Panarion (Adversus Haereses)

39. εἰ πᾶν τὸ γεννώμενον νοδεῖ προτείνει γὰρ οὔτως ὁ ἐξ ἐναντίας)καὶ κατὰ τὴν γένεσιν καὶ κατὰ τὴν τορφήν (ἀπὸ τῶν προσιόντων φησίν, αὔζεται καὶ ἀπὸ τῶν ἀπιόντων ἐλαττοῦται), τὰ δὲ μὴ γεννώμενα ὑγιαίνει, ὅτι μὴ νοσεῖ, μηδὲ προσδεῖται ἢ ἐπιθυμεῖ, ἐπιθμυεῖ δὲ τὰ γεννώμενα καὶ συνουσίας καὶ τροξῆς, τὸ δὲ ἐπιθυμεῖν βισεῖν ἐστι, τὸ δὲ μὴ δεῖσθαι Με ἐπιθυμεῖν ὑγιαίνειν, νοδεῖ δὲ τὰ γεννώμενα ὄτι ἔπιθυμεῖ, τὰ δὲ μὴ γεννώμενα μενα οὐ νοσεῖ, πάσχει δὲ τὰ νοσοῦντα ἢ κατὰ πλῆθος ἢ ἔνδειαν τῶν προσγιγνομένων καὶ ἀπογιγνομένων, τὸ δὲ πάσχον καὶ φθίνει καὶ ἀπόλλυται, ται, διόπερ καὶ γεννᾶται, γεννᾶται δὲ ὁ ἄνθρωπος, — οὐ δύναται ἄρα ἀπαθὴς εῖναι ὁ ἄνθρωπος καὶ ἀθάνατος.

καταπίπτει μὲν οὖν καὶ ἐπὶ τούτοις αὐτοῖς ὁ λόγος. εἰ γὰρ πᾶν τὸ γιγνόμενον ἢ γεννώμενον ἀπόλλυ ται (διαφέρει γὰρ οὐδὲν οὔτως εἰπεῖν, ἐπειδὴ καὶ οἱ πρωτόπλαστοι ἐγεννήθησαν, ἀλλ’ ἑγενήθησαν), γενητοὶ δὲ καὶ οἱ ἄγγελοι καὶ αἰ ψυχαὶ »ὁ ποιῶν, γὰρ φησιν, τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα«), ἀπόλλυνται ἄρα οἱ ἄγγελοι κατ’ αὐτοὺς καὶ αἰ ψυχαί.

ἀλλ’ οὔτε οἱ ἄγγελοι οὔτε αἱ ψυχαὶ ἀπόλλυνται. αθάνατα γὰρ ταῦτα καὶ ἀδάμαστα, καθὼς ὁ ποιήσας εἶναι βεβούλευται. ἀθάνατος ἄρα καὶ ὁ ἄνθρωπος.

οὐκ ἀρεστὸν δὲ <οὐδ'> ἐκεῖνο, τὸ λέγειν εἰς ἄρδην ἁπολεῖσθαι τὸ πᾶν, καὶ γῆν καὶ ἀέρα καὶ οὐρανὸν μὴ ἔσεσθαι. ἐκπυρωθήσεται μὲν γὰρ πρὸς κάθαρσιν καὶ ἀνακαινισμὸν καταβασίῳ πᾶς ὁ κόσμος κατακλυζόμενος πυρί, οὐ μὴv εἰς ἀπώλειαν ἐλεύσεται παντελῆ καὶ φθοράν.

εἰ γὰρ κρεῖττον τὸ μὴ εὶναι τοῦ εἰναι τὸν κόσμον, διὰ τί τὸ χεῖρον ᾑρεῖτο ποιήσας σας τὸν κόσμον ὁ θεός; ἀλλ’ οὐδὲν ὁ θεὸς ματαίως ἢ χεῖρον ἐποίει. [*](14 Psal. 103, 4) [*](M U S Pa 18–S. 463, 14 Sacra Parall. Bruchst. 423 Holl (= Pa)) [*](1 ηεννόμενον U 2 τροξὴν] Natur S | γάρ < U 2f γάρ 4 ὅτι #x003C; U | μὴ < S | μὴ + δὲ U 5 καὶ τροφῆς < S | nicht gestattend S 6 ὑγιαίνει U 8 vor προσγιγνομένων + Herxugebrachten und S | προσγενομένων MU | vor καὶ 1 + ἢ M | ἀπογινομένων M 9 δὲ < ὁ < M 11 γιγνόμενον ἢ γεννώμενον] Geborene xum Geschaffenen 8 12 καὶ < S 13 ἀλλὰ M | οἱ < M | αἰ < M 14 γάρ φησιν * nach S] < πνεύματα + u. die Seelen ebenso S 15 ἀλλὰ U 16 καὶ ἀδάμαστα < S εἶναι < S 17 βεβούλευται] βεβούλται U β S 18 οὐδ’) Jahn nach < MUPa | ἀπολεῖται Pa 19 καὶ 1 < S | ἀέρα + und 20 καταβασίῳ] καταβάσει ὡς M καταβὰς ὡ U < S | κατακλυζόμενος ὁ Pa 22 τοῦ μὴ εἶναι τὸ εῖναι M Pa 22 f vor ποιήσας + ὁ M 23 ἀλλ’ οὑδὲν ὁ θεὸς < U | ματαίως ἢ < S | ἢ χεῖρον ἐποίει] ἐχειροποίει MU ἐποίει Pa)

καθάπερ καὶ ἡ σοφία συνίστησιν »ἔκτισε γὰρ εἰς τὸ εἶναι« λέγουσα »τὰ πάντα ὁ θεὸς καὶ σωτήριοι οἱ γεννέσεις τοῦ κόσμου καὶ οὐκ ἔστιν ἐν αὐταῖς φάρ μακον ὀλέθρου«.

καὶ ὁ Παῦλος δὲ σαφπωςμαρτυρεῖ μαρτυρεῖ λέγων »ἡ γὰρ ἀποκαρα- δοκία τῆς κτίσεως τὴν ἀποκάλυψιν τῶν υἱῶν τοῦ θεοῦ ἀπεκδέχεται. τῇ γὰρ ματαιότητι ἡ κτίσις ὑπετάγη οὐχ ἑκοῦσα, ἀλλὰ διὰ τὸν ὑποτάζαντα ἐπ’ ἐλπίδι, ὄτι καὶ αὐτὴ ἡ κτίσις ἐλευθερωθήδεται ἀπὸ τῆς δουλείας τῆς φθορᾶς εἰς τὴν ἐλευθερίαν τῆς δόξης τῶν τέκνων τοῦ θεοῦ«.