Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

Ἀπὸ τετράδος γὰρ * προῆλθον οἱ Αἰῶνες. ἦν δὲ ἐν τῇ τετράδι Ἄνθρωπος καὶ ἡ] Ἐκκλησία, Λόγος καὶ Ζωή. ἀπὸ τούτων οὖν δυνάμεις, φησίν, ἀπορρυεῖσαι ἐγενεσιούργησαν τὸν ἐπὶ γῆς φανέντα Ἰησοῦν.

καὶ τοῦ μὲν Λόγου ἀναπεπληρωκέναι τὸν τόπον τὸν ἄγγελον Γαβριήλ, τῆς δὲ Ζωῆς τὸ ἅγιον πνεῦμα, το[ου δὲ Ἀνθρώπου τὴν τοῦ ὑψίστου δύναμιν, τὸ τῆς τῆς Ἐκκλησίας τόπον ἡ παρθένος ἐπέδειξεν.

οὕτως τε ὁ κατ᾿ οἰκοομίαν διὰ τῆς Μαρίας γενεσιουργεῖται παρ᾿ αὐτῷ ἄνθρωπος, ὃν ὁ Πατὴρ τῶν ὅλων διελθόντα διὰ μήτρας ἐξελέξατο διὰ Λόγου εἰς ἐπίγνωσιν αὐτοῦ.

ἐλθόντος δὲ αὐτοῦ εἰς τὸ ὕδωρ κατελθεῖν εἰς αὐτὸν ὡς περιστερὰν τὸν ἀναδραμόντα ἄνω καὶ πληρώσαντα τὸν δωδέκατον ἀριθμόν, ἐν ᾧ ὑπάρχει τὸ σπερμα [*](V M lat. Hipp, (von Z. 12 an)) [*](1 Χριστὸς V M 2 μὲν οὖν] autem. lat. 3 τὸν υἱὸν Ausgg.] τοῖς υἱοῖς V M ftuus lat. 4 ὃ Ausgg.] ὃς V M hoc, quod est lat. | σάρκα] secundinn carnem lat. 5 ἔχον Ausgg.] ἔχων V M 5f αὐτὰ τὰ] ipsum quoque lat. 6 † αὐτὸν] eum lat.; alter Fehler ür αὐτὸ * 7 . . δὲ] et . . lat. | ὁδοῦ] ducatore lat. | γεννηθέντος V M 8 γὰρ hineingeflickt Vcorr *) καθελεῖν, ελεῖν auf Rasur Vcorr 10 ἐκλεχθῆναι] dictum lat. | τὸν hinter θέλημα αὐτοῦ (Z. 11) lat. | hinter τὸν 1—2 Buchstaben ausradiert —14 περὶ δὲ τῆς τούτου δημιουργίας οὕτως λέγει· ἀπὸ τῆς τετράδος τῆς δευτέρας δυνάμεις ἀπορρυείσας Hipp. 12 * alte ücke, änze nach Hipp, τῆς > * | ἦν auf Rasur Vcorr 13 [ἡ] Hipp. 14 ἐγενεσιούργησαν] Hipp. | τὸν nachgetragen Vcorr; vor Ἰησοῦν kleine Rasur, τὸν getilgt? 15 μὲν < Hipp. | τὸν τόπον] τοῦτον u. vor ἀναπεΠληρωκέναι 16 τοῦ ὑψίστου Hipp.] τοῦ υἱοῦ V M altissimi lat. 16f τὸν δὲ — ἐπέδειξεν] τῆς δὲ Ἐκκλησίας τὴν παρθένον Hipp. 17 τε < Hipp. 18 παρ’ αὐτῶν 18f ὃν ὁ πατὴρ — αὐτοῦ < Hipp. 20 ἀναβαίνοντα Hipp. 21 ὑπάρχει] lat.)

21
τούτων τῶν συσπαρέντων αὐτῷ καὶ συγκαταβάντων καὶ συναναβάντων.

αὐτὴν δὲ τὴν δύναμιν τὴν κατελθοῦσαν σπέρμα φησὶν εἶναι τοῦ Πατρός, ἔχον ἐν ἑαυτῷ καὶ τὸν Πατέρα καὶ τὸ Υἱόν, τήν τε διὰ τούτων γινωσκομένην ἀνονόμαστον δύναμιν τῆς Σιγῆς καὶ τοὺς ἅπαντας Αἰῶνας.

καὶ τοῦτ᾿ εἶναι τὸ πνεῦμα τὸ λαλῆσαν διὰ τοῦ στόματος τοῦ Ἰησοῦ, τὸ ὁμολογῆσαν σαν ἑαυτὸ Υἱὸν ἀνθρώπου καὶ φανερῶσαν τὸν Πατέρα· κατελθὸν τοι <τοι γε> εἰς τὸν Ἰησοῦν ἡνῶσθαι [δ’] αὐτῷ. καὶ καθεῖλε μὲν τὸν θάνατον, ὁ ἐκ τῆς οἰκονομίας σωτὴρ <Ἰησοῦς> ἐγνώρισε δὲ τὸν Πατέρα † εἶναι οὖν † τὸν Ἰησοῦν ὄνομα μὲν τοῦ ἐκ τῆς οἰκονομίας ἀνθρώπου λέγει,

τεθεῖσθαι δὲ εἰς ἐξομοίωσιν καὶ μόρφωσιν τοῦ μέλλοντος εἰς αὐτὸν κατέρχεσθαι Ἀνθρώπου, ὃν χωρήσαντα αὐτὸν ἐσχηκέναι αὐτόν τε τὸν Ἄνθρωπον, αὐτόν τε τὸν Λόγον καὶ τὸν Πατέρα καὶ τὸν Ἄρρητον καὶ τὴν Σιγὴν καὶ τὴν Αλήθειαν καὶ Ἔκκλησίαν καὶ Ζωήν.

