Panarion (Adversus Haereses)

τὰ μέντοι τρία στοιχεῖα, ἅ φησιν αὐτὸς τῶν τριῶν ἐν συζυγίᾳ δυνάμεων ὑπάρχειν, ἅ ἐστιν ἕξ, ἀφ’ ὧι ἀπερρύη τὰ εἰκοσιτέσσαρα στοιχεῖα, τετραπλασιασθέντα τῷ τῆς ἀρρήτου τετράδος λόγῳ τὸν αὐτὸν αὐτοῖς ἀριθμὸν ποιεῖ, ἅπερ φησὶν τοῦ [*](V M lat. Hipp.) [*](2 συγγενῶν + eiuw lat. | παρ’ αὐτῶν V 3 Ταῦτ᾿ οὖν] ταῦτα Hipp. | παρ’ ὑμῖν] apud nos lat. 3f γίνωσκε ὑπάρχειν Hipp. 4 εἰκονικὰς] καὶ εἰκόνας Hipp. | ἐμπεριεχουσῶν Hipp. | ὅλον τῶν] ὅρον καὶ τῶν Hipp. 5 γὰρ < M 7 vor ἀρρήτους + et lat. 8 μέσας Hipp. 9 Hipp. | ὕπερθε V | ἀπορίαν Hipp. | ὑπ’ αὐτὰ Hipp.] ὑπὲρ αὐτὴν V M quae subsint lat. 10 ὄντα] esse lat. 11 διὰ] καὶ Hipp. | <ἡ> 12 <οὖν> Hipp.] igitur lat. 13 μὲν < lat. | vor ἔχων + ὁ Hipp. + Ἡ Hipp. 14 ἐπὶ δὲ Hipp.] ἐπειδὴ V M ex . . . autem lat. 15 ἀφεδρασθεὶς ἐν τῷ] erat apud lat. | πεμφθεὶς V | ἐπὶ τὸν ἀφ’ οὗ] illue unde lat. 16 ἑνότης, ο auf Rasur Vcorr ἑνάτης 17 ἰσότητα ἔχουσα] ἐν τῷ ἀγαθῷ οὐσα Hipp. 18 ὁ τῶν ἑπτα] qui est numeri Septem lat. | τῶν ὀκτὼ] τῷ νοητῷ Hipp. 19 > Hipp.] tria lat. | τρὶς *] τρεῖς VMHipp. ter lat. | ἐφ᾿] ἀφ᾿ Hipp. 20 ἀνεδέξαντο Hipp. | vor τὰ + et lat. 21 ἅ φησιν Ausgg.] ἀφίησιν V M quae dicit lat. φησὶν Hipp. | αὐτῶν Hipp. | συ///ζυγία, ν ausradiert Vcorr | ἐστιν] fbunt lat. 22f τῶν . . . λόγων Hipp. 23 αὐτοῖς] < lat. τοῖς)

φορεῖσθαι δὲ αὐτὰ ὑπὸ τῶν τριῶν δυνάμεων εἰς ὁμοιότητα τοῦ ἀοράτου, ὧν στοιχείων εἰκόνας εἰκόνων τὰ παρ᾿ ἡμῖν διπλᾶ γράμματα ὑπάρχειν, ἃ συναριθμούμενα τοῖς εἰκοσιτέσσαρσι στοιχείοις δυνάμει τῇ κατὰ ἀναλογίαν <τὸν> τῶν τριάκοντα ποιεῖ ἀριθμόν.

7. Τούτου τοῦ λόγου καὶ τῆς οἰκονομίας ταύτης καρπόν φησιν ἐν ὁμοιώματι εἰκόνος πεφηνέναι ἐκεῖνον τὸν μετὰ τὰς ἡμέρας ἓξ τέταρτον ἀναβάντα εἰς τὸ ὄρος καὶ γενόμενον ἕκτον, τὸν καταβάντα καὶ κρατηθέντα ἐν τῇ

ἑβδομάδι, ἐπίσημον ὀγδοάδα ὑπάρχοντα καὶ ἔχοντα ἐν ἑαυτῷ τὸν ἅπαντα τῶν στοιχείων ἀριθμόν, <ὅν> ἐφανέρωσεν ἐλθόντος αὐτοῦ ἐπὶ βάπτισμα ἡ τῆς περιστερᾶς κάθοδος, ἥτις ἐστὶν ωݲ καὶ · ὁ γὰρ αὐτῆς ἓν καὶ ὀκτακόσια· καὶ διὰ τοῦτο Μωυσέα ἐν τῇ

ἕκτῃ τῶν ἡμερῶν εἰρηκέναι τὸν ἄνθρωπον γεγονέναι , καὶ τὴν οἰκονομίαν δὲ * ἐν τῇ ἕκτῃ τῶν ἡμερῶν * ἥτις ἐστὶ <ἡ> παρασκευή, τὸν ἔσχατον ἄνθρωπον ἀναγέννησιν τοῦ πρώτου ἀνθρώπου πεφηνέναι, ἧς οἰκονομίας ἀρχὴν καὶ τέλος καὶ τὴν ἕκτην ὥραν εἶναι, ἐν ᾗ προσηλώθη τῷ ξύλῳ.

