Selecta in Psalmos [Dub.]

Origen

Origenes. Origenis Opera Omnia, Volume 2 (Patrologia Graeca, Tomus 12). La Rue, Charles de, editor; La Rue, Charles Vincent de, editor. Paris: J. P. Migne, 1862.

Γεύσασθε, καὶ ἵδετε, ὅτι χρηστὸς ὁ Κύριος, κ. τ. ἑ. Εἰ γευστός ἐστιν (97) ὁ Κύριος, διὰ τῆς πίστεώς ἐστι γευστός· καὶ εἰ χρηστὸς, διὰ τῆς γνώσεως ἐστι χρηστός.

Ὅτι οὐκ ἔστιν ὑστέρημα τοῖς φοβουμένοις αὐτὸν, κ. τ ἑ. Εἰ οὐκ ἔστιν (98) ὑστέρημα τοῖς φο βουμένοις αὐτὸν, πῶς οἱ ἅγιοι ἦσαν « ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος; » Ἀλλʼ εἰ καὶ ὑστεροῦντο ἐν βρώμασι καὶ πόμασιν, οὐ μὴν καὶ ἐν γνώσει.

Λεῦτε, τέκνα, ἀκούσατέ μου, φόβον Κυρίου δνδάξω ὑμᾶς, κ. τ. ἑ. Παρὰ τοῦ (99) ἁγίου Δαυῒδ διδασκόμεθα τίνα δεῖ ποιεῖν τε καὶ λέγειν τὸν φοβούμενον τὸν Θεόν.

Ἔκκλινον ἀπὸ κακοῦ, καὶ ποίησον. ἀγαθὸν, κ. τ. ἑ. Τὸ ἐκκλῖναι ἀπὸ κακοῦ ὁ φόβος διδάσκει. τὸ δὲ ποιῆσαι τὸ ἀγαθὸν ἡ ἀγάπη, Διὸ μείζων ὁ ἀγαπὸ τοῦ φοβουμένου.

[*](13 Hebr. XI, 37, 38.)[*]((96) Ὁ ἄγγελος, etc. Iidem mss.)[*]((97) Εἰ γευστός ἐστιν, etc. idem uiss et Catena Barbari.)[*]((98) Εἰ οὐκ ἔστιν, etc, lidem mss. et Catena Barbari.)[*]((99) Παρὰ τοῦ, etc. Istud necnon sequentia fragmenta exhibent sehcdæ Grabii, et codex Coisli nianus.)
1309

Ἐγγὺς Κύριος τοῖς συντετριμμιένοις τὴν καρδίλαν, καὶ τοὺς ταπενοὺς τῷ ππνεύματι σώσει, κ. τ. ἑ. Εἰ α θυσία τῷ Θεῷ πνεῦμα σσντετριμμένονς τοῖς δὲ συντετριμμένοις τὴν καρδίαν ἐγγίζει ὁ Κύριος, » ταύτῃ ἄρα τῇ θυσίᾳ καὶ οὐκ ἄλλῃ ἐγγίζει ὁ Κύριος.

Φυλάσσει Κύριος πάντα τὰ ὀστᾶ αὐτῶν ἔν ἐξν αὐτῶν οὐ συντριβήσεται, κ. τ. ἑ. Ὁστᾶ νῦν λέγει τὰς δυνάμεις τῆς ψυχῆς, ἢ τὰ δόγματα τὰ ἀληθῆ, τὰ συνέχοντα τὴν ζωὴν τῆς ψυχῆς.

Θάσαεος ἀμαρτωλῶν πονηρὸς κ. τ. ἑ. Πονηρὸς, ἐπίπονος, πιερός. Ἔοικε δὲ λέγειν θάνατον τὴν. κόλασιν χωρίζουσαν ψυχὴν ἀπὸ κακίας.

Λυτρώσετεαι Κύρος ψυχὰς δούλων αὐτοῦ, κ. τ. ἑ. Λύτρον ἐστὶ δόμα τι. τοῖς πολεμίοις διδόμενον πρὸς τῶν ἡττηθέντων, ἤ πρὸς τοῦ τῶν ἡττηθέντων προνοονμένου ἐπὶ σωτηρίᾳ καὶ ἀφέσει. τῶν. αἰχμαλωτισθέντων.

Δίκασον, Κύριε, τοὺς ἀδικοῦντάς με, πολέμησον τοὺς πολεμοῦντά με, κ. τ. ἑ. Εἰδὼς, ὅτι (1) τῶν ἀδεκησάντων αὐτὸν Ἰουδαίων παραπτώματι, καὶ πολεμησάντων αὐτὸν Ἰσραηλντῶν ἁμαρτήματι σωτηρία ἔστα τοῖς ἔθνεσιν, ὑπὲρ τῶν ἐθοῶν δυνάμεν εὔχεται, διὰ τὸ ἐκείνους δικασθῆναι καὶ πολεμηθῆναι. Τάχα δὲ καὶ ὡς πρὸς τὴν κρίσιν κουφίζονται οἱ ἐνταῦθα δκασθέντες καὶ πολεμηθέντες. Πάντες δὲ οἱ ἀδικοῦντες ἀδικοῦσι Χριστὸν, τὴν δικαιοσύνην καὶ οἱ μὴ ἔχοντες ἐν ἑαυτοῖς εἰρήνην πολέμους ἔχουσι, καὶ πολεμοῦσι Χριστὸν, ὅς ἐστιν εἰρήνη ἡμῶν. Δικάζεν δὲ ὁ Κύριος τοὺς ἀδικοῦντας, τὴν ἐν αὐτοῖς. ἀδικίαν ἀπόλλυσιν. Οὕτω δὲ καὶ πολεμεῖ τοὺς πολεμοῦντας τὸν δίκαιον, ἐπʼ ἀγαθῷ τῶν πολεμουμένω τοῦτο ποιῶν, ὡς ἂν παύσαιντό ποτε τὰ ἐχθρὰ τῇ δικαιοσύνῃ πράττοντες.

Τοῦ αὐτοῦ. Οὐδὲν οὕτως (2) ἀνθίσταται τοῖς δαύμοσιν ὡς δικαιοσύνη καὶ γνῶσις.