τοῦ Ἐλωείμ, καὶ αὺτοὺς ἡ ἐπιθυμία εἰς μίαν φιλίας εὔνοιαν.

γεννᾷ δὲ ἀπὸ τῆς συνόδου τῆς τοιαύτης ὁ πατὴρ ἐκ τῆς ῾Εδὲμ ὲαυτῷ ἀγγέλους δώδεκα. ὀνόματα δέ ἐστι τῶν πατρικῶν ἀγγέλων τάδε· Μιχαήλ, ῾Αμήν, Βαρούχ, Γαβριήλ, ῾Ησασσαῖος * * * καὶ τῶν μητρικῶν ἀγγέλων,

ὡν ἐποίησεν ἡ Ἐδέμ, ὁμοίως ὑποτέτακται τὰ όνόματα· ἔστι δὲ βάβελ, ῾Αχαμώθ, Νάας, Βήλ, Βελίας, Σατάν, Σαήλ, Ἀδωναῖος, Καυίθαν, θαραώθ, καρκαμενώς, Λάθεν.