τὸν γὰρ τέλειον Νοῦν, ἐπιστάμενον τὸν τῶν ἓξ ἀριθμόν, δύναμιν ποιήσεως καὶ ἀναγεννήσεως ἔχοντα, φανερῶσαι τοῖς υἱοῖς τοῦ φωτὸς τὴν διὰ τοῦ φανέντος ἐπισήμου εἰς αὐτὸν δι᾿ αὐτοῦ γενομένην ἀναγέννησιν. ἔνθεν καὶ τὰ διπλᾶ γράμματα τὸν ἀριθμὸν ἐπίσημον ἔχειν φησίν. ὁ γὰρ ἐπίσημος ἀριθμὸς [*](6 vgl. Matth. 17, 1 Mark. 9, 2 — 15 vgl. Matth. 27, 45 Mark. 15, 33) [*](V M lat. Hipp.) [*](1 ἀνο///νομάστου, ο aus ω Vcorr | τριῶν] ἓξ Hipp. 2 ἀοράτον Hipp. | εἰκόνας, ε über Vcorr εἰκόνες M Hipp. | εἰκόνων + ὧν Hipp. | τὰ παρ᾿ ἡμῖν] ἓξ Hipp. 3 συναριθμούμενα] adnumerantes lat. 3f δυνάμει τῇ Ausgg.] δυνάμει τῶν V M virtute quae est lat. δύναμιν τὴν Hipp. 4 <τὸν> Hipp. | Hipp. 5 οἰκονομίας] ἀναλογίας Hipp. | ταύτης < lat. 6 VI dies ἓξ ἡμέρας Hipp. 7 καταβάντα καὶ κρατηθέντα Hipp.] κρατηθέντα καὶ καταβάντα V M descendit et detentus est lat. 8 f τὸν ἀριθμὸν ἅπαντα τῶν στοιχείοιν Hipp. 9 <ὅν> Hipp, quem lat. 10f ὁ γὰρ ἀριθμὸς αὐτῆς] δι’ ἀριθμοῦ Hipp. 11 ἓν καὶ ὀκταΚόσια *] μία καὶ ὀκτακόσιαι V M unum et DCCC lat. ὀκτακοσίων ἑνὸς Hipp. 11f ἕκτῃ τῶν ἡμερῶν] sexta die lat. τῇ ἕκτῃ ἡμέρᾳ Hipp. 12 εἰρηκέναι] dixisse lat. λέγειν Hipp. | *] alte ücke; änze τοῦ <τοῦ πάθους> Hipp. 13 *] noch vor Hippolyt entstandene Lücke, ergänze <γεγονέναι· γὰρ τῶν ἡμερῶν> * | <ἡ> παρασκευὴ Hipp.] in coena pura lat. + ᾑ Hipp. 14 ἧς] ταύτης τῆς Hipp. 15 καὶ] < lat. Hipp, καὶ] Ausgg. | < lat. 17 διὰ τοῦ Hipp.] δι’ αὐτοῦ V M per eum lat. 18 ἐπισήμου] ἐπισήμως Hipp. + ἀριθμοῦ (per eum qui . . . est insignis . . numerum) lat. | εἰς αὐτὸν] εἰς τὴν Hipp, in eum lat. | ἐπιγενομένην Hipp. 19 γράμματα] πράγματα Hipp.)

Κέχρηται δὲ διακόνῳ τῷ τῶν ἑπτὰ ἀριθμῶν μεγέθει, ὥς φησιν ἡ Μάρκου Σιγή, ἵνα τῆς αὐτοβουλήτου βουλῆς φανερωθῇ ὁ καρπός. τὸν μέντοι ἐπίσημον τοῦτον ἀριθμὸν ἐπὶ τοῦ παρόντος, φησί, τὸν ἐπὶ τοῦ ἐπισήμου μορφωθέντα νόησον τὸν ὥσπερ μερισθέντα ἢ διχοτομηθέντα καὶ ἔξω μείναντα, ος τῇ ἑαυτοῦ δυνάμει τε καὶ φρονήσει διὰ τῆς ἀπ᾿ αὐτοῦ προβολῆς τοῦτον | τὸν τῶν ἑπτὰ δυνάμεων κατὰ μίμησιν τῆς ἑβδομάδος D228 δυνάμεως ἐψύχωσε κόσμον καὶ ψυχὴν ἔθετο εἶναι τοῦ ὁρωμένου παντός.

κέχρηται οὖν καὶ αὐτὸς οὗτος τῷδε τῷ ἔργῳ ὡς αὐθαιρέτως ὑπ᾿ αὐτοῦ γενομένῳ, τὰ δὲ διακονεῖ, μιμήματα ὄντα τῶι ἀμιμήτων, τὴν Ἐνθύμησιν τῆς Μητρός.

καὶ ὁ μὲν πρῶτος οὐρανὸς φθέγγεται τὸ α, ὁ δὲ μετὰ τοῦτον τὸ ε, ὁ δὲ τρίτος <τὸ> η, τέταρτος δὲ καὶ μέσος τῶν ἑπτὰ τὴν ἰῶτα δύναμιν ἐκφωνεῖ, ὁ δὲ πέμπτος τὸ 0, ἕκτος δὲ τὸ υ, ἕβδομος δὲ καὶ τέταρτος ἀπὸ τοῦ μέσου τὸ ω στοιχεῖον ἐκβοᾷ, καθὼς ἡ Μάρκου Σιγὴ ἡ πολλὰ μὲν φλυαροῦσα μηδὲν δὲ ἀληθὲς λέγουσα διαβεβαιοῦται.

αἵτινες δυνάμεις ὁμοῦ, φησί, πᾶσαι εἰς ἀλλήλας συμπλακεῖσαι ἠχοῦσι καὶ δοξάζουσιν ἐκεῖνον ὑφ᾿ οὗ προεβλήθησαν, ἡ δὲ δόξα τῆς ἠΧῆς ἀναπέμπεται εἰς τὸν Προπάτορα. ταύτης μέντοι τῆς δοξολογίας τὸν ἦχον εἰς τὴν γῆν φερόμενόν φησι πλάστην γενέσθαι καὶ γεννήτορα τῶν ἐπὶ τῆς τῆς γῆς.