Panarion (Adversus Haereses)

Σαβέλλιός τις έν χρόνοις ἀνέστη οὐ πολλῷ πρότερον παλαιοτάτοις (πρόσφατος γὰρ οὖτος), ἀφ᾿ οὖπερ οἱ Σαβελλιανοὶ καλούμενοι.

καὶ οὖτος δὲ παραπλησίως τῶν Νοητιανῶν <ἐδίδασκε> πλὴν ὀλίγων τινῶν ὦν ἐπεδογμάτισε.

πολλοὶ δὲ ἐν τῇ μέσῃ τῶν ποταμῶν μῶν καὶ ἐπὶ τὰ μέρη τῆς ῾Ρώμης τοῦ αὐτοῦ δόγματος ὑπόρχουσιν, ἀνοίᾳ τινὶ φερόμενοι.

Δογματίζει γὰρ οὖτος καὶ οἱ ἀπ᾿ αὐτοῦ Σαβελλιανοὶ τὸν αὐτὸν εἶναι πατέρα, τὸν αὐτὸν εἶναι υἱὸν, τὸν αὐτὸν εἶναι ἄγιον πνεῦμα, ὡς εἶναι ἐν μιᾷ ὑποστάσει τρεῖς ὀνομασίας,

ἢ ὡς ἐν ἀνθρώπῳ σῶμα καὶ ψυχὴν καὶ πνεῦμα, καὶ εἶναι μὲν τὸ σῶμα ὡς εἰπεῖν τὸν πατέρα, ψυχὴν δὲ ὡς εἰπεῖν τὸν υἱόν, τὸ πνεῦμα δὲ ὡς ἀνθρώπου, οὔτως καὶ τὸ ἄγιον πνεῦμα ἐν τῇ θεὀτητι.