Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- ἐξ ἀνέμων ἅτε πρέμνον, ἄδην ἐλελίζετο πάντῃ.
- καί ῥα μέγα στονάχησε καὶ ἴαχε παρθένος ἐσθλή·
- ἆ δειλοί, νῦν βῆμεν ὑπὸ ζόφον· ἀμφὶ γὰρ ἡμῖν
- ἔμπλειον πυρὸς ἄστυ καὶ αἵματος ἠδὲ καὶ οἴτου
- λευγαλέου· πάντῃ δὲ τεράατα δακρυόεντα
- ἀθάνατοι φαίνουσι, καὶ ἐν ποσὶ τέρματʼ ὀλέθρου.
- σχέτλιοι, οὐδέ τι ἴστε κακὸν μόρον, ἀλλʼ ἅμα πάντες
- χαίρετʼ ἄρʼ ἀφραδέοντες, οἳ ἠγάγετʼ ἐς πόλιν αὐτοὶ
- Ἀργείων λυγρὸν ἵππον [*](Stadtmueller’s suggested supplementum of lacuna,) ὃ γὰρ μέγα πῆμα κέκευθεν.
- ἀλλά μοι οὐ πείθεσθʼ, οὐδʼ εἰ μάλα πόλλʼ ἀγορεύω,
- οὕνεκʼ Ἐριννύες ἄκρα γάμου κεχολωμέναι αἰνοῦ
- ἀμφʼ Ἑλένης, καὶ Κῆρες ἀμείλιχοι ἀΐσσουσι
- πάντῃ ἀνὰ πτολίεθρον· ἐπʼ εἰλαπίνῃ δʼ ἀλεγεινῇ
- δαίνυσθʼ ὕστατα δόρπα κακῷ πεφορυγμένα λύθρῳ
- ἤδη ἐπιψαύοντες ὁμὴν ὁδὸν εἰδώλοισι.
- καί τις κερτομέων ὀλοφώιον ἔκφατο μῦθον·
- ὦ κούρη Πριάμοιο, τί ἤ νύ σε μάργος ἀνώγει
- γλῶσσα κακοφραδίη τʼ ἀνεμώλια πάντʼ ἀγορεύειν;
- οὐδέ σε παρθενικὴ καὶ ἀκήρατος ἀμφέχει αἰδώς,
- ἀλλά σε λύσσʼ ὀλοὴ περιδέδρομε· τῷ νύ σε πάντες