Panarion (Adversus Haereses)

ταὐτὸν γὰρ φαίνεται δή μοι καὶ ἐφ· ἡμῶν ὁ θεὸς διῳκονομηκέναι. τὸν γὰρ ἄσνθρωπον, τὸ εὐπρεπέστατον ἑαυτοῦ τέχνημαι, βασκάνοις ἑπιβουλαῖς φθόνου κεκακωμένον ἰδὼν οὐκ ἠνέσχετο τοιοῦτον καταλεῖψαι φιλάνθρωπος ὤν, — [*](Ö 294) ὅπως μὴ δι’ αἰῶνος εἴη μεμωμημένος, ἀθάνατον ἔχων ἐν ἑαυτῷ τὸν ψίγον, ἀλλὰ διέλυσεν εἰς ὔλην πάλιν, ἵνα διὰ τῆς ἀναπλάσεως ἐκτκῶαι καὶ ἐξαρφανισθῶσι πάντα τὰ ἐν αὐτῷ μωμήματα.

τὸ γὰρ ἐκεῖ ἀναχωνευθῆ- ναι τὸν ἀνδριάντα, τοῦτο ἐνταῆθα τὸ ἀποθανεῖν καὶ διαλθῆναι τὸ σῶμα, τὸ δὲ ἐκεῖ ἀναμορφοποιηθῆναι τὴν ὔλην ἢ ἀνακοσμηθῆναι, τοῦτο ἐν- ταῦθα τὸ ἀναστῆναι,

ὥσπερ καὶ ὁ προφήτης ’Ιερεμίας τούτοις γὰρ] ἤδη καὶ αὐτὸς ὦδε τὰ αὐτὰ παρεγγυᾷ »καὶ κατίβην« λέγων ·εἰς τὸν οἶκον τοῦ κεραμέως, καὶ ἰδού, αὐτὸς ἐποίει ἔργον ἐπὶ τῶν λίθων· καὶ διέπεσε τὸ ἀγγεῖον ὃ αὐτὸς ἐποίει ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ καὶ πάλιν ἐποίησεν αὐτὸ ἀγγεῖον ἕτερον, καθὼς ἤρεσεν ἐνώπιον αὐτοῦ ποιῆσαι. καὶ ἐγένετο λόγος κυπίου Ι πρός με λέγων· εἰ καθὼς ὁ κεραμεὺς οὖτος οὐ δυνήσομαι P551 τοῦτο ποιῆσαι ὁμᾶς, οῖκος τοῦ ’Ισραήλ; ἰδού, ὡς ὁ πηλὸς τοῦ κεραμέως υμεις εστε εν ταις χερσι μου«.

36. Πρόσσχες γὰρ ὅπως, ὡς ἔφην, μετὰ τὸ παραβῆναι τὸν ἀνθρωπον ἡ μεγάλη χεὶρ εἰς νῖκος καταλεῖψαι τὸ ἑαυτῆς ἔργον οὑκ ηὐδόκησεν ὡς κίβδηλον τῷ πονηρῷ ἀδίκως αὐτὸ λυμηναμένῳ βασκάνοις αἰτίαις, ἀλλὰ [*](11 — 17 Jerem. 36) [*](M U S Pa) [*](2 δέ μοι U < S Ι θεὸς + οὕτως U Ι διοικονομηκέναι M 3 seiner Hand S Ι τέχνισμα M Ι φθόνω U 4 τοιοῦτο .M so S 5 μεμωμημἐνον MUPa Ι ἐν ἑαυτῷ < S 6 ἐκτακῶσι καὶ < S 7 ἐν αὐτῷ τὸ] ὄ Pa 8 τοῦτο] τοῦτον τοῦτο M τοῦτον τὸ U Ι τὸ 1 < MU 9 τὸ δὲ] δὲ Pa Ι ἣ ἀνακοσμηθῆναι < S Ι ἀνακομισθῆναι M 9f ἐνταῦθα + μετὰ ἀποθανεῖν U 10 καὶ < S 10f τούτοις—τὰ < S S 10 γὰρ]* Ι ἤδη] δὴ Ρα 11 τὰ αὐτὰ] xuvxa U Pa Ι παρεγγυᾷ] reinigt S Ι λέγων hinter κεραμέως Pa 12 ἐπὶ τὸν λίθον Pa 13 αὐτὸς < U 14 αὐτὸ] ihm S Ι vor ποιῆσαι + MU — ποιῆσαι] ποιεῖν < S 16 τοῦτο < S Ι τοῦτο ποιῆσαι ὑμᾶς] τοῦ ὑμῖν Pa Ι τοῦ < M Ι ὡς < U 17 ταῖς #x003C; Pa 18 πρόσχες MUPa #x003C; M Ι ὄπως] πῶς u. hinter ὡς ἔρην Pa < S 19 νεῖκος U Zertretung καταλείψειν M Ι τὸ ἑαυτῆς ἔργον] den Menschen S 19 f ὡς κίβδηλον — λυμηναμένῳ] wie einen, der umdunkelt ist von dem Widersacher S 20 κίβδηλον] ὁῆλον Pa Ι τῷ πονηρῷ] πονηροῦ U | αὐτὸ λυμηναμένῳ] ἀπολυμηναμένω Pa λυμηναμένου U)

»ἢ οὐκ ἔχει ἐξουσίαν ὁ κεραμεὺς τοῦ πηλοῦ ἐκ τοῦ αὐτοῦ φυράματος ποιῆσαι σκεῦος, ὃ μὲν εἰς τιμὴν ὂ δὲ εἰς ἀτιμίαν«; 6 δή ἐστι (τοῦτο γὰρ πασιν ὁ ἀπόστολός μοι δηλοῦν φαίνεται)· μή μή τι ἐξουσίαν οὐκ ἔχει ὁ θεὸς ἀπὸ τῆς ὔλης ἑκάστου τῆς αὐτῆς ἀναπλάσας καὶ ἀνακοσμήσας ἰδίως ἔκα στον ἢ εἰς τιμὴν ἡμῶν ἀνκστῆσαι καὶ δόξαν ἢ εἰς ἀτιμίαν καὶ κατάκρισιν; εἰς ἀτιμίαν μὲν τῶν ἐν ἁμαρτίαις φαύλως βιωσάντων, εἰς τιμὴν τιμὴν τῶι ἐν δικαιοσύνῃ.