Panarion (Adversus Haereses)

Τε ἀπόδειξιν φέρει ἀπὸ τῶν ἄρτι γεννωμένων βρεφῶν, ὧν ἡ ψυχὴ ἅμα τῷ ἐκ [*](Y M lat. Hipp.) [*](3f ὥς — Σιγή < Hipp. 4 βουλῆς < Hipp. | vor τὸν + et lat. ἀριθμὸν < Hipp. | ἐπὶ2] ab lat. 6 ἢ διχοτομηθέντα < Hipp. praecisus lat. 7 αὑτοῦ Hipp. | τε < lat. | ἀπ᾿ αἰτοῖ] ἑαυτοῦ Hipp. 8 το///ν, ο aus ω Vcorr | τὸν] τὴν ζωὴν Hipp. | κατὰ μίμησιν] μιμήσει Hipp. | ἑβδομάδος] ἑπταδυνάμου Hipp. 9 τοῦ] huius lat. 10 μὲν οὒν] autem lat. | αὐτὸς οὐτος] ipse lat. οὗτος Hipp. | τῷ < Hipp. 11 γενόμενα Hipp. | δὲ] reliqua vero lat. | τὰ δὲ διακονεῖ] τὰ δι᾿ εἰκόνων Hipp. | ἀμιμήτων] imitabilium lat. | τῆς Ἐνθυμήσεως Hipp. 12 τὸ ἄλφα Hipp. 13 τὸ εἶ Hipp. | <τὸ> Hipp. | ὁ δὲ τέταρτος καὶ ὁ μέσος Hipp. | τῶν ἑπτὰ] numeri VII 14 ἐκφωνεῖ < Hipp. | τὸ ο] τὸ οὖ Hipp. 15 ἀπὸ τοῦ μέσου Hipp.] μέρους V < M a mcdio lat. 15f στοιχεῖον — διαβεβαιοῦται < Hipp. αἵτε Hipp. 17 ὁμοῦ, φησί, πᾶσαι] ait omnes simul lat. πᾶσαι Hipp. | εἰς ἀλλήλας] εἰς ἓν Hipp. 18 ἠχήσεως Hipp. | ἀνεπέμφθη] mittitur lat. Hipp. | εἰς] πρὸς Hipp. 19 f φερόμενον] clelatum lat. 20 γενέσθαι] factum lat. γίνεσθαι Hipp. + τὴν] τῶν Hipp. 21 φέρει] affert lat. < Hipp. | ἡ Hipp.] ἠχὴ V M anima lat.)

διὰ τοῦτο δὲ καὶ τὸν Δαυὶδ εἰρηκέναι »ἐκ στόματος νηπίων καὶ θηλαζόντων κατηρτίσω αἶνον«, καὶ πάλιν »οἱ οὐρανοὶ διηγοῦνται δόξαν θεοῦ«· καὶ διὰ τοῦτο ἔν τε πόνοις καὶ ταλαιπωρίαις ψυχὴ γενομένη, εἰς διυλισμὸν αὐτῆς, ἐπιφωνεῖ τὸ ω εἰς σημεῖον αἰνέσεως, ἵνα γνωρίσασα ἡ ἄνω ψυχὴ τὸ συγγενὲς αὐτῆς βοηθὸν αὐτῇ καταπέμψῃ.

8. Καὶ περὶ μὲν τοῦ παντὸς ὀνόματος, τριάκοντα ὄντος γραμμάτων τούτου, καὶ τοῦ Βυθοῦ, τοῦ αὔξοντος ἐκ τῶν τούτου γραμμάτων, ἔτι τε > τῆς Ἀληθείας σώματος δωδεκαμελοῦς ὄντος, ἑκάστου > ἐκ δύο γραμμάτων συνεστῶτος, καὶ τῆς δωνῆς αὐτῆς, ἣν προσωμίλησε <προσωμίλησε μὴ> προσομιλήσασα, καὶ περὶ τῆς ἐπιλύσεως τοῦ μὴ λαληθέντος ὀνόματος καὶ περὶ τῆς τοῦ κόσμου ψυχῆς καὶ ἀνθρώπου, καθὰ ἔχουσι τὴν κατ᾿ εἰκόνα οἰκονομίαν, οὕτως ἐλήρησεν.

ἑξῆς δὲ ὡς ἀπὸ τῶν ὀνομάτων ἰσάριθμον δύναμιν ἐπέδειξεν ἡ Τετρακτὺς αὐτῷ ἀπαγγελοῦμεν, ἵνα μηδὲν λάθῃ σε τῶι εἰς ἡμᾶς ὑπ᾿ αὐτοῦ λεγομένων ἐληλυθότων, ἀγαπητέ, καθὼς πολλάκις ἀπᾐτησας παρ᾿ ημῶν.

