Anacephalaeosis [Sp.]

<γݲ.> Τρίτη Ἑλληνισμός, ἀπὸ τῶν χρόνων τοῦ Σεροὺχ ἐναρξάμενος διά τοι τῆς εἰδωλολατρείας καὶ ὡς ἐστοίχουν τὸ τηνικαῦτα ἕκαστος κατὰ τινα δεισιδαιμονίαν ἐπὶ τὸ μᾶλλον πολιτικώτερον καὶ ἐπὶ ἔθη καὶ θεσμούς.

εἰδώλων μέντοι γε ἐναρξαμένων τάττεσθαι, τὰ τῶν ἀνθρώπων γένη οἷς τότε στοιχήσαντες * ἐθεοποίουν, διὲ μὲν χρωμάτων διαγράφοντες τὴν ἀρχὴν καὶ ἀπεικονίαζοντες τοὺς πάλαι παρ’ αὐτοῖς τετιμημένους ἢ τυράννους ἢ γόητας ἤ τινάς τι δράσαντας ἐν βίῳ μνήμης δοκοῦν ἄξιον , δι᾿ ἀλκῆς τε ἢ σωμάτων εὐρωστίας ·

ἔπειτα δὲ ἀπὸ τῶν χρόνων τοῦ Θάρρα πατρὸς Ἀβραὰμ καὶ δι᾿ ἀγαλμάτων τὴν πλάνην τῆς εἰδωλολατρείας εἰσηγησάμενοι, τοὺς ἑαυτῶν προπάτορας δι᾿ ἀπεικονισμῶν τετιμηκότες καὶ τοὺς πρὸ αὐτῶν τετελευτηκότας τεχνησάμενοι ἐκ κεραμικῆς ἐπιστήμης τὸ πρῶτον, ἔπειτα δι’ ἑκάστης τέχνης μιμησάμενοι, οἰκοδόμοι μὲν λίθον ξέσαντες, ἀργυροκόποι δὲ καὶ χρυσοχόοι διὰ τῆς ἰδίας ὕλης τεκτηνάμενοι, οὕτω καὶ τέκτονες καὶ οἱ καθεξῆς·

Αἰγύπτιοι δὲ ὁμοῦ καὶ Βαβυλώνιοι καὶ Φρύγες καὶ Φοίνικες ταύτης τῆς θρῃσκείας πρῶτοι εἰσηγηταὶ γεγόνασιν, ἀγαλματοποιίας τε καὶ μυστηρίων, ἀφ᾿ ὡν τὰ πλεῖστα εἰς Ἕλληνας μετηνέχθη ἀπὸ τῆς Κέκροπος ἡλικίας καὶ [*](1 vgl. liber Jub. 11, 1 ff Littmann — 9 vgl. liber Jub. 11, 16 12, 2 Litt- mann — 9 ff vgl. Ancoratus c. 102, 7; S. 123, 12 ff — 15 vgl. Eus. praep. ev. 16 Migne 21, 48 B — 17 f vgl. Eus. praep. ev. II 1; Migne 21, 93 ff — 18 zu Κέκροψ vgl. Eus. praep. ev. X 9; Migne 21, 809 B Chronik aus dem Armenischen S. 159 Karst Hieronymus Chronik S. 21, 24 Helm G U M anaceph. Chron. pasch.) [*](1 τρίτη < G | ἀπὸ τῶν χρόνων] πρὸ ἕξ χρόνων anaceph. | τοῦ Σεροὺχ) < Chron. pasch. 1 f ἐναρξάμενος — εἰδωλολατρείας < M 2 anaceph. | εἰδωλατρίας G U | ὡς] ἕως G 3 καὶ < Chron. pasch. 4 γε ἐναρξαμένων < Chron. pasch. | ἐναρξαμένων *] ἐναρξάμενα G U M 5 * etwa <ἦσαν ἀρχηγοῖς> * | ἐθεοποιοῦντο anaceph. ἐποίουν Chron. pasch. 7 γόητας] ἡγεμόνας Chron. pasch. | ἤ τινας < anaceph. 8 vor βίῳ + τῷ anaceph. | μνήμης + τι G U M | δοκοῦν < anaceph. | * etwa <διαφέροντας> 10 ἀγαλμάτων + αὐτῶν anaceph. 11 τοὺς < GUM 13 δι’ ἑκάστης — anaceph.] ἑκάστης — μιμησαμένης G U M Chron. pasch. | λίθον + λίθῳ Chron. pasch. 14 ξύσαντες anaceph. | δὲ] τε Chron. pasch. 14 f τεκτηνάμενοι οὕτω] τεχνασάμενοι ἐπετέλεσαν, χαλκοπλάσται δὲ καὶ ἐπιξῦσται τέχναις χρησάμενοι σάμενοι ἐποικιλλεύσαντο Chron. pasch. 15 δὲ ὁμοῦ] μὲν οὖν Chron. pasch. ὁμοῦ hinter Βαβυλώνιοι anaceph. 1 7 γεγονότες Chron. pasch. | μυστηρίων + τελετὰς Chron. pasch. 18 f καὶ καθεξῆς — ὑστέρῳ πολὺ] καὶ μετέπειτα καθεξῆς ὕστερον πολλοὶ Chron. pasch.)

Δία τε καὶ Ἀπόλλωνα καὶ τοὺς καθεξῆς θεοὺς ἀναγορεύσαντες.

Ἕλληνες δὲ κέκληνται ἀπὸ Ἕλληνος τινος ἀνδρὸς τῶν ἐν τῇ Ἑλλάδι κατῳκηκότων καὶ τὴν προσωνυμίαν τῇ χώρᾳ παρεχομένου, ὡς δὲ ἕτεροί φασιν ἀπὸ τῆς ἐλαίας τῆς ἐν Ἀθήναις βλαστησάσης.

Ἴωνες δὲ τούτων ἀρχηγοὶ γεγόνασιν, ὡς ἔχει ἡ ἀκρίβεια, ἀπὸ τοῦ Ἰωυάν *, ἐνὸς ἀνδρὸς τῶν τὸν πύργον οἰκοδομησάντων, ὅτε αἱ γλῶσσαι διεμερίσθησαν τῶν ἀνθρώπων, δι᾿ ἥν αἰτίαν καὶ Μέροπες πάντες κέκληνται διὰ τὴν μεμερισμένην φωνήν.

ὕστερον δὲ ὁ Ἑλληνισμὸς εἰς αἱρέσεις κατέστη κατωτέρω τῷ χρόνῳ, φημὶ δὲ Πυθαγορείων καὶ Στωϊκῶν καὶ Πλατωνικῶν καὶ Ἐπικουρείων καὶ λοιπῶν.

θεοσεβείας δὲ χαρακτὴρ ὑπῆρχεν ἅμα καὶ ὁ κατὰ φύσιν νόμος, πολιτευόμενος ἀπὸ τούτων τῶν Μνῶν, ἐαυτὸν ἀφορίζων ἀπὸ τῆς τοῦ κόσμου καταβολῆς καὶ δεῦρο, μέσος τυγχάνων Βαρβαρισμοῦ καὶ Σκυθισμοῦ καὶ Ἑλληνισμοῦ, ἴως ὅτου συνήφθη τῇ τοῦ Ἀβραὰμ θεοσεβείᾶ.