Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

Ἐὰν δέ· πῶς οὖν, ἐὰν μὴ ἀπόλλυται τὸ πᾶν, οἱ ἐξ ἐναντίας εἴπωσιν, ὁ μὲν κύριος τὸν οὐρανὸν παρελεύσεσθαι ἔφη καὶ τὴν γῆν, ὁ δὲ προφήτης ἀπολείσθαι μὲν τὸν οὐρανὸν ὡς καπνόν, τὴν δὲ γῆν ὡς ἑμάτιον παλαιωθήσεσθαι;

ἐπεισήπερ ἔθος ταῖς γραθαῖς, λέξομεν, τὴν εἰς τὸ κρεῖττον καὶ ἐνδοξότερον ἀΠὸ ταύτης τῆς καταστάσεως τοῦ κόσμου μεταβολὴν ἄπώλειαν λέγειν, οἶον τοῦ πρόσθεν σχήματος ἄπολλυμένου κατὰ τὴν εἰς τὸ φαιδρότερον ἁπάντων ἐξαλλαγήν· ὄτι μηδεμία ὑπεναντέωσις ἢ ἀτοπία ἐνxgc; θείοις λόγοις.

»παράγει γὰρ τὸ σχῆμα τοῦ κόσμου τούτου« καὶ οὐχ ὁ κόσμος εἴρηται. οὔτως ἔθος ἀπώλειαν καλεῖν τὰς γραφὰς [*](2–5 Jes. 45, 18 — 14 vgl. Matth. 24, 35 — 14 f vgl. Psal. 101, 27 20 I Kor. 7, 31) [*](M U S Pa) [*](1 ἃ ἐγὼ — μένει < S Ι φησί vor ἃ ἐγὼ Pa Ι μένειν M 2 vor σπέρμα + auch S | σπέρμα u. ὄνομα vertauscht S Ι καὶ τὸ ὄνομα ὑμῶν #x003C; M 2 — 4f ytal πάλιν — κατοικεῖσθαι < Pa 2 οὕτω 3 θεὸς < U αὐτήν < U 5 vor πρὸς + noch S 6 τὸ πᾶν ὁ θεός < S Ι ἀλλ’ Pa τὴν < Pa Ι τὸν < Μ Pa 8 πάντων < S | τῶν τί δὲ — γίγνοιτο < S 9 vor λόγος + ὁ Pa Ι ἔτι] ἐπὶ M Ι πλείων πλείω M U Pa Ι γένοιτο Pa 10 καὶ 1] sondern S Ι ἔτι < Pa Ι ἔτι σιν] ἐπικατάστασιν M Ι οἴαν MUPa 11 ἦν, διαλυθὲν] εἰς ἣν διαλυθῆ U Ι ἀναστοιχειωθήσεται] ἀναστοιχειωθῆναί τε Pa 12 καὶ φθοράν < S 13 ἐὰν 2] εἰ Pa Ι τὸ πᾶν < S 14 κύριος] Χριστὸς Pa 15 προφήτης + ivieder spricht Ι ἀπολέσθαι M 16 ἐπειδὴ U Ι λέξομεν < S 17 καὶ — καταστάσεως < Ι ἐνδοξοτέραν M U Ι ἀπὸ ταύτης τῆς καταστάσεως] ἀποκατάστάσεως ἀποκαταστάσεως aus ἀποκατάστασιν v. 1. Hd.) ταύτης U 19 εἰς τὸ θαιδρότερον ἀπάντων] glänzenderen u. besseren S Ι φαιδρότατον MU 20 ἢ ἀτοπία < S γὰρ + sagt er S 21 οὕτως + denn S)

463
τὴν πρὸς τὸ ἄμεινον ἔσθ’ ὅτε καὶ εὐμοθφότερον τροπὴν τοῦ πρόσθεν σχήματος, οἶον ὤσπερ ὁπόταν τις ἀπώλειαν λέγοι τοῦ κατὰ τὸ νήποιν σχήματος τὴν εἰς τὸν ἄνδρα τὸν τέλειονμεταλλαγήν, τρεπομένης εἰς μέγεθος καὶ κάλλος τῆς ἡλικίας τοῦ νηπίου.

»ὅτε γὰρ ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην, ὄτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου«.

ταραχθήσεσθαι μὲν γὰρ τὴν κτίσιν ὤσπερ τεθνηζομένην κατὰ τὴν ἐκπύρωσιν, ἴνα καὶ ἀνακτισθῇ, οὐ μὴν ἀπολεῖσθαι προσδοκητέον, ὅπως οἶ ἀνακαινοποιηθέντες ἐν ἀνακαινοποιηθέντι τῷ κόσμῳ ἄγευστοι λύπης κατοικήσωμεν, κατὰ τὸ λεχθέν »ἐξαποστελεῖς τὸ πνεῦμά σου καὶ κατισθήσονται« ἐν ἑκατοστῷ τρίτῳ ψαλμῷ »καὶ ἀνακαινιεῖς τὸ πρόσωπον τῆς γῆς«, τοῦ περιέχοντος τῆς εὐκρασίας ἐπιτροπεύοπντος λοιπὸν λοιπὸν τοῦ θεοῦ.

