Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

Ἰησοῦς μὲν τάρ ἐστιν ἐπίσημον ὄνομα ἓξ ἔχον γράμματα, ὑπὸ πάντων τῶν τῆς κλήσεως γινωσκόμενον· τὸ δὲ παρὰ τοῖς Αἰῶσι τοῦ Πληρώματος, πολυ- [*](V M lat. Hipp.) [*](1 κεφαλὴν + φησὶν Hipp. | vor τὸ α + primum lat. + τὸ πρῶτον Hipp. | τὸ α καὶ τὸ ω] Α et Ω lat. ἄλφα ω Hipp.; ebenso im Folgenden das καὶ zwischen den beiden Buchstaben bei Hipp, ausgelassen | ἅμα χερσὶν < Hip. 2 φράγμα | κοιλίαν Hipp.] νῶτον V Μ ventrem lat. | αἰδοῖα Hipp.] κοιλίαν V M ferenda lat. 4 τοῦτ᾿ Hipp. | μάγον] Μάρκον Hipp. 6 τε] autem lat. | αὐτὸ] eum lat. < Hipp. 8 μὲν < Hipp. 9 <τὸ τῆς> Hipp. | τὸν αὐτὸν τὸν γεννήτορα Hipp. | πατροδότορα] προπάτορα Hipp. 10 στομάτων] ore lat. 12 λαλῆσαι] locuta esHat. 13 εἶναι τοῦτο Hipp, esse hoc lat. 14 παραυτίκα Hipp.] παρ᾿ αὐτῆ καὶ V M statim lat. | σιωπῆσαι Hipp.] σιωπὴν V M taeuit lat. 15 πλεῖον αὐτὴν μέλλειν τι Hipp. | λέγειν] dieturam lat. 16 ὡς εὐκαταφρόνητον] οὕτως εὐήθη Hipp. | λόγον + τοῦτον Hipp. | ὃν am Rande nachgetragen Vcorr < Hipp. | στομάτων] ore lat. 17 τοῦτο Hipp. | <ἔχειν> lat. | πάλαι Hipp.] παλαιὸν V M olim lat. | ἐστὶν] τουτέστιν Hipp. 18 μόνον Hipp. | hinter αὐτοῦ ein τὴν αὐτοῦ getilgt Vcorr 19 μὲν γὰρ] autem lat. | ἓξ ἔχον Hipp.] ἓξ ὢν V ἐξ ὧν M sex habens lat. | τῶν < Hipp. 20 γινωσκόμενον] cognitum lat. ἐγκαλούμενα Hipp. | + πέντε Hipp.)

14
μερὲς τυγχάνον, ἄλλης ἐστὶν μορφῆς καὶ ἑτέρου τύπου, γινωσκόμενον ὑπ᾿ ἐκείνων τῶν συγγενῶν, ὧν τὰ Μεγέθη παρ᾿ αὐτῷ ἐστι διὰ παντός.

Ταῦτ᾿ οὖν τὰ παρ᾿ ὑμῖν εἰκοσιτέσσαρα γράμματα ἀπορροίας ὑπάρχειν γίνωσκε τῶν τριῶν δυνάμεων εἰκονικὰς τῶν περιεχουσῶν τὸν ὅλον τῶν ἄνω στοιχείων ἀριθμόν.

τὰ με) γὰρ ἄφωνα γράμματα ἐννέα νόμισον εἶναι τοῦ Πατρὸς καὶ τῆς Ἀληθείας διὰ τὸ ἀφώνους αὐτοὺς εἶναι τουτέστιν ἀρρήτους καὶ ἀνεκλαλήτους·

τὰ δὲ ἡμίφωνα, ὀκτὼ ὄντα, τοῦ Λόγου καὶ τῆς Ζωῆς, διὰ τὸ μέσα ὥσπερ ὑπάρχειν τῶν τε ἀφώνων καὶ τῶν φωνηέντων καὶ ἀναδέχεσθαι τῶν μὲν ὕπερθεν τὴν ἀπόρροιαν, τῶη δ᾿ ὐπ᾿ αὐτὰ τὴν ἀναφοράν·

τὰ δὲ φωνήεντα καὶ αὐτὰ ἑπτὰ ὄντα, τοῦ Ἀνθρώπου καὶ τῆς Ἐκκλησίας, ἐπεὶ διὰ τοῦ Ἀνθρώπου > φωνὴ προελοῦσα ἐμόρφωσε τὰ ὅλα. ὁ γὰρ ἦχος τῆς φωνῆς μορφὴν αὐτοῖς περιεποίησεν.

