Panarion (Adversus Haereses)

πρόσθεν εἰπὼν τό »ἐγὼ δὲ ἔζων χωρὶς νόμου ποτέ‘. θαῦμα μὲν οὖν τοῖς πολλοῖς ταῦτα λεγόντων αὐτῶν τότε ὑπεδύετο καὶ κατάπληξις, νῦν δὲ προκυψάσης εἰς τὸ φανερώτατον ἤδη τῆς ἀληθείας οὐ μόνον μακρῷ πλανώμενοι καταφαίνονται, ἀλλὰ καὶ μέχρι τῆς ἄκρας ἀναβαίνοντες βλασφημίας·

δόντες γὰρ ἀσωμάτως τὰς ψυχὰς πρὸ τῆς ἐντολῆς βεβιωκέναι ἀλήπτους τε εἶναι καθ' ἑαυτὰς ἐκ παντὸς τῇ ἁμαρτίᾳ διανοηθέντες πάλιν ἀνέρεψαν τὸν λόγον, ἑαυτοὺς δὲ πολὺ μᾶλλον· τὰ γὰρ δὴ σώματα κατασκευάζουσιν αὐταῖς ὕστερον ἐπὶ τιμωρίᾳ <δοθῆναι>, διὰ [*](1 f Psal. 65, 12 — 3 f Jes. 43, 2 — 7 Röm. 7, — 10 Röm. 7, 14) [*](M U S 1 ὑπεξαλύσαντα U 2 με] ἡμᾶς Μ 3 διαβαίνεις U Ι ὕδατος] Feuer S Ι συγκλείσουσι U 4 κἄν διαβαίνῃς — κατακαύσει σε < S Ι κἄν] καὶ M Ι M 5 ἅλις ἔχει < M Ι ἅλις ἔχει ταῦτα] bis hierher S ἔτι δὲ Bonwetsch nach S] εἰς ἐκεῖνο δὲ M εἰς δὲ ἐκεῖνο U Ι πολυμόρφως U < S 8 βοῶσι < S Ι <ὅτι> * 8 f τῇ . . . <τὴν> * nach S; mit dem Gesetz hat er . . . . . . genannt] τὴν . . . ἡμῶν MU 9 ἐν <ἐν * nach vgl. S. 486, 21f Ι διαγωγὴν < S 10 σαρκῖνος MU 11 καὶ < M 11 κυριεύσσθαι < S 14 δριμέως] schnell S Ι τύ < M Ι δὲ < U Ι 15 δὲ ἐγὼ U 16 οὖν < U Ι ταῦτα λεγόντων αὐτῶν] dies Wort S Ι < M Ι ὑπεδύετο < M 16 f καὶ κατάπληξις < S 17 ἤδη < S 17 — 19 οὐ μόνον — βλασφημίας] hat sich uns der βε Irrtum υ. völlige Blasphemie fjezevjt S 19 ἐντολῆς] Übertretung S 21 ἀνατρέψαι 22 <δοθῆναι> Bonwetsch nach S 22 φ διὰ τὸ — ἡμαρτηκέναι] der Sünde S)

νῦν δε ὅπερ εἴρηται, πᾶν τοὐναντίον ἔχει. χρὴ γὰρ πρὸ τῆς ἁμαρτίας τὴν ψυχὴν ὑπάρχειν μετὰ σώματος· ἐπεὶ εἰ ἄληπτος ἡ Ψυχὴ Μ’ ἑαυτὴν τῇ ἁμαρτίᾳ, οὐκ ὄν ἥμαρτεν ὅλως πρὸ τοῦ σώματος.

εἰ δὲ ἥμαρτεν οὐκέτι ἄληπτος καθ' ἑαυτὴν τῇ ἁμαρτίᾳ, ἀλλὰ καὶ εὑάλωτος μᾶλλον καὶ εὔληπτος. διὸ καὶ πάλι, κἄν μὴ λάβῃ τὸ σῶμα τοῦτο, ἁμαρτήσεται, ὥσπερ δὴ καὶ πρὸ τοῦ λαβεῖν αὑτὸ ἥμαρτεν.

διὰ τί δὲ ὅλως καὶ σῶμα ἐλάμβανεν ὕστερον μετὰ τὸ ἡμαρτηκέναι; ἥ τίς αὐτῇ χρεία σώματος ἦν; εἰ μὲν οὖν ἵνα βασανίζηται καὶ ἀλγῇ, πῶς μᾶλλον ἐντρυφᾷ καὶ ἀκολασταίνει μετὰ τοῦ σώματος;

πῶς δὲ καὶ τὸ αὐτεξούσιον εἶναι ἐν τούτῳ φαίνεται ἔχειν τῷ κόσμῳ; ἐφ' ἡμῖν γὰρ τὸ πιστεῦσαι κεῖται ·λαὶ τὸ μὴ πιστεῦσαι ἐνθάδε, ἐφ’ ἡμῖν τὸ κατορθώσασθαι καὶ ἁμαρτῆσαι, ἐφ' ἡμῖν τὸ ἀποποιῆσαι καὶ κακοποιῆσαι.