Οὕτως οὖν ἀπαγγέλλει ἡ πάνσοφος αὐτῶν Σιγὴ τὴν γένεσθιν τῶν εἰκοσιτεσσάρων στοιχείων· τῇ Μονότητι συνυπάρχειν ἑνότητα, ἐξ ὧι δύο προβολαί, καθὰ προείρηται, Μονάς τε καὶ τὸ Ἕν, δὶς δύο οὒσαι τέσσαρες ἐγένοντο· δὶς γὰρ δύο τέσσαρες.

καὶ πάλιν αἱ δύο καὶ τέσσαρες εἰς τὸ αὐτὸ συντεθεῖσαι τὸν τῶν ἓξ ἐφανέρωσαν ἀριθμόν, οὓτοι δὲ οἱ ἓξ τετραπλασιασθέντες τὰς εἰκοσιτέσσαρας ἀπεκύησαν μορφάς.

καὶ τὰ με) τῆς [*](4 Psal. 8, 3 — 5 Psal. 18, 2) [*](V M lat. Hipp. (Z. —18 ausgelassen)) [*](1 ἐπιβοᾷ + ὁμοίως Hipp. | τούτων] hunc lat. τοῦτον Hipp. 2 αἱ < 3 καὶ θρηνοῦσα — αὐτόν + Hipp. | * alte ücke, änze κατὰ > * 4 δὲ + φησὶ Hipp. 5 οὐρανοὶ + τῶν οὐρανῶν V M 5—7 καὶ2 — γνωρίσασα] δὲ ἐν πόνοις γένηται Ἡ ψυχή, ὡς] ἐπιβοᾷ οὐδὲν ἕτερον ἢ τὸ ω, ἐφ’ ᾡ ἀνιᾶται ὀπίσω γνωρίσασα Hipp. 6 τε < lat. 7 τῷ ω M | αἰνέσεως] laudationis lat.; viell. Fehler ür ἀνιάσεως (Grabe), vgl. ἐφ᾿ ᾧ ἀνιᾶται Hipp. 10 vor τοῦ Βυθοῦ + de lat. 11 vor τῆς Ἀληθείας + de lat.; <τοῦ> * | <ὄντος, ἑκάστου μέλους> est . . . , unoquoque membro lat. 12 vor τῆς φωνῆς + de lat. | ἧν] ἦν M | <προσωμίλησε> μὴ> Ausgg.] locuta est non locuta lat. 16 αὐτῷ] eorum, lat. 1617 hinter λάθῃ σε lat. 17 ὑπ᾿ αὐτοῦ] ab iis lat. 19 f καὶ περὶ τούτων μὲν οὕτως. περὶ δὲ τῆς τῶν εἰκοσιτεσσάρων στοιχείων γενέσεως οὕτως λέγει Hipp. 19 οὐν] aiitent Isit. | ἀπαγγέλει M. | αὐτῶν *] αὐτῶ YM. eorum lat. 21 προβολαί + sunt lat. | καθὰ προείρηται < Hipp. | τε < lat. | δὶς δύο οὐσαι δύο οὐσαι V M quae duplicatae lat. 22 τέσσαρες1 Hipp.] τέσσαρα V Μ 24 ἀπεκύησεν μορφάς < Hipp. | τὰ] ταῦτα Hipp.)

ταύτης δὲ τῆς τετράδος ὁ σύμπας ἀριθμός ἐστι στοιχείων εἰκοσιτεσσάρων. τὸ γὰρ Ἄρρητος ὄνομα γράμματα ἔχει ἐν ἑαυτῷ ἑπτά, ἡ δὲ Σειγὴ πέντε καὶ ὁ Πατὴρ πέντε καὶ ἡ Ἀλήθεια ἑπτά, ἃ συντεθέντα ἐπὶ τὸ αὐτό, τὰ δὶς πέντε καὶ δὶς ἑπτά, τὸν τῶν εἰκοσιτεσσάρων ἀριθμὸν ἀνεπλήρωσεν.

ὡσαύτως δὲ καὶ ἡ δευτέρα τετράς, Λόγος καὶ Ζωή, Ἄνθρωπος καὶ Ἐκκλησία, τὸν αὐτὸν ἀριθμὸν τῶν στοιχείων ἀνέδειξαν.

καὶ τὸ τοῦ σωτῆρος δὲ ῥητὸν ὄνομα Ἰησοῦς γραμμάτων ὑπάρχειν ἕξμ τὸ δὲ ἄρρητον αὐτοῦ γραμμάτων εἰκοσιτεσσάρων· υἱὸς Χρειστὸς γραμμάτων δώδεκα, τὸ δὲ ἐν Χριστῷ ἄρρητον γραμμάτων πριτάκοντα. καὶ διὰ τοῦτό φησιν αὐτὸν α καὶ ω, ἵνα τὴν περιστερὰν μηνύσῃ, τοῦτον ἔχοντος τὸν ἀριθμὸν τούτου τοῦ ὀρνέου.