Refutatio Omnium Haeresium (= Philosophumena)

εἲτα θεοφορεῖσθαι δοκῶν, εἰσπεσὼν τῷ μυχῷ μέγα καὶ ἀπηχὲς κέκραγε καὶ πᾶσιν ἀσύνετον· . . . . . π)ολὺ δὲ πάντας τοὺς παρόντας. καὶ τὸν Φρῆν ἤ τινα ἕτερον ἐπικαλοῦντες δαίμονα ἐπειδὰν εἰσελθόντες παραστῶσιν οἱ παρόντες, ἐπὶ #x003E; [*](6-8. 64, 10 ärt von Ga(nschinietz), TU XXXIX 2 — 8 über die Assistenz des Knaben e. Apul. Apol. 42ff. 27; Orig. De principiis III 3, 3 S. 259, 16 K.; Abt, Religionsgesch. Versuche IV 2 S. 234ff — 11 Lucian, Alex. 13 φωνάς τινας ἀσήμους φθεγγόμενος, οἷαι γένοιντο ἂν Μαίων, vgl. Siebourg, Bonner Jabrb. Heft 118 S. 169; Ga. S. 33 — 16 über Φρῆ = Rê s. Ga. S. 36f) [*](1 νομ. ἰδέαν κατανοεῖν Roeper, ὀνομάσαντας ἰδίαν κατ’ ἔννοιαν ö. 5 über die ücke s. Vorrede 6-S. 55, 3 προσ auf Fol. 13r Rand. Vor λαβὼν 11 Lettern unleserlich, 3. 4. wohl ει; #x003E; λαβὼν Cruize, φάρμακον λαβὼν Ga. φ. = Tinte) 6 ὅ τι We.: τί Ρ 7 11 Lettera unleserlich, 8. 9. 10. βου?] ὕδατι Roeper, καὶ ἐξαλείψασθαι Ga., Sinn σημαίνοντα? We. (d. h. die Tinte wird erst äter sichtbar) συμπτύξας ö. 8 7 Lettern unleserlich, änzt von Roeper und Scott 9 πράξαντος Ρ: πράξοντος Roeper 10 του? We. 11 εἰς τὰ Ρ: εἶτα Miller, κατ’ ἔθος? We. 12 καὶ (nicht ἢ) Ρ ταύτας Ga. 14 ὁ παῖς εἶτα Roeper 15 5 unleserliche Lettern] οὐκ ἐπὶ) πολὺ δὲ dann neuer Satz Kroll bei Ga., (. . . . κ)ελεύει δὲ Roeper, ἐπικα)λοῦν δὲ We. 15f ἀσύνετον· παρελθεῖν δὲ πάντας τοὺς παρόντας κελεύει #x003E; Cruize, der den Randtext als Doublette von S. 55, 13 ff ansehen öchte 16 Nach παρόντας drei Randzeilen von etwa je 12 Lettern frei. Vielleicht waren sie gar nicht beschrieben; denn das Papier hat hier die ursprüngliche Stärke und Glätte. Anders Ga. S. Φρῆ We.) ἤ τινα ἕτερον Miller Addenda (vgl. S. 55, 15): φρητῖνα ἢ ἕτερον Ρ 17 γῆς We.: γη. oder στη. Ρ, στοιβῆς Cruize, κλίνην Roeper)

Ὁ δὲ ἐνάρχεται προσπευσόμενος. καὶ ἔνδον φιάλῃ ὑδατος πλήρει ἐμβαλὼν χάλκανθος καὶ τήξας τὸ φάρμακον τὸ δῆθεν ἐξαλειφθὲν χαρτίον δι᾿ αὐτοῦ καταρράνας τὰ φωλεύοντα καὶ κεκρυμμένα γράμματα πάλιν εἰς φῶς ἐλθεῖν ἀναγκάζει, δι᾿ ὡν μανθάνει ἅπερ ὁ πυ- θόμενος ἔγραψε. καὶ διὰ τοῦ χαλκάνθου δέ τις εἰ γράψειε καὶ τῆς κηκῖδος ὑποθυμιάσειε λελειωμένης, φανερὰ γένοιτ’ ἂν τὰ κεκρυμμένα γράμματα.