Scholia in Lucam (fragmenta e cod. Venet. 28)

Στίχ. λϚ΄. Πορευομένου δὲ αὐτοῦ. ὑπεστρδσνυον τὰ θμάτα αὐτῶν ἐν τῇ ὁδῷ.

Λαμβάνουσι μέντοι τὸν λόγον οἱ μαθηταὶ, καὶ ἐπι καθίζουσι ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀκουόντων. Κοσμοῦσι δὲ ἡμᾶς καὶ αἱ καλαὶ πράξεις τῶν ἀποστόλων ἐπικείμεναι ἡμῖν. Θέλουσι γὰρ (14) καὶ πατῶμεν αὐτῶν τὰ ἱμάτια, ἐξετάζοντες τοὺς ἀποστολικοὺς λόγονς.

Στίχ. ιΘ΄. Καὶ ἐζήτησαν οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ γραμ ματεῖς ἐπιβαλεῖν ἐπʼ αὐτὸν τὰς χεῖρας ἐν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ, καὶ ἐφοβήθησαν· ἕγνωσαν γὰρ, ὅτι πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολὴν εἷπεν.

Στίχ. κ΄. Καὶ παρατηρήσαντες ἀπέστειλαν ἐγααθέτους, ὑποκρινομένους ἑαυτοὺς δικαίοςς εἶναι, ἵνα ἐπλάβωνται αὐτοῦ λόγου, εἰς τὸ παραδοῦνναι αὐτὸν τῇ ἀρχῇ καὶ τῇ ἐξουσίᾳ τοῦ ἡγουμένου.