Panarion (Adversus Haereses)
Epiphanius
Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.
προσηλύτου μέντοι γε, εἶτα Χριστοῦ γεννηθέντος ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας ἐλθόντος τε ἐπὶ τὸ κήρυγμα, ληξάντων τῶν ἀπὸ Ἰούδα καὶ Ἀαρὼν χριστῶν ἡγουμένων, διαρκεσάντων ἕως Ἀλεξάνδρου Κριστοῦ ἡγουμένου καῚ Σριστῶν τῆς καῚ Ἀλεξάνδρας· ἐφ’ οἷς ἐπληρώθη ἡ προφητεία τοῦ Ἰακώβ, τό » οὐκ ἐκλείψει ἄρχων ἐξ Ἰούδα καὶ ἡγούμενος ἐκ τῶν μηρῶν αὐτοῦ, ἕως ἂν ἔλθῃ ᾧ ἀπόκειται, καὶ αὐτὸς προσδοκία ἐθνῶν«, ὅ ἐστιν ὁ γεννηθεὶς κύριος.
Ταῦτα πάντα ἐτελειοῦτο ἀρξάμενα ἀπὸ τῆς γεννήσεως τῆς ἐν Βηθλεέμ, ἣ ἐγένετο ἐν τεσσαρακοστῷ δευτέρῳ ἔτει τῆς πάσης βασιλείας Αὐγούστου, ὃ ἦν μετὰ πέμπτον ἔτος τῆς ἐπιτροπῆς Ἀντιπάτρου τοῦ πατρὸς Ἡρῴδου, ὅτε φιλία ἦν Ῥωμαίων πρὸς Ἰουδαίους καὶ μέρη δομάτων, καὶ μετὰ τὴν ἐπιτροπὴν Ἀντιπάτρου τὴν ἀπὸ ἕκτου Αὐγούστου ἕως ἐνάτου αὐτοῦ, Ἡρῴδου [τε] κατασταθέντος ἀπὸ τοῦ δεκάτου ἔτους καἲ μέρους φόρων διδομένου ἕως τρισκαιδεκάτου ἔτους, ὃ ἦν τέταρτον ἔτος τῆς βασιλείας Ἡρῴδους κατασταθέντος ὑπὸ Αὐγούστου·
μετὰ δὲ τὸ τέταρτον ἔτος Ἡρῴδου λοιπὸν τελείως παραδοθείσης τῆς Ἰουσαίας ἕως τριακοστοῦ τρίτου ἔτους Ἡρῴδου, Αὐγούστου δὲ τεσσαράκοντα δύο ἔτη πληρώσαντος, κρατηθίσης < τε > Τῆς πάσης Ἰουδαίας, ὡς ἔφην, [*](1 vgl. Z. 16ff; mit ἐπὶ πέντε ἔτεσιν ist die (erste) Zeit des Herodes gemeint — 4 ff vgl. Panarion haer. 20, 1, 6 ff; I 225, 13 ff u. haer. 29, 3, 2f; I 323, 9 ff; dazu Eusebius-Hieronymus Chronik S. 160 1 ff Helm —6 vgl. Panarion haer. 29, 3f; I 323, 14 ff u. Eusebius-Hieronymus Chronik S. 148, 12 ff Helm u. S. 152, 11 ff — 8 Gen. 49, 10) [*](M U) [*](1 * ergänze nach Z. 16f etwa < καὶ πάλιν μέρη φόρων διδόμενα > * | ἐπὶ] ἔτει Μ | vor ἐλάσσω + ἢ U 2 ὅτου] τοῦ Μ | ὑπὸ φόρον U |αὐτοῖς < U | γεγένηται + τελειότατα U 4 γεννηθέντος Χριστοῦ Μ 4 f ἐμβηθλεὲμ U 5 τε < Μ 5 f τῶν ἀπὸ Ἰούδα καὶ Ἀαρὼν] καὶ U 6 χριστῶν *] χρηστῶν Μ U 7 χρηστοῦ Μ < U | Σαλλίνας Μ Σααλίνας U 7—10 ἐφ᾿ οἷς—κύριος < U 10 vor ταῦτα + ἅτινα U 10 f ἐτελεῖτο U 11 ἐμβηθλεὲμ U | ἣ ἐγένετο < U 12 ὅς Μ U 13 μετὰ πέμπτον ἔτος] ἔνατος ἐνιαυτὸς ἀπὸ U 14—18 καὶ μετὰ τὴν—Ἡρῴδου κατασταθέντος] καὶ τέταρτον ἔτος κατασταθέντος U 15 ἐννάτου Μ 16 [τε] * 17 διδομένου *] διδομένων Μ | 19 Ἡρῴδου +ἐπιτροπῆς τε πέντε ἐτῶν πλείω ἢ ἐλάσσω ἀντιπάτρου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ U |τελέως Μ | τελείως hinter Ἰουδαίας U | παραδοθέντος U 20 f Αὐγούστου —πληρώσαντος]τριακοστοῦ δευτέρου ἔτους Αὐγούστον πληρώσαντος U 21 < τε > *)
α ݲ. Ταῦτα δὲ ἐπραγματεύθη ἐν ὑπατεία Ὀκταυίου Αὐγούστου τὸ τρισκαιδέκατον καὶ Σιλανοῦ ὑπάτου, ὡς πολλάκις ἔφην, ἥντινα ὑπατείαν διεδέξαντο αἱ ὑποτεταγμέναι ὑπατεῖαι ἀκολούθως οὕτως·
β ݲ. Λεντούλου καὶ Πίσωνος.
