Panarion (Adversus Haereses)

πολλὴ δὲ μάχη παρ᾿ αὐτοῖς καὶ περὶ τοῦ Σωτῆρος. οἱ μὲν γὰρ αὐτὸν ἐκ πάντων γεγονέναι λέγουσι, διὸ καὶ εὐδοκητὸν καλεῖσθαι, ὅτι πᾶν τὸ πλήρωμα ηὐδόκησεν δι᾿ αὐτοῦ δοξάσαι τὸν Πατέρα· οἶ δὲ ἐκ μόνων τῶν δέκα αἰώνων τῶν ἀπὸ Λόγου καὶ Ζωῆς προβεβλημένων αὐτὸν λέγουσι], καὶ διὰ τοῦτο Λόγον καὶ Ζωὴν αὐτὸν x003E;, τὰ προγονικὰ ὀνόματα τὰ] διασῴζοντα·

οἱ δὲ ἐκ τῶν δώδεκα Αἰώνων τῶν ἐκ τοῦ Ἀνθρώπου καὶ Ἐκκλησίας γενομένων, καὶ διὰ τοῦτο υἱὸν ἀνθρώπου > ὁμολογεῖν, ὡσανεἰ ἀπόγονον Ἀνθρώπου· οἱ δὲ ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ ἁγίου πνεύματος > εἰς στήριγμα τοῦ πληρώματος > [*](V M lat. Tert.) [*](2 ἴξ < lat. 3f τετέχθαι ὡς αὐτὸς μαιωσάμενος διαβεβαιοῦται] cinn ipsi obstefricasse sc affirmant lat. 5 ὡς οἱ ἄλλοι, ἀλλ᾿ ἐξ Ἀνθρώπου καὶ Εκκλησίας Ausgg.] καὶ ἐξ Ἀνθρώπου ὡς οἱ ἄλλοι καὶ Ἐκκλησίας VM srd ex Anthropo et Ecclesia < ὡς οἱ ἄλλοι) lat. 6 αὐτὸς καὶ οἱ αὐτοῦ < lat. καὶ καὶ < V) ἑτέρῳ τρόπῳ τοῦτο λέγουσιν] in hunc modum dlcentes lat. 7 vgl. Ζ. 9] ὅπερ VM qiiando lat. cum Tert. | vor προβαλεῖν + aliquid lat. < 8 ὃ] quae lat. | ἀλήθεια] vera lat. vero Tert.; lies ἀληθείᾳ?* 9 δὲ1*] οὖν VM auteni lat. < Tert. | ἑαυτὸν Ausgg.] αὐτὸν VM scmcfipsum lat. Tert. 10 τοῦτο] tunc Tert. | † καὶ] locutus est lat. sonuit Tert.; lies etwa <προΐεται> | ὁ < 12 καὶ1 < lat. 14 γεγονέναι] generatum lat. | καὶ < lat. 15 δι’ τὸ πατέρα] durchgestrichen Vcorr < M 16 τῶν) τὸν M | προβεβλῆσθαι VM qui sunt . . emissi lat. quos . . protulerunt Tert. | αὐτὸν λέγουσι]* < lat. 17 καὶ διὰ τοῦτο λόγον καὶ ζωὴν αὐτὸν > Ausgg.] et ’optcr Logon et Zoen diel ewu lat. 18 τὰ] Ausgg. 19 Ἐκκλησίας Ausgg.] Ζωῆς V M Ecclesia lat. Tert. | <ἐαυτὸν> Ausgg.] se lat. 20 ὁμολογεῖν*] ὁμολογεῖ lat. 21 <τῶν> . . . <προβεβλημένων> Ausgg.] iis qui . . . emissi sunt lat. provisis Tert.)

ἄλλοι δέ, ὡς εἰπεῖν, τονὲς ἐξ αὐτῶν ῥαψῳδοί, τὸν Προπάτορα τῶν ὅλων καὶ Προαρχὴν καὶ Προανεννόητον Ἄνθρωπον λέγουσι καλεῖσθαι. καὶ τοῦτ᾿ εἶναι τὸ μέγα καὶ ἀπόκρυφον μοστήριον, ὅτι ἡ ὕπὲρ τὰ ὅλα δύναμις καὶ ἐμπεριεκτικὴ τῶν πάωτων Ἄνθρωπος καλεῖται· καὶ διὰ τοῦτο υἱὸν Ἀνθρώπου ἑαυτὸν λέγειν τὸν σωτῆρα.

2. Αὕτη καὶ ἡ τοῦ Κολορβάσου μάταιος τῷ βίῳ καὶ φαντασιώδης διὰ ψοφημάτων κενοφωνία· ἣν ἐὰν καταμάθοι τις, εἴσεται ἐκ τῶν πρὸ αὐτοῦ ὡς φιλοτιμία ἐστὶ τῆς ἑκάστου τούτων ὑπονοίας <αἰτία>.

κενοδοξῶν γὰρ ἕκαστος καὶ βουλόμενος ἑαυτῷ συνάγειν ἄθροισμα ὥστε αὐτῷ ἕπεσθαι, ἃ ὑπεισῆλθεν τὴν αὐτοῦ ἔννοιαν ἐψευδολόγησεν, οὔτε κατὰ προφητείαν φθεγγόμενος οὐ γὰρ πνεῦμα ἅγιον ἐλάλησεν ἐν αὐτοῖς) οὔτε ἀπὸ τῆς τῶν προφητῶν καὶ εὐαγγελίων ἀληθείας κἂν μίαν πρόφασιν ἐσχηκώς.