ἐσομένης γὰρ καὶ μετὰ τπῦτον τὸν αἰῶνα γῆς ἀνάγκη πᾶσα ἔσσθαι καὶ τοὺς οἰκήσοντας, οὐκέτι τεθνηξομένους ἢ γαμήσντας καὶ γεννησομένους, ἀλλ’ ὡς ἀγγέλους ἀμεταστρόθως ἐν ἀφθαρσίᾳ τὰ ἄριστα πράφοντας.

διὸ ληρῶδες τὸ ἐν ποίᾳ διαγωγῇ τότε δὴ τὰ σώματα ἔσονται λέγεσθαι, μήτε ἀέρος μήτε μήτε μήτε τῶν ἄλλων ἐσομένων.

41. Ἅξιον Τε κἀκεῖνο πρὸς τοῖς εἰρημένοις ἐπισκοπεῖν, ὡς ἔχει πολ- λὴν διάπτωσιν, εἰ δεῖ παρρησίαν ἄγειν περὶ τηλικούτων, ὦ ’Αγλαοφῶν, διαλεγομένους πραγμάτων.

φράσας γὰρ ἀποφήνασθαι τὸν κύριον ὡς οἱ [*](4–6 IKor. 13, 11 — 9 Psal. 103, 30 — 13 vgl. Matth. M U S Pa (bis Ζ. 14 πράφοντας) — S. 468, 14 Sacra Parall. Bruchst. Pa)) [*](1 καὶ εὐμορφότερον < S | εὐμορφώτερον MU 1 f τοῦ πρόσθεν ματος < S 2 ὁπόταν — λέγοι < S | vor τις + εἰ Pa | λέγειν Μ τῆς τοῦ M τῆς U | κατὰ τὸν Μ κατὰ τοῦ U 3 τὸν τέλειον] eine bessere (sc. Gestalt) S 4 τοῦ νηπίου < S 4 — 6 ὅτε γὰρ — τὰ τοῦ νηπίου < Pa πιος + sagt er S | ὡς νήπιος ἐλάλουν < S 5 ὡς νήπιος ἐλογιζόμην] usw. | δὲ] und S | κατήργησα u. hinter νηπίου U 6 μὲν < S 7 καὶ < 8 ὅπως] ὅτι ὡς M | ἐν < Pa | ἐν ἀνακαινοποιηθέντι < M | τῷ < 8f ἄγευστοι λύπης] ohne alles Βöse u, Leid S 9 vor κατοικήσωμεν + fernerhin S | κατοικήσομεν M | vor κατὰ + ἢ U 9f καὶ κτισθήσονται] κεκτισθήσονται M 10 ἐν ἑκατ. τρ. ψαλμῷ < S Pa 11 τοῦ περιέχοντος < S U 12 καὶ 1 < πάσας M < S 13 οὐκ | ἢ < Pa | ἢ — γεννησομένους < S | γεννησομένους] 14 ἐν ἀφθαρσίᾳ < S | πράξαντας Μ | διὸ < Pa 15 vor τότε + οὗν δὴ] δεῖ M | ἔσεσθαι M 17 δὲ + ἐστιν Pa 18 εἰ δεῖ] εἰ δὴ M ἔδει Pa es ist nur S | τηλικούτων] τούτων MU 19 διαλεγόμενος U | διαλεγομένους πραγ- μάτων <)

464
τῆς ἀναστάσεως τευξόμενοι ἔσονται τότε ὡς ἄγγελοι, ἔνθα πειράζουσιν αὐτὸν οἱ Σαδδουκαῖοι, ἐπέφερες »οἱ δὲ ἄγγελοι ἐκτὸς ὄντες σαρκὸς ἐν μακαριότητος ἀκρότητι, διὰ τοῦτο καὶ δόξης εἰσί, καὶ ἡμᾶς δὲ ἄρα ἐξισάζεσθαι μέλλοντας ἀγγέλοις ἀνάγκη δὴ σαρκῶν ὡσαύτως ἐκείνοις γυμνοὺς ἔσεσθαι δεῖν«, οὐκ ἐπιστήσας, ὦ ἄριστε,

ὡς ὁ ποιήσας καὶ διακοσμήσας ἐξ οὐκ ὄντων τὸ πᾶν τὴν τῶν ἀθανάτων φύσιν οὐ μόνον εἰς ἀγγέλους καὶ λειτουργοὺς διανείμας ἐκόσμησεν, ἀλλὰ καὶ εἰς ἀρχὰς καὶ ἐξουσίας καὶ θρόνους.