11. Ταῦτ᾿ ἤδη ὑπὲρ τὸ ἰοὺ ἰοὺ καὶ τὸ φεῦ καὶ ὑπ]ρε πᾶσαν τραγικὴν <ἐκ>φώνησιν καὶ σχετλιασμόν ἐστι, τῖς γὰρ οὐκ ἂν μισήσειεν τὸν ψευσμάτων † κακοσύνθετον ποιητήν, τὴν μὲν ἀλήθειαν ῥῶν εἴδωλον ὑπὸ Μάρκου γεγονυῖαν καὶ τοῦτο τοῖς τοῦ ἀλφαβήτου γράμμασιν κατεστιγμένην.

νεωστὶ πρὸς τὸ ἀπ᾿ ἀρχῆς, τὸ δὴ λεγόμενον χθὲς καὶ πρώην, Ἕλληνες ὁμολογοῦσιν ἀπὸ Κάδμου πρῶτον ἓξ καὶ δέκα παρειλη- [*](V Μ lat. Hipp, (bis Ζ. 13)) [*](1 συ///σπαρέντων, ν ausradiert Vcorr συγκατασπαρέντων Hipp. 2 αὐτὴν] ταύτην Hipp. | κατελθοῦσαν] καταβᾶσαν εἰς αὐτὸν Hipp. | σπέρμα < Hipp. | πατρὸς] πληρώματος Hipp. 4 ἀνο///νόμαστον, ο aus ω 5 τοῦτ’] hunc lat. τοῦτον Hipp. | τὸ λαλῆσαν — Ιησοῦ] τὸ έν αὐτῷ ἔφασαν διὰ τοῦ στόματος τοῦ υἱοῦ Hipp. 6 ἑαυτὸ Ausgg.] ἑαυτὸν V M Hipp, | φανερῶσαν Hipp.] φανερώσαντα V M | τοι μέν<τοι γε> *, nach Hipp.] μὲν V M quidem lat. 7 δ᾿] *] < Hipp. lat. | αὐτῷ < lat. | καὶ < Hipp. | φασιν < Hipp. | > *] Jesus lat. < Hipp. | † Χριστὸν] Christum Jesuni Χριστὸν Ἰησοῦν Hipp.; alter Fehler für <ὁ> Χριστός (Grabe) 9 † τὸν Ἰησοῦν] Ἰησοῦν auf Rasur Vcorr τὸν Ἰησοῦν Μ Hipp. Jesum lat.; alter Fehler ür τὸ Ἰησοῦς * 10 εἰς1 < Hipp. 11 ὃν Hipp.] τὸν V M quem lat. | αὐτὸν1] < hinter ἐσχηκέναι Hipp. | ἐσχηκέναι + δὲ Μ hineingeflickt Vcorr | αὐτόν τε + εἰναι Hipp. 12 τε < Hipp. | καὶ1] αὐτὸν Hipp. | τὸν3 < Hipp. ἢδη Dind.] haee lam lat. ταύτη δὴ, η u. δὴ auf Rasur Vcorr ταύτη δὴ M | ἰοὺ nur einmal V | vor τὸ φεῦ + super lat. | vor Πᾶσαν + τὸ V 15 φώνησιν Pet.] exclamationem lat. | σχητλιατισμὸν, ε oben über Vcorr doloris vociferationem lat. | τὸν *] τῶν VM eum lat. 16 † κακοσύνθετον] malus compositor lat.; alter Fehler ür κακοσυνθέτων *, vgl. 1 422, 10 18 πρὸς τὸ] sicut quod est lat.; lies wohl πρὸς τῷ *)

22
φέναι, εἶτα μετέπειτα προβαινόντων τῶν χρόνων αὐτοὶ ἐξευρηκέναι ποτὲ μὲν τὰ δασέα, ποτὲ δὲ τὰ διπλᾶ, ἔσχατον δὲ πάντων Παλαμήδην φασὶ τὰ μακρὰς τούτοις προστεθεικέναι.

πρὸ τοῦ οὖν <παρ᾿> Ἕλλησι ταῦτα οὐκ ἦυν Ἀλήθεια· τὸ γὰρ σῶμα αὐτῆς κατὰ σέ, Μάρκε, μεταγενέστερον μὲv Κάδμου καὶ τῶν πρὸ αὐτοῦ, μεταγενέστερον δὲ τῶν τὰ λοιπὰ προστεθεικότων στοιχεῖα, μεταγενέστερον δὲ καὶ σαυτοῦ. σὺ γὰρ μόνος <ὡς> εἴδωλον κατήγαγες τὴν ὑπὸ σοῦ λεγομένην Ἀλήθειαν.