Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

διὸ καὶ ἐλευθέρς πάντα πράσσειν, μηδένα ἐν μηδενὶ φόβον ἔχοντας. διὰ γὰρ τὴν ἀπολύτρωσιν ἀκρατήτους <τε> καὶ ἀοράτους τῷ κριτῇ. εἶ δὲ καὶ ἐπιλάβοιτο αὐτῶν, παραστάντες αὐτῷ μετὰ τῆς ἀπολυτρώσεως | τάδε εἴποιεν· »ὦ πάρεδρε θεοῦ καὶ μυστικῆς πρὸ αἰώνων [*](D222) Σιγῆς, † ἣν τὰ Μεγέθη διὰ παντὸς βλέποντα τὸ πρόσωπον τοῦ Πατρός, ὁδηγῷ σοι καὶ προσαγωγεῖ χρώμενα, ἀνασπῶσιν ἄνω τὰς αὐτῶν μορφάς, ἃς ἡ μεγαλότολμος ἐκείνη φαντασιασθεῖσα διὰ τὸ ἀγαθὸν τοῦ Προπάτορος προεβάλετο ἡμᾶς † τὰς εἰκόνας † τότε ἐνθύμιον τῶν ἄνω ὡς ἐνύπνιον ἔχουσα — ἰδοὺ ὁ κριτὴς ἐγγὺς καὶ ὁ κῆρυξ με κελεύει ἀπολογεῖσθαι·

σὺ δέ, ὡς ἐπισταμένη τὰ ἀμφοτέρων, τὸν ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἡμῶν λόγον ὡς ἕνα ὄντα τῷ κριτῇ παράστησον«.

ἡ δὲ Μήτηρ ταχέως ἀκούσασα τούτων τὴν Ὁμηρικὴν Ἄϊδος κυνέην αὐτοῖς περιέθηκε πρὸς τὸ ἀοράτως ἐκφυγεῖν τὸν κριτὴν καὶ παραχρῆμα ἀνασπάσασα αὐτοὺς εἰς τὸν νυμφῶνα εἰσήγαγε καὶ ἀπέδωκε τοίς ἐκυτῶν νομφίας.

Τοιαῦτα δὴ λέγοντες καὶ πράττοντες καὶ ἐν τοῖς καθ’ ἡμᾶς κλίμασι τῆς Ῥοδανουσίας πολλὰς ἐξηπατήκασι γυναῖκας, αἵτινες κεκαυτηριασμέναι τὴν συνείδησιν αἶ μὲν καὶ εἰς φανερὸν ἐξομολογοῦνται, αἱ δὲ δυσωπούμεναι [*](20 vgl. Ε 844 — 25f vgl. I Tim. 4, 2) [*](V M lat.) [*](3 διαφθορα////, ν wegradiert Vcorr 7 μηδ’ . . . μηδ᾿ . . . μηδ᾿] aut . . . vel lat. 8 > Dind.] se lat. 9 δυνάμεως] δυναμένους M | τε] autem lat. 11 > *] et . . . et lat. 13 μυστικῆς + illius lat. | αἰώνων Ausgg.] αἰῶνος V M aeonon lat. 14 † ἣν] quam lat.; alter Fehler ür <δι᾿> ἧς * 15 γωγεῖ, εἴ aus ῆ Vcorr προσαγωγῆ M | χρώμεθα V | ἀνασπῶσιν] ahstrahunt lat. 16 φαντασιασθεῖσα, σιασθεῖ auf Rasur Vcorr 17 † τὰς εἰκόνας] imagines illorum lat.; alter Fehler ür κατ’ εἰκόνα <αὐτῶν> *, vgl. Irenaeus adv. haer. I 4 I 41 Harvey (= Epiph. haer. 31, 17, 14; I 412, 20) | † τότε] tunc lat.; alter Fehler ür τό τε * 19 τὰ ἀμφοτέρων < lat.; lies τὰ ἀμφοτέρων >? * | < lat. 23 ἑαυτοῦ aus ἑαυτῶν Vcorr ἑαυτοῦ M 24 δὴ] autem lat. 25 η oben über Vcorr 26 δυσωπούμεναι + <μὲν> ?, nachher δὲ)

10
εἰ; τὸ παντελὲς ἀπέστησαν, ἔνιαι δὲ ἐπαμφοτερίζουσι καὶ τὸ τῆς παροιμίας πεπόνθασι, μήτε ἔξω μήτε ἔσω οὖσαι, ταύτην ἔχουσαι τὴν ἐπικαρπίαν τοῦ σπέρματος τῶν τέκνων τῆς γνώσεως.

Οὗτος οὐ > Μάρκος μήτραν καὶ ἐκδοχεῖον τῆς Κολορβάσου Σιγῆς αὑτὸν μονώτατον γεγονέναι λέγων, ἅτε μονογενὴς ὑπάρχων, αὐτὸ τὸ τοῦ Ὑστερηματος <οὖν ὁ> κατατεθὲν εἶς αὐτὸν ὧδέ πως ἀπεκύησεν.

