Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- αἵματι πορφυρόεντι θοῶς ἐρυθαίνεθʼ ὕπερθεν.
- Ἀργεῖοι δέ μιν αἶψα δόσαν ποτὶ ἄστυ φέρεσθαι
- ἐς δόμον ἀντιθέου Ἀντήνορος, οὕνεκʼ ἄρʼ αὐτὴν
- κεῖνος ἐνῖ Τρώεσσιν ἑῷ πάρος υἱέϊ δίῳ
- Εὐρυμάχῳ ἀτίταλλεν ἐνὶ μεγάροισιν ἄκοιτιν.
- ὃς δʼ ἐπεὶ οὖν τάρχυσε κλυτὴν Πριάμοιο θύγατρα
- ἐγγὺς ἑοῖο δόμοιο, παραὶ Γανυμήδεος ἱρῷ
- σήματι [*](Zimmermann, for ἱρὰ δώματα of MS.) καὶ νηοῖο καταντίον Ἀτρυτώνης,
- δὴ τότε παύσατο κῦμα, κατευνήθη δὲ θύελλα
- σμερδαλέη, καὶ χεῦμα κατεπρήϋνε γαλήνη.
- οἱ δὲ θοῶς ἐπὶ νῆας ἔβαν μέγα καγχαλόωντες
- μέλποντες μακάρων ἱερὸν γένος ἠδʼ Ἀχιλῆα.
- αἶψα δὲ δαῖτʼ ἐπάσαντο βοῶν ἀπὸ μῆρα ταμόντες
- ἀθανάτοις· ἐρατὴ δὲ θυηπολίη πέλε πάντῃ·
- οἱ δέ που ἀργυρέοισι καὶ ἐν χρυσέοισι κυπέλλοις
- πῖνον ἀφυσσάμενοι λαρὸν μέθυ· γήθεε δέ σφι
- θυμὸς ἐελδομένων σφετέρην ἐπὶ γαῖαν ἱκέσθαι.
- ἀλλʼ ἄτε δὴ δόρποιο καὶ εἰλαπίνης κορέσαντο,
- δὴ τότε Νηλέος υἱὸς ἐελδομένοισιν ἔειπεν·
- κλῦτε, φίλοι, πολέμοιο μακρὴν προφυγόντες ὁμοκλήν,