ἔστιν > μὲν Λόγος ἔχων καὶ ἡ Ζωὴ τὰ ὀκτώ, ὁ δὲ Ἄνθρωπος καὶ ἡ Ἐκκλησία τὰ ἑπτά, ὁ δὲ Πατὴρ καὶ ἡ Ἀλήθεια τὰ ἐννέα.

ἐπὶ Τε τοῦ ὑστερήσαντος λόγου ὁ ἀφεδρασθεὶς ἐν τῷ Πατρὶ κατῆλθεν, ἐκπεμφθεὶς ἐπὶ τὸν ἀφ’ οὗ ἐχωρίσθη ἐΠὶ διορθώσει τῶν πραχθέντων, ἵνα ἡ τῶν πληρωμάτων ἑνότης ἰσότητα ἔχουσα καρποφορῇ μίαν ἐν πᾶσι τὴν ἐκ πάντων δύναμιν.

καὶ οὕτως ὁ τῶν ἑπτὰ τὴν τῶν ὀκτὼ ἐκομίσατο δύναμιν καὶ ἐγένοντο οἱ > τόποι ὅμοιοι τοῖς ἀριθμοῖς, ὀγδοάδες ὄντες, οἵτινες τρὶς ἐφ᾿ ἑαυτοὺς ἐλθόντες τὸν τῶν εἰκοσιτεσσάρων ἀνέδειξαν ἀριθμόν.

τὰ μέντοι τρία στοιχεῖα, ἅ φησιν αὐτὸς τῶν τριῶν ἐν συζυγίᾳ δυνάμεων ὑπάρχειν, ἅ ἐστιν ἕξ, ἀφ’ ὧι ἀπερρύη τὰ εἰκοσιτέσσαρα στοιχεῖα, τετραπλασιασθέντα τῷ τῆς ἀρρήτου τετράδος λόγῳ τὸν αὐτὸν αὐτοῖς ἀριθμὸν ποιεῖ, ἅπερ φησὶν τοῦ [*](V M lat. Hipp.) [*](2 συγγενῶν + eiuw lat. | παρ’ αὐτῶν V 3 Ταῦτ᾿ οὖν] ταῦτα Hipp. | παρ’ ὑμῖν] apud nos lat. 3f γίνωσκε ὑπάρχειν Hipp. 4 εἰκονικὰς] καὶ εἰκόνας Hipp. | ἐμπεριεχουσῶν Hipp. | ὅλον τῶν] ὅρον καὶ τῶν Hipp. 5 γὰρ < M 7 vor ἀρρήτους + et lat. 8 μέσας Hipp. 9 Hipp. | ὕπερθε V | ἀπορίαν Hipp. | ὑπ’ αὐτὰ Hipp.] ὑπὲρ αὐτὴν V M quae subsint lat. 10 ὄντα] esse lat. 11 διὰ] καὶ Hipp. | <ἡ> 12 <οὖν> Hipp.] igitur lat. 13 μὲν < lat. | vor ἔχων + ὁ Hipp. + Ἡ Hipp. 14 ἐπὶ δὲ Hipp.] ἐπειδὴ V M ex . . . autem lat. 15 ἀφεδρασθεὶς ἐν τῷ] erat apud lat. | πεμφθεὶς V | ἐπὶ τὸν ἀφ’ οὗ] illue unde lat. 16 ἑνότης, ο auf Rasur Vcorr ἑνάτης 17 ἰσότητα ἔχουσα] ἐν τῷ ἀγαθῷ οὐσα Hipp. 18 ὁ τῶν ἑπτα] qui est numeri Septem lat. | τῶν ὀκτὼ] τῷ νοητῷ Hipp. 19 > Hipp.] tria lat. | τρὶς *] τρεῖς VMHipp. ter lat. | ἐφ᾿] ἀφ᾿ Hipp. 20 ἀνεδέξαντο Hipp. | vor τὰ + et lat. 21 ἅ φησιν Ausgg.] ἀφίησιν V M quae dicit lat. φησὶν Hipp. | αὐτῶν Hipp. | συ///ζυγία, ν ausradiert Vcorr | ἐστιν] fbunt lat. 22f τῶν . . . λόγων Hipp. 23 αὐτοῖς] < lat. τοῖς)

15
ἀνονομάστου ὑπάρχειν.

φορεῖσθαι δὲ αὐτὰ ὑπὸ τῶν τριῶν δυνάμεων εἰς ὁμοιότητα τοῦ ἀοράτου, ὧν στοιχείων εἰκόνας εἰκόνων τὰ παρ᾿ ἡμῖν διπλᾶ γράμματα ὑπάρχειν, ἃ συναριθμούμενα τοῖς εἰκοσιτέσσαρσι στοιχείοις δυνάμει τῇ κατὰ ἀναλογίαν <τὸν> τῶν τριάκοντα ποιεῖ ἀριθμόν.