αὐτὴν τὴν πανυπερτάτην ἀπὸ τῶν ἀοράτων καὶ ἀκατονομάστων τόπων τετράδα κατεληλυθέναι σχήματι γυναικείῳ πρὸς αὐτὸν (ἐπειδή, φησί, τὸ ἄρρεν ὁ κόσμος φέρειν οὐκ ἠδύνατο) καὶ μηνῦσαι αὑτήν, τίς ἦν, καὶ τὴν τῶν πάντων γένεσιν, ἣν οὐδενὶ πώποτεοὐδὲ θεῶν οὐδὲ ἀνθρώπων ἀπεκάλυψε, τούτῳ μονωτάτῳ διηγήσασθαι οὕτως εἰποῦσαν·

ὅτε τὸ πρῶτον ὁ Πατήρ, οὗ οὐκ ἔστιν > οὐδείς, ὁ ἀνεννόητος καὶ ἀνούσιος, ὁ μήτε ἄρρεν μήτε θῆλυ, ἠθέλησεν αὐτοῦ τὸ ἄρρητον ῥητὸν γενέσθαι καὶ τὸ ἀόρατον μορφωθῆναι, ἤνοιξε τὸ στόμα καὶ προήκατο λόγον ὅμοιον αὐτῷ· ὃς παραστὰς ὑπέδειξεν αὐτῷ ὃ ἦν, αὐτὸς τοῦ ἀοράτου μορφὴ φανείς.

ἡ δὲ ἐκφώηνσις τοῦ ὀνόματος ἐγένετο τοιαύτη· ἐλάλησε λόγον τὸν πρῶτον τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ, ἥτις ἦν ἀρχή, καὶ ἦν ἡ συλλαβὴ αὐτοῦ στοιχείων τεσσάρων. ἐπισυνῆψεν <τε> τὴν δευτέραν, καὶ ἦν καὶ αὐτὴ στοιχείων ἑξῆς ἐλάλησε τὴν τρίτην, καὶ ἦν [καὶ] αὐτὴ στοιχείων δέκα. καὶ τὴν μετὰ ταῦτα ἐλάλησε καὶ ἦν [καὶ] αὐτὴ στοιχείων δεκαδύο. οὖν ἡ ἐκφώνησις τοῦ ὅλου ὀνόματος στοιχείων μέν τριάκοντα, συλλαβῶν [*](V M lat.; von Ζ. 8 an Hippolyt refut. VI 42, 3ff; S. 173, 25ff Wendland) [*](1 Toizo] hoc ipsiun lat. | ἡσυχῆ δέ πως] in silentio sensim lat. | δὲ] γε ül. * etwa > *] retrahimt lat. 3 μήτε1 nachgetragen Vcorr | intus . . foris lat. 5 οὕτως V | <οὖν ὁ> Ausgg.] igitur lat. 5f Σιγῆς αὑτὸν] εἰσηγήσατο αὐτὸν aus Σιγῆς αὐτὸν hergestellt Vcorr εἰσηγήσατο αὐτὸν M silentii semet lat. 6f αὐτὸ τὸ τοῦ Ὑστερήματος < lat. 7 <σπέρμα> Ausgg.] sewen lat. | πως < πανυπερτάτην ἀπὸ] quae quae est a summis et ab lat. | τόπων Ausgg.] τούτων V M locis lat, 9 γυναικείῳ Ausgg.] γυναικείου VM muliehri lat. 10 μηνῦσαι τι quoque lat. | τίς] ἥτις Hipp. 12 solo lat. μόνῳ Hipp. 13 οὗ οὐκ ἔστιν > οὐδείς *] ὤδινεν V M cuius pater nemo est lat. αὐτοῦ Hipp. 14 ῥητὸν ausradiert Veorr < M | γε γενέσθαι Hipp.] γεννηθῆναι V M fieri lat. | + sibi lat. 16 ἐπέδειξεν Hipp. | αὐτῷ VMHipp.] ei lat.; alter Fehler ür αὐτὸ?* αὐτὸς zu ὃ ἦν gezogen lat. 18 ἥτις < lat. | ἦν2 < lat. 19 ἐπισυνῆψεν coniunxit et lat. ἔπειτα συνῆψε Hipp. | καὶ2 < lat. 20 ἑξῆς ἐλάλησε] ἐξελάλησε Hipp. | ἐλάλησε + et lat. | καὶ1] ἥτις Hipp. | καὶ] *] < lat. αὐτὴ < Hipp. 21 μετὰ ταῦτα] τετάρτην Hipp. | καὶ] *] < lat. Hipp.) 22 τοῦ ὀνόματος ὅλου ἡ ἐκφώνησις Hipp. | μὲν < lat.)

11
δὲ τεσσάρων.