γ ݲ. Λουκίου Καίσαρος καὶ Παύλου.
δ ݲ Οὐινδικίου καὶ Οὐάρου.
ε. ݲ. Λαμίου καὶ Σερουιλίου Νοννίου.
ς. ݲ Μάγνου Πομπηίου καὶ Οὐαλερίου.
ς ݲ. Λεπίδου καὶ Ἀρουγκίου.
η ݲ. Καίσαρος καὶ Καπίτωνος.
θ ݲ. Κρητικοῦ καὶ Νερούα.
ι ݲ. Καμίλλου καὶ Κυϊντιλλιανοῦ.
ια ݲ. Καμήρου καὶ Σαβίνου.
ιβ ݲ. Δολαβέλλα καὶ Σιλανοῦ.
ιγ ݲ. Λεπίδου καὶ Ταύρου.
[*](5—S. 291, 18 vgl. Zu S. 2S4, 7; Epiph. Benützt eine Konsulsliste, die sich mit Der in den sog. Consularia Const. und im Chronicon pasch. Überlieferten (MG. auct. Antiqu. IX 218FF, vgl. XI 197 ff) aufs engste berührt. Die gemeinsamen Fehler der drei Zeugen dürfen selbstverständlich nicht verbessert werden. Die Liste geht von 2 v. Chr. Bis 28 n. Chr. — 11 hinter Λαμίου καὶ Σερουιλίου Νοννίου sind in allen 3 Zeugen die Konsuln des Jahres 4 n. Chr. Ausgefallen; der Mangel wird wieder eingebracht durch die Spaltung bei ι ݲ ε ݲ ι ݲ ς ݲ — 14 η ݲ Καίσαρος καἲ Καπίτωνος] Germanicus Caesar u. C. Fonteius Capito sind in Wirklichkeit die Konsuln von 12 n. Chr.; die Umstellung ist allen Zeugen gemeinsam)[*](M U)[*](1 ποιῆσαι]γενέσθαι ? * | εἴκοσι ἐννέα] ἐννέα Μ 2 f μετά τε τὸ *] μετὰ δὲ τὸν Μ μετ᾿ αὐτὸν δὲ U 3 ἀπὸ Μ 3 f ἐν τῷ—Αὐγούστο < U 3 δεκάτῳ *, Vgl. 289, 16] δωδεκάτω Μ 6 ὡς πολλάκις ἔφην < U 8 Λεντούλλου Μ U | Πίσσωνος u. + τὸ δεύτερον U 9 Καίσαρος < Μ 10 Οὐινδουκίου U | Οὐάρου]Οὐρμίλου Μ 11 Λαμμία U | Σερολίου Μ Σερουιουλίου U | Νοννίου *] Νομμίου U < Μ Nonniano Cons. Const. 12 Πομπηίου < Μ | Οὐαλερίνου Μ 15 Κρητίου Μ 16 Καμίρλου Μ 17 Καμίρλου Μ 18 Σιλουανοῦ Μ 19 Λεπίδου καὶ Ταύρου + ι ݲ δ ݲ Καίσαρος καὶ Σκιπίωνος Μ d. h. die unter η ݲ Schon gebrachten Kosuln des Jahres 12 n. Chr. Sind hier (ebenso im Chron. Pasch.) an der richtigen Stelle noch einmal eingetragen; In Folge davon sind die nächsten Zahlen (bis ι ݲ Σ ݲ) in M um 1 zu hoch )ι ݲ δ ݲ. Φλάγκου καὶ Σιλανοῦ.
ι ݲ ε ݲ. τῶν δύο Σέξτων.
ι ݲ ς ݲ. Πομπηΐο Μάγνου καὶ Ἀπουληίου.
ι ݲ ζ ݲ. Βρούττου καὶ Φλάγκου.
ι ݲ η ݲ. Ταύρου καὶ Λίβωνος.
ι ݲ θ ݲ. Κράσσου καὶ Ῥούφου.
κ ݲ Τιβερίου Καίσαρος τὸ δεύτερον καὶ Δρούσου Γερμανοῦ τὸ δεύτερον.
κ ݲ α ݲ. Σιλανοῦ καὶ Βάλβου.
κ ݲ β ݲ. Μεσσάλα καὶ Γράτου.
κ ݲ γ ݲ. Τιβερίου Καίσαρος τὸ τρίτον καὶ Δρούσου Γερμανοῦ τὸ τρίτον
κ ݲ δ ݲ. Ἀγρίππου καὶ Γάλβου.
κ ݲ ε ݲ. Πολλίωνος καὶ Οὐέτερος.
κ ݲ ς ݲ. Κεθήγου καὶ Οὐάρου.
κ ݲ ζ ݲ. Ἀγρίππου τὸ δεύτερον καὶ Λεντούλου Γάλβου.
κ ݲ η ݲ. Γετουλικοῦ καὶ Σαβίνου.
κ ݲ θ ݲ. Κράσσου καὶ Πίσωνος.
λ ݲ. Σιλανοῦ καὶ Νερούα.