Fall of Troy
Quintus Smyrnaeus
Quintus Smyrnaeus. Fall of Troy. Way, Arthur S., editor. London: W. Heinemann; New York: The Macmillan Co., 1913.
- μνησάμενοι ἑτάροιο· γόος δʼ ἔχεν ἄλλυδις ἄλλον.
- τοὺς γὰρ δὴ μακάρων τις ἐρήτυε νόσφι κυδοιμοῦ,
- ὄφρʼ ἀλεγεινὸν ὄλεθρον ἀναπλήσωσι δαμέντες
- πολλοὶ ὑπὸ Τρώεσσι καὶ ἐσθλῇ Πενθεσιλείῃ,
- ἥ σφιν ἐπασσυτέροις κακὰ μήδετο, καί οἱ ἄεξεν
- ἀλκὴ ὁμῶς καὶ θάρσος ἐπὶ πλέον, οὐδέ ποτʼ αἰχμὴν
- μαψιδίην ἴθυνεν, ἀεὶ δʼ ἢ νῶτα δάϊζε
- φευγόντων ἢ στέρνα καταντίον ἀϊσσόντων·
- θερμῷ δʼ αἵματι πάμπαν ἐδεύετο, γυῖα δʼ ἐλαφρὰ
- ἔπλετʼ ἐπεσσυμένης· κάματος δʼ οὐ δάμνατο θυμὸν
- ἄτρομον, ἀλλʼ ἀδάμαντος ἔχεν μένος· εἰσέτι γάρ μιν,
- οὔπω ἐπὶ κλόνον αἰνὸν ἐποτρύνουσʼ Ἀχιλῆα, [*](Zimmermann, for MS. οὕνεκα μοῖρα ποτὶ κλεινὸν ὀτρύνουσʼ ἀχιλῆα.)
- αἶσα λυγρὴ κύδαινεν, ἀπόπροθι δʼ ἑστηυῖα
- χάρμης κυδιάασκεν ὀλέθριον, οὕνεκʼ ἔμελλε
- κούρην οὐ μετὰ δηρὸν ὑπʼ Αἰακίδαο χέρεσσι
- δάμνασθʼ· ἀμφὶ δέ μιν ζόφος ἔκρυφε· τὴν δʼ ὀρόθυνεν
- αἰὲν ἄϊστος ἐοῦσα καὶ ἐς κακὸν ἦγεν ὄλεθρον
- ὕστατα κυδαίνουσʼ· ἡ δʼ ἄλλοθεν ἄλλον ἔναιρεν,
- ὡς δʼ ὁπόθʼ ἑρσήεντος ἔσω κήποιο θοροῦσα
- ποίης ἐλδομένη θυμηδέος εἴαρι πόρτις