Fragmenta
Marcellus of Ankara
Eusebius Werke, Volume 4. Klostermann, Erich, editor. Leipzig: J. C. Hinrichs, 1906.
(Re 81 = 43) διὰ τοῦτο εἰκότως ἐπιφέρει ’’ὅς ἐστιν εἰκὼν τοῦ θεοῦ τοῦ ἀοράτουκ. πότε γενόμενος εἰκὼν ἧ ὁπηνίκα τὸ ,,κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίο,σιν ἀνείληφεν πλάσμα; πρότερον γάρ, ὥσπερ πολλάκις ἔφην, οὐδὲν ἵτερον ἦν ἧ λόγος.
[*](1–9 20, 32—21, ὅ - ’ο— ρΑ 22, 29—23, Ἄε — 22—26 24, 3—8 — 27-31 24, Π—’ὅ — θΡ—θ4 ψ 23-26; θ4 (πρότερον) — (λόγος) δὅ, Η—’ὅ. 79, 22—23. 111, Μ υὄί. 84, Pὅ-ΡΓ 7vgl. Nr. 34. 86 — 19 Origenes de princ. Ι praef. — 21 Platon Gorg. 454 DE vgl. oben S. 2.3, 12 u. 14 — 25 Jer. ·ὀ, 13 — 28 Kol. 1, 15 — 32 Kol. 1, 15 — 33 Gen. 1, 26 2 ἔφη] ἐφ’ ᾗ V | 5 τὴν αὐτὴν . . δόξαν] τὸ αὐτὸ . . δόγμα mi’ Ι δόξαν] danach Lücke Mo Re 1 13 γράφειν Re | 17 τοῦτο , corr. Re Ι 20 καὶ πεπιστευμένοι λ’, corr. Zahn | τὸ m Ι 24 περὶ (mit περὶ) doch vgl. Register Ι 28 θεοῦ] Ψ τοῦ m | 34 γὰρ < lil, 8 Ι ἧ λόγος ἤν 35, 16 Ι ἢ] ὁ V* 111, 19, corr. V2)Re 82 οὐκοῦν πρόδηλον, ὅτι πρὸ τῆς τοῦ ἡμετέρου σώματος ἀνα- λήψεως ὁ λόγος καθ’ ἑαυτὸν οὐκ ἢν εἰκὼν τοῦ ἀοράτου θεοῦ. τὴν γὰρ εἰκόνα ὁρᾶσθαι προσήκει, ἵνα διὰ τῆς εἰκόνος τὸ τέως μῆ ὁρώμενον ὁρᾶσθαι δύνηται.
Re 82 πώς οὖν εἰκόνα τοῦ ἀοράτου θεοῦ τὸν τοῦ θεοῦ λόγον Ἀστέριος εἶναι γέγραφεν; αἱ γὰρ εἰκόνες τούτων ὧν εἰσιν εἰκόνες καὶ ἀπόντων δεικτικαί εἰσιν, ὥστε καὶ τὸν ἀπόντα δι’ αὐτῶν φαίνεσθαι δοκεῖν. εἰ δὲ τοῦ θεοῦ ἀοράτου ὄντος ἀόρατον εἶναι καὶ τὸν λόγον συμβαίνει, πῶς εἰκὼν τοῦ ἀορά- του θεοῦ ὁ λόγος καθ’ ἑαυτὸν εἶναι δύναται, καὶ αὐτὸς ἀόρατος ὤν· ἀδύνατον γὰρ τὸ μὴ ὁρατὸν διὰ τοῦ ἀοράτου φανῆναί ποτε.