Selecta in Psalmos [Dub.]

Εἰ διεπετάσαμεν χεῖρας ἡμῶν πρὸς θεὀν ἀλλότρον, κ. τ. ἑ. Εἴ τις οὐκ ἔστι (25) γνῶσις οὐσιώδης, ἢ ταύτην τὴν γνῶσιν οὐκ ἔχει ἐν ἑαυπῷ, Θεός ἐστιν ἀλλότριος.

Ὅτι ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τἡν ἡμέραρ, ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς, κ. τ. ἑ. Ὀ Παῦλός φησι (26)· Καθʼ ἡμέραν ἀποθνήσκω. νἠ τὴν ὑμετέραν καύχησιν, ἤν ἔχω ἐν Χριστῷ Ἴσοῦ. Διὰ τί δέφησιν, « ἕνεκα σοῦ; » Ὅτι ἐξῆν ἡμῖν μετατάξασθαι καὶ ἀφεῖναι τὴν πατρῴαν πολιτείαν, καὶ εἶναι ἐν ἀσφαλείᾳ· ἀλλʼ αἱρούμεθα πάσχεν κακῶς μᾶλλον καὶ τὰ πατρῷα φυλάττειν, ἢ εἰρήντς ἀπολαύειν καὶ τῶν πατρῴων ἐκπεσεῖν. Ἄξιον ἐκπλαγῆναι τοῦ Θεοῦ τὴν ἰσχὺν, ὅτι τοὺς οὕτω προκεμένους ὡς πρόβατα σφαγῆς διετήρησε, καὶ καθʼ ἡμἑραν άποθνήσκοντας οὐκ ἀφῆκεν ἐμπεσεῖν εἰς θάνατον. Ἐξεγέρθητι, ἵνα τί ὑπνοῖς, Κύριε; κ.τ. ἐ. Ἐκάθευδέ ποτε (27) ἐν τῷ πλοίῳ τῶν μαθητῶν ὁ Χριστὸς. ἀλλὰ γενομένου χειμῶνος ἐξήγειραν αὐτὸν οἱ μαθηταί· δεικνύντος τοῦ λόγου, χειμῶνος λογισμῶν ἐν ψυχῇ γενομένου ὀργῆς ἢ ἀδικίας, ἢ γαστριμαργίας, ἢ ὑπερηφανίας, ἐξυπνίζειν ἀγάπην, δικαιοσύτν, σωφροσύνην, ἐγκράτειαν, ταπεινοφροσύνην, γνῶν. σοφίαν.

Ἀνάστα, Κύριε, βοήθησον ἡμῖν, καὶ λύτρωσαι ἡμᾶς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, κ. τ. ἑ. Λέγοιεν τοιαῦτα (28) πρὸς τὸν Σωτῆρα ἐν τῇ καρδίᾳ τῆς γῆς διατρίβοντα κατὰ τὸν τοῦ πάθους καιρόν· ὅς, τὴν ψυχὴν αὐτοῦ λύτρον διδοὺς ἀντὶ πολλῶν, ποιεῖ ταῦτα ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ.

Ἐξηρεύξατο ἡ καρδία μου λόγον ἀγαθὸν. λέγω ἐγὡ τὰ ἔργα μου τῷ βασιλεῖ. Ἡ γλῶσσἁ ια κάλαμος γραμματέως ἰξυγράφου, κ. τ. ἐ. Τὸ δὲ, « Ἐξηρεύξατο (29), » ἀντὶ τοῦ « ἐφθέγξατο » εἶπεν οὐχ ἵνα τὸν υἱὸν ἐρυγὴν εἴπῃ, ἀλλὰ τὴν περὶ αὐτ διήγησιν. Τὸ λέγον δὲ πρόσωπον εἴη ἂν ὁ Δαυΐδ· γὰρ τῷ υἱῷ ὁ πατὴρ ἀπήγγειλεν, εὐρεθήσεται ἀγνοῶν ὁ υἱὸς, καὶ τῶν ἔργων μεταγενέστερος.

Τοῦ αὐτοῦ. Λόγος ἀγαθός ἔστιν (50) ὁ ἀρετὴν γνῶσιν σημαίνων Θεοῦ.

Τοῦ αὐτοῦ. Κάλαμος γραμματἑως (51) ὀξυγράφου ἡ γλῶσσά ἐστι παντὸς λέγοντος τὰ ἔργα αὐτῶ τῷ βασιλεῖ. Εὐσυνείδητος γὰρ τὰ ἴδια ἀπαγγέλλει ἀνδραγαθήματα· ὁ δὲ τὰ ἐναντία ἑαυτῷ συνειδώς, λέγνν τὰ ἔργα αὐτοῦ τῷ βασιλεῖ, βραδύγλωσσος.