Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

πρὸς ἀντίθεσιν δὲ τούτων ὅσαπερ δυνάμεθα ἐν συντόμῳ εἴ που ἓν ἢ δύο [*](3 Theophilus ad Autol. Ι 1; S. 20 ff, vgl. Panarion h. 66, 2, 1f — 6 —12 Dioskurides de mat. med, yraef. If; 1 1, Off Wellmann GU M) [*](1 ἀθεεὶ + <γενομένας>? * 2 εἰς τοῦτο *, nach S. 170, 25] εἰς 8 εἴσω Μ 8 * <διέγραψαν> * | Διοσκορίδης G 8 f Πάμφυλος U 10 G 1 Ἡρακλείδης U 14 ἕνεκεν G | ἐντυγχάνειν Μέλουσιν] ἐντυγχάνουσιν U | * <δηλοῦμεν> * 15 ἐγίνετο M 19 τοῖς δηλητηρίοις, aber von erster Hand etwas anderem, wohl τοῖσδε καὶ τοῖς hergestellt M] τοῖσδε καὶ τοῖς G U | περιτυχόντας *] περιτυχοῦσι GUM 20 ἐπιβουλευθέντας *] ἐπιβουλευθεῖσιν GUM 21 τὰ αὐτὰ] ταῦτα U | <ἅμα> * 23 f διὰ τὴν . . ἀποτροπὴν *] διὰ τῆς ... ἀποτροπῆς von erster Hand aus προτροπῆς M διὰ τῆς . . . προτροπῆς G U 24 * etwa <ἀσφάλειαν πεπόνηται> * 25 καὶ ἰοὺς] ἀνιαρὰς U | δήγματα + καὶ Μ)

172
ῥήματα εἰς τὸ ἀνακρούσασθαι μὲν αὐτῶν τὸν ἰόν, οῶσαι δὲ τὸν βουλόμενον * μετὰ τὸν κύριον καὶ καθ’ ἑκουσίαν γνώμην καὶ ἀκουσίαν εἰς τὰ αὐτὰ ἑρπετώδη τῶν αἱρέσεων διδάγματα παραπεπτωκότα ἀντιδότων δίκην παραθησόμεθα.

<A.>

Καὶ γὰρ ἀπ᾿ ἀρχῆς Ἀδὰμ τῇ ἕκτῃ ἡμέρᾳ πλασθεὶς ἀπὸ γῆς καὶ λαβὼν τὸ ἐμφύσημα ἐζωογονήθη οὐ γάρ, ὥς τινες οἴονται, ἀπὸ πέμπτης ἤρξατο καὶ τῇ ἕκτῃ ἐτελειώθη· ἔσφαλται γὰρ ἡ τῶν λεγόντων τοῦτο διάνοια), ἁπλοῦς τε ἦν καὶ ἄκακος, οὐκ ὄνομά τι κεκτημένος ἕτερον, οὐ δόξης οὐ γνώμης οὐ βίου διακρίσεως ἐπίκλησιν κεκτημένος <ἀλλ’> ἢ Ἀδὰμ μόνον κληθείς, τὸ ἑρμηνευόμενον τούτῳ πλάττεται ἐξ αὐτοῦ γυνὴ ὁμοία αὐτῷ,

ἐκ τοῦ αὐτοῦ σώματος, Ε; τοῦ αὐτοῦ ἐμφυσήματος. παῖδες δὲ γεννῶνται τούτῳ ἄρρενές τε καὶ θήλειαι. καὶ βιώσας ἴτη ἐννακόσια τριάκοντα τὸ χρεὼν ἀπέδωκε.

τούτου παῖς Σήθ , υἱὸς δὲ τούτου Ἐνώς, καὶ κατὰ διαδοχὴν Καινάν, Μαλελεήλ, Ἰάρεδ. ὡς δὲ ἡ παράδοσις ἡ εἰς ἡμᾶς ἐλθοῦσα <περι>έχει, ἐντεῦθεν ἤρξατο ἡ κακομηχανία ἐν γίνεσθαι, καὶ ἀπ᾿ ἀρχῆς μὲν διὰ τῆς τοῦ Ἀδὰμ παρακοῆς, ἔπειτα δὲ διὰ τῆς τοῦ Κάϊν ἀδελφοκτονίας, νῦν δὲ ἐν χρόνοις τοῦ Ἰάρεδ καὶ ἐπέκεινα φαρμακεία καὶ μαγεία, ἀσελγεια, μοιχεία τε καὶ ἀδικία.

οὐ [*](6 f vgl. Gen. 1, 26; 2, 7 — 12 vgl. Gen. 2, 21 ff — 14 Gen. 5, 5 — 15 Gen. 5, 6. 9. 12. 15 — ff vgl. liber Jub. 4, 15 u. 22 Littmann GY M 6 — iiaer. 34 ausgezogen im Crypto-Ferratensis Ba (= f ) ; noch kürzer u. zugleich freier sind die Auszüge bei Nicetas Choniates, Thesaurus orthod. fidei 16 —20 Chron. pasch. 23 B; S. 40 Dindorf) [*](2 * <σῴζεσθαι> * 3 δήγματα G | διδάγματα + τὰ M 5 Ε; * ; die Überschriften der 4 ersten Ηäresen sind in den Handschriften Daß Epiphanius tatsächlich auch hier Zahlen beweisen die Spuren bei S. 173,22 (Apparat) 176, 18 177, 12 179,18 u. 20 8 vor τῇ ἕκτῃ + ἐν GUM < f | ἐτελειώθη f] ἐπλάσθη GUM | τοῦτο λεγόντων 11 <ἀλλ’> 12 γυνὴ hinter αὐτῷ αὐτῷ GUM 13 <διὰ> * 15 16 ὡς δὲ ἡ] ἡ δὲ Chron. pasch. 17 Ε;έχει *] ἔχει f < GUM Chron. pasch. ἐντεῦθεν < Chron. pasch. 18 δὲ < GM 19 νῦν] εἶτα Chron. pasch. Chron. pasch. | καὶ 1 < M | καὶ ἀσέλγειαι Chron. pasch. | μοιχεία Chron. pasch. | τε < M | ἀδικία + ἐχ·ρημάτισεν Chron.)

173
γνώμη <δέ> τις ἑτέρα, οὐ δόξα μετηλλαγμένη, ἀλλὰ μία γλῶττα γένος ἓν ἐπὶ γῆς κατ᾿ ἐκεῖνο καιροῦ ἐσπαρμένον.