Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

τούτου δὲ ἔνεκα τοῦτα λέγω, ὄτι οὖτος ὁ τρόπος τοῦ ἀποστόλου τῶν συνταγμάτων. πολλὰ μὲν γὰρ ἔστι καὶ περὶ ἐκάστου τῶι ἐν τῇ ἐπιστολῇ ταύτῃ εἰρημένων ἀποδεὶξαι, ὡς ὀρθοδόξωςσ καὶ μεμε- [*](4f Matth. 16, 26 — 10 Ephes. 6, 13 12 —17 Ephes. 6, 14–17. 11 17 II Kor. 10, 4f — 18 Ephes. 6, 12) [*](MUS Phot. Pa (bis Ζ. 18 τοῦ θεοῖ)) [*](2 tyr;annou καὶ δοκιμάζοντεςSΙ αὐτοῖς ihm S 3 ἄγε <S | ὐπενοίσα ἀρπασθης hinter ψυχὴ hinter ψυχι) Pa | πρὸς αὐτὸν U 4 οὐκ ἔξομεν Upa 5 < S ἄνθρωπος, φησὶ M | εἰ εἰ μὴ ἰχομεν Pa <Pa ἦν — χαρμιώτατον <S | ἦν — τοὺς] ἦν αὐτοὺς Pa 6 ἂν] ἄρα U | χαρμότατον U | μαχομένους τι ἐπέχεσθαι Pa | ἐπειδ Pa 7 όὲ] γὰρ U 8 ἡμᾶς Μ Phot. Pa | ἑδρῶτι Pa 9 γίνεται M Phot. Pa | ἀλλὰ M | οὐ 2] μὴ Pa 10 ὡς ἔφην] ὡς ἐχρῆν Phot. <S | ἐνδιδῶμεν 1 + οὖν U | ἀλλ’ U –18 καὶ προαγωνιζομένην — γνώσεως τοῦ θεοῦ] u. ziehen wir an den Panzer der Gerechtigheit usw. bis dahin: S 11 καὶ προαγωνιζομένην <Phot. 13 εὐαγγε- λίου λίου + εἰρήνς | ἐν 2 ἐπὶ Phut. | πᾶσί τε] πᾶσιν U | ἀναλαβόντες UPa 14 δυνησώμεθα MUPa 15 σωτηρίου + δέξαθσι U 16 16 ὅ Pa | πρὸς τὸ] εἰς τὁ Pa 17 καθελεῖν Phot. 18 θεοῦ] χριστοῦ Phot. 10 — S. 495,2 τού- του — προρημαι <Phot. 19 19 τούτου δὲ ἕνεκα] weswegen? S | ta[yta <M 21 ταύτῃ] τῦτα M 21 f μεμελημένως U)

495
λετημένως ἔχει· μακρὸν ἄν εἴη ἕκαστον αὐτῶν οὔτως διελθειν.

γὰρ τύπον αὐτοῦ δειξαι μόνον καἲ τὴν βούλησιν προηργμαι νῦν »οὐ γὰρ ὃ θέλω, τοῦτο πράσσω, ἀλλ' ὃ μισῶ, τοῦτο ποιῶ. <εἰ δὲ ὃ οὐ θέλω > σ΄λυμφημι τῷ νόμῳ τοῦ θεοῦ ὅτι καλός· νυνὶ δὲ οὐκέτι γὰγὼ κατεργάζομαι αὐτό, ἀλλ᾿ ή οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ άμαρτία. οἶδα γὰρ ὅτι οὐκ οἰκεῖ ἐν ἐμοῖ, τουτέστιν ἐν τῇ σαρκί μου, τὸ ἀγαθόν«, ὀρθῶς λέγων.

μέμνησθε γὰρ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν ὡς ὡριζόμεθα· εἰ καὶ σπεύδων ἐγὼ ταχὺ πάντα διεξελθεῖν μᾶλλον βραδύνων, μακροτέρας μοι τῶν λόγων τῆς περιόδου ἢ προσεδ΄λοκησα γεγενημένης, ἢν προθυμητίον δὴ διανῦσαι. ἄλλως γὰρ τοῦ προκειμένου οὔποτε ἤξομεν ἐπὶ τέλος.

60. Οὐκοῦν ἐλέγομεν· ἀφ’ οὖ τὸν ἄνθρωπον, εἶ μνημονεύετε, πλανηθέντα τὴν ἐντολὴν ἀθετῆσαι συνέβη, ἐντεῦθεν ἐκ τῆς παρακοῆς τὴν ἁμαρτίαν λαβοῦσαν γένεσιν εἰς αὐτὸν εἰσῳκηκέναι.