Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- ἀργαλέον βέλος ὦσαν ὅπῃ φίλον· ὃς δʼ ἔτι ποσσὶν
- ὀρθὸς ἀνασκαίρεσκε· βαλὼν δʼ ὅ γε δεύτερον ἰὸν
- ---
- λαιμῷ ἐπερροίζησε· διέθρισε δʼ αὐχένος ἶνας
- ἄντικρυς ἀΐξας· τὸν δʼ ἀργαλέη κίχε Μοῖρα.
- ἄλλος δʼ ἄλλῳ τεῦχε φόνον· κεχάροντο δὲ Κῆρες
- καὶ Μόρος, ἀλγινόεσσα δʼ Ἔρις μέγα μαιμώωσα
- ἤϋσεν μάλα μακρόν, Ἄρης δέ οἱ ἀντεβόησε
- σμερδαλέον, Τρώεσσι δʼ ἐνέπνευσεν μέγα θάρσος,
- Ἀργείοισι δὲ φύζαν, ἄφαρ δʼ ἐλέλιξε φάλαγγας.
- ἀλλʼ οὐχ υἷα φόβησεν Ἀχιλλέος· ἀλλʼ ὅ γε μίμνων
- μάρνατο θαρσαλέως, ἐπὶ δʼ ἔκτανεν ἄλλον ἐπʼ ἄλλῳ·
- ὡς δʼ ὅτε τις μυίῃσι περὶ γλάγος ἐρχομένῃσι
- χεῖρα περιρρίψῃ κοῦρος νέος, αἱ δʼ ὑπὸ πληγῇ
- τυτθῇ δαμνάμεναι σχεδὸν ἄγγεος [*](Zimmermann, ex. P.) ἄλλοθεν ἄλλαι
- θυμὸν ἀποπνείουσι, πάϊς δʼ ἐπιτέρπεται ἔργῳ·
- ὣς ἄρα φαίδιμος υἱὸς ἀμειλίκτου Ἀχιλῆος
- γήθεεν ἀμφὶ νέκυσσι καὶ οὐκ ἀλέγιζεν Ἄρηος
- Τρωσὶν ἐποτρύνοντος· ἐτίνυτο δʼ ἄλλοθεν ἄλλον
- λαοῦ ἐπαΐσσοντος· ὅπως δʼ ἀνέμοιο θυέλλας