Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

ταύτην γάρ φασι τὴν Προύνικον κατεληλυθέναι εἰς τὰ ὕδατα καὶ μιχθῆναι αὐτοῖς καὶ μὴ δεδυνῆσθαι εἰς τὰ ἄνω χωρεῖν διὰ τὸ μεμῖχθαι τῷ βάρει τῆς ὕλης· ἐπιμεμῖχθαι γὰρ αὐτὴν τοῖς ὕδασι καὶ τῇ ὕλῃ καὶ μηκέτι δυνηθῆναι ἀναχωρεῖν.

ἐπῇρεν δὲ ἑαυτὴν κατὰ βίαν εἰς τὰ ἀνώτερα καὶ ἐξέτεινεν ἑαυτὴν καὶ οὕτως γέγονεν <ὁ> ἀνώτερος οὐρανός. καὶ παγεῖσα ηὕρηται, μηκέτι δυναμένη μήτε ἄνω ἀναβῆναι μήτε κάτω κατελθεῖν, ἀλλὰ εἰς τὸ μεσαίτατον παγεῖσά τε καὶ ἐκτεταμένη ἔμεινε.

κάτω μὲν γὰρ κατενεχθῆναι οὐκ ἠδύνατο, ὅτι οὐκ ἦν συγγενής· ἄνω δὲ οὐκ ἠδύνατο χωρεῖν, διὰ τὸ βαρεῖσθαι ἐκ τῆς ὕλης ἡς προσέλαβεν.

κατὰ δὲ τὴν αὐτῆς ἄγνοιαν προβληθεὶς ὁ Ἰαλδαβαὼθ ἠλθεν εἰς τὰ κατώτατα καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ ἑπτὰ υἱούς, οἵτινες ἑαυ- [*]( zu Προύνικος vgl. Panarion haer. 21, 2, 4f; I 240, 5ff u. haer. 25, 3, 2; I 269, 24ff — 13 — S. 55, 4 Tgl. Ps. Tertullian adv. omn. haer. 2 Jaldabaoth tarnen inferius desceiuiisse et fecisse sibi filios Septem: quem occlusisse superiora dilatatione, tif, quia artgeli quae superiora essent scire non possent, ipsum sotum deum putarent Irenaeus adv. haer. 130,4; I 229 f Harvey et filium eius (sc. der Sophia) dicuiit habuisse et ipsum aspirationem quandam in se incorruptelae . . . et potens factus emisit et ipse ut dicunt ab aquis filium sine matre: neque enim cognovisse matrem eum volunt. et filium eius sccundum patris imitationem alterum emisisse filium. hie quoque tertius quartum generavit et quartus et ipse generavit filium. de qiiinto sextum filium generatum dicunt et sextus septimum generavit. sie quoque hebdomas perfecta est apud eos, octavum matre habente locum) [*](V M 1 γεγενῆσθαι, γεγενησ auf Rasur V corr | τὸν Pet.] ὁ VM 3 Προυνείκου, ει aus ι V corr 4 Προύνεικον, ει aus ι V corr 6 γὰρ *] δὲ VM 8 <ὁ> 10 μεσαίτατον, za hineingeflickt V corr 11 κάτω] καὶ τῶ M 12 f προσέλαβεν, σ oben hinein V corr 14f ἑαυτοῖς *] ἑαυτοὺς VM)

55
τοῖς οὐρανοὺς ἑπτὰ ἐποίησαν. αὐτὸς δὲ ἀποκλείσας τὰ ὑπὲρ αὑτὸν ἀπέκρυπτεν, ἵνα οἱ ὑπ᾿ αὐτοῦ υἱοὶ προβληθέντες ἑπτὰ μὴ γινώσκωσι τὰ ὑπὲρ αὐτόν, κατώτεροι ὄντες αὐτοῦ, ἀλλ᾿ αὐτὸν μονωτάτως. καὶ οὗτός ἐστι, φασίν, ὁ θεὸς τῶν Ἰουδαίων ὁ Ἰαλδαβαώθ.

ἀλλ᾿ οὐκ ἔστιν οὕτως, μὴ γένοιτο, ἀλλὰ μέλλει κρίνειν αὐτοὺς ὁ θεὸς ὁ παντοκράτωρ, θεὸς ὢν καὶ Ἰουδαίων καὶ Χριστιανῶν καὶ πάντων, καὶ οὐ Ἰαλδαβαώθ τις ὢν κατὰ τὴν αὐτῶν ληρώδη μυθολογίαν.