Panarion (Adversus Haereses)

ἔστιν > μὲν Λόγος ἔχων καὶ ἡ Ζωὴ τὰ ὀκτώ, ὁ δὲ Ἄνθρωπος καὶ ἡ Ἐκκλησία τὰ ἑπτά, ὁ δὲ Πατὴρ καὶ ἡ Ἀλήθεια τὰ ἐννέα.

ἐπὶ Τε τοῦ ὑστερήσαντος λόγου ὁ ἀφεδρασθεὶς ἐν τῷ Πατρὶ κατῆλθεν, ἐκπεμφθεὶς ἐπὶ τὸν ἀφ’ οὗ ἐχωρίσθη ἐΠὶ διορθώσει τῶν πραχθέντων, ἵνα ἡ τῶν πληρωμάτων ἑνότης ἰσότητα ἔχουσα καρποφορῇ μίαν ἐν πᾶσι τὴν ἐκ πάντων δύναμιν.

καὶ οὕτως ὁ τῶν ἑπτὰ τὴν τῶν ὀκτὼ ἐκομίσατο δύναμιν καὶ ἐγένοντο οἱ > τόποι ὅμοιοι τοῖς ἀριθμοῖς, ὀγδοάδες ὄντες, οἵτινες τρὶς ἐφ᾿ ἑαυτοὺς ἐλθόντες τὸν τῶν εἰκοσιτεσσάρων ἀνέδειξαν ἀριθμόν.

τὰ μέντοι τρία στοιχεῖα, ἅ φησιν αὐτὸς τῶν τριῶν ἐν συζυγίᾳ δυνάμεων ὑπάρχειν, ἅ ἐστιν ἕξ, ἀφ’ ὧι ἀπερρύη τὰ εἰκοσιτέσσαρα στοιχεῖα, τετραπλασιασθέντα τῷ τῆς ἀρρήτου τετράδος λόγῳ τὸν αὐτὸν αὐτοῖς ἀριθμὸν ποιεῖ, ἅπερ φησὶν τοῦ [*](V M lat. Hipp.) [*](2 συγγενῶν + eiuw lat. | παρ’ αὐτῶν V 3 Ταῦτ᾿ οὖν] ταῦτα Hipp. | παρ’ ὑμῖν] apud nos lat. 3f γίνωσκε ὑπάρχειν Hipp. 4 εἰκονικὰς] καὶ εἰκόνας Hipp. | ἐμπεριεχουσῶν Hipp. | ὅλον τῶν] ὅρον καὶ τῶν Hipp. 5 γὰρ < M 7 vor ἀρρήτους + et lat. 8 μέσας Hipp. 9 Hipp. | ὕπερθε V | ἀπορίαν Hipp. | ὑπ’ αὐτὰ Hipp.] ὑπὲρ αὐτὴν V M quae subsint lat. 10 ὄντα] esse lat. 11 διὰ] καὶ Hipp. | <ἡ> 12 <οὖν> Hipp.] igitur lat. 13 μὲν < lat. | vor ἔχων + ὁ Hipp. + Ἡ Hipp. 14 ἐπὶ δὲ Hipp.] ἐπειδὴ V M ex . . . autem lat. 15 ἀφεδρασθεὶς ἐν τῷ] erat apud lat. | πεμφθεὶς V | ἐπὶ τὸν ἀφ’ οὗ] illue unde lat. 16 ἑνότης, ο auf Rasur Vcorr ἑνάτης 17 ἰσότητα ἔχουσα] ἐν τῷ ἀγαθῷ οὐσα Hipp. 18 ὁ τῶν ἑπτα] qui est numeri Septem lat. | τῶν ὀκτὼ] τῷ νοητῷ Hipp. 19 > Hipp.] tria lat. | τρὶς *] τρεῖς VMHipp. ter lat. | ἐφ᾿] ἀφ᾿ Hipp. 20 ἀνεδέξαντο Hipp. | vor τὰ + et lat. 21 ἅ φησιν Ausgg.] ἀφίησιν V M quae dicit lat. φησὶν Hipp. | αὐτῶν Hipp. | συ///ζυγία, ν ausradiert Vcorr | ἐστιν] fbunt lat. 22f τῶν . . . λόγων Hipp. 23 αὐτοῖς] < lat. τοῖς)

φορεῖσθαι δὲ αὐτὰ ὑπὸ τῶν τριῶν δυνάμεων εἰς ὁμοιότητα τοῦ ἀοράτου, ὧν στοιχείων εἰκόνας εἰκόνων τὰ παρ᾿ ἡμῖν διπλᾶ γράμματα ὑπάρχειν, ἃ συναριθμούμενα τοῖς εἰκοσιτέσσαρσι στοιχείοις δυνάμει τῇ κατὰ ἀναλογίαν <τὸν> τῶν τριάκοντα ποιεῖ ἀριθμόν.

7. Τούτου τοῦ λόγου καὶ τῆς οἰκονομίας ταύτης καρπόν φησιν ἐν ὁμοιώματι εἰκόνος πεφηνέναι ἐκεῖνον τὸν μετὰ τὰς ἡμέρας ἓξ τέταρτον ἀναβάντα εἰς τὸ ὄρος καὶ γενόμενον ἕκτον, τὸν καταβάντα καὶ κρατηθέντα ἐν τῇ

ἑβδομάδι, ἐπίσημον ὀγδοάδα ὑπάρχοντα καὶ ἔχοντα ἐν ἑαυτῷ τὸν ἅπαντα τῶν στοιχείων ἀριθμόν, <ὅν> ἐφανέρωσεν ἐλθόντος αὐτοῦ ἐπὶ βάπτισμα ἡ τῆς περιστερᾶς κάθοδος, ἥτις ἐστὶν ωݲ καὶ · ὁ γὰρ αὐτῆς ἓν καὶ ὀκτακόσια· καὶ διὰ τοῦτο Μωυσέα ἐν τῇ

ἕκτῃ τῶν ἡμερῶν εἰρηκέναι τὸν ἄνθρωπον γεγονέναι , καὶ τὴν οἰκονομίαν δὲ * ἐν τῇ ἕκτῃ τῶν ἡμερῶν * ἥτις ἐστὶ <ἡ> παρασκευή, τὸν ἔσχατον ἄνθρωπον ἀναγέννησιν τοῦ πρώτου ἀνθρώπου πεφηνέναι, ἧς οἰκονομίας ἀρχὴν καὶ τέλος καὶ τὴν ἕκτην ὥραν εἶναι, ἐν ᾗ προσηλώθη τῷ ξύλῳ.