Panarion (Adversus Haereses)

ἀλλὰ καὶ ὁ ἱερὸς Εἰρη- ναῖος καταγελῶν αὐτῶν τὸ τραγικὸν ἐκεῖνο ὅ] ἐπὶ τοῖς προειρη- μένοις εἰς μέσον φέρων ἡκεν · »ἰοὺ ἰοὺ καὶ φεῦ φεῦ.

τὸ [*](von 6ff an ist Irenaeus die Quelle V M Clemens AI. (bis τούτων Z. 5) 6—S. 447, 7 Irenaeus adv. haer. 111, 3; 102 Harvey (= lat.) Hippolyt refut. VI 38, 2ff; S. 168, 11ff Wendland, vgl. Tertullian adv. Yalent. 37 (Hipp. u. Tert. nur bis Z. 15; unwichtige Abweichungen ihres Textes sind nicht verzeichnet)) [*](1 εἴς τι] ἔστι M 2 ἐκτέθεντο Μ | ὥστε καὶ — ἐδογμάτισαν ὡς ἤτοι ἐχόντων ἐξουσίαν Clemens AI. | καὶ τοῦ Clemens AI.] καὶ τὸ YM 2f ἁμαρτεῖν Clemens AI. 3 πάντως Clemens AI.] πάντων VM | φύσει Clemens AI.] φυσικῶν V M | κἄν τε νυνὶ] κἄν νῦν Clemens AI. 4 τὰ αὐτὰ] ταῦτα Clemens AI. 5 τού- των < Clemens AI. 6 φασὶ δὲ καὶ οὖτοι] alius xero quidam, qui et clarus magister ipsorum lat. 7 ἔστι — προαρχὴ] ἦν ἡ πρώτη ἀρχὴ Hipp. | τις] quidem lat. 8 προανεννόητος] proanennoetos lat. ἀνεννόητος Hipp, inekcogitabilis Tert., vgl. S. 446,4 | νόμαστος, ο aus ω Vcorr | καλῶ *, vgl. S. 446, 5] ἀριθμῶ V M voco lat. καλεῖ (vorher ἐγὼ <) Hipp, nomino Tert, 10 ἑνό|||της, ο aus Vcorr | τὸ Hipp. | μὴ] nihil lat. 11 ἀγέν|||ητον ν ausradiert Vcorr 11f ἀρχὴν ὁ λόγος < Hipp. 13 αὗται + atitem lat. | αὑται αἱ τέσσαρες, ἥ τε — τὸ Ἔν (Z. 14) < Hipp. 14 f τῶν αἰώνων προβολὰς Hipp. 16 > 17 ἤλλεγξαν, erstes λ getilgt Vcorr | <αὐτούς> * 19 ὃ] Dind. Öh. 20 <τό>)

ἐν γὰρ τῷ λέ γειν »ἔστιν τις προαρχὴ πρὸ πάντων προανεννόητος, ἥν ἐγὼ Μονότητα καλῶ«, καὶ πάλιν »ταύτῃ τῇ Μονότητι συνυπάρχει δύναμις, ἥν καὶ αὐτὴν δνομάζω Ἐνότητα«, σαφέστατα ὅτι τε πλάσμα αὐτοὺ ἐστι τὰ εἰρημένα ὡμοόγηκε καὶ ὅτι αὐτὸς ὀνόματα τέθεικε τῷ πλάσματι, ὑπὸ μηδενὸς πρότερον ἄλλου τεθειμένα.

καὶ σαφές ἐστιν ὅτι αὐτὸς ταῦτα τετόλμηκεν όνοματοποτῆσαι, καὶ εἰ μὴ παρῆν τῷ βίῳ αὐτός, οὐκ ἄν ἡ ἠλήθεια εἶχεν ὄνομα.

οὐδὲν οὖν κωλύει καὶ ἄλλον τινὰ ἐπὶ τῆς αὐτῆς ὑποθέσεως οὕτως ὁρίσασθαι όνόματα·

εἶτα λοιπὸν εἰς ταῦτα ὁ αὐτὸς μακάριος Εἰρηναίος, ὤς γε προείπαμεν, γελοιώδη ἡήματα καὶ αὐτὸς †προεῖπεν, ἑτερωνυμίαν ἀφ’ ἐαυτοῦ ὡς ἀντάξια τῆς αὐτῶν ληρῳδίας χαριεντιζόμενος, πεπόνων γένη καὶ σικύων καὶ κολοκυνθῶν ὡς ἐπὶ ὺποκει- μένων τινῶν ἐπιπλασάμενος, † ὡς τοῖς τοῖς φιλοόγοις ἂν εἴη ἀφ ων προανεγνωσαν.

7. Ἄλλοι δὲ πάλιν αὐτῶν τὴν πρώτην καὶ ἀρχέγονον Ὀγδοάδα τού- τοις τοῖς ὀνόμασι κεκληκασι· πρῶτον Προαρχήν, ἔπειτα Ἀνεννόητον, τὴν δὲ τρίτην Ἄρρητον καὶ τὴν τετάρτην Ἀόρατον.

καὶ ἐκ μὲν τῆς πρώτης προαρχῆς προβεβλπῆσθαι πρώτῳ καὶ πέμπτῳ > Ἀρχήν, ἐκ Τε τῆς ἀρχῆς τῆς] Ἀνεννοήτου δευτέρῳ καὶ ἔκτῳ τόπῳ Ἀκατάληπτον, ἐκ δὲ τῆς Ἀρρήτου τρίτῳ καὶ ἑβδόμῳ τόπῳ Ἀνονόμαστον, ἐκ δὲ τῆς Ἀοράτου Ἀγέννητον, Πλήρωμα τῆς πρώτης Ὀγδοάδος.

ταύτας βούλονται τὰς δυνάμεις [*](11 — 16 vgl. Irenaeiis ady. haer, I, 11, 4; I 105f Harvey V M lat. von Ζ. 17 an auch Hipp.) [*](1 τραγικὸν + γὰρ V 1f ἐπὶ τῇ — ὀνοματοποιίας] super haue nominum factionem lat. | γελλοιώδη, erstes λ getilgt Vcorr 3 ὀνόματα Ausgg., vgl. Ζ. 7] ὄνομα V M nomina lat. 4 lat. | μονότητα Ausgg.] μονάδα V M monoieta lat. 5 μονότητι Ausgg.] μονάδι VM monotete lat. 6 ἑνότητα ὀνομάζω V M poco Henotetem lat., vgl. S. 445, 9 | πλάσμα] fignteJita lat. | αὐτοῦ zu εἰρημένα gezogen lat. 8 πρότερον < lat. 8f καὶ σαφὲς — < 9 καὶ εἰ μὴ — αὐτός] qui nlsi haec audere lat. | οὐκ ἄν + hodie lat. | ἀλήθεια + secundum eum lat. 10 ὄνομα] nomina lat. 12 † προεῖπεν] lies wohl προφέρει * 14 γένη) γένημα M 15 † ὡς] lies etwa ὧν τὸ > * 18 ἐκάλεσαν Hipp. 18 f πρῶτον — καὶ τὴν < Hipp. 20 > Ausgg.] lat. τόπῳ Hipp. | δὲ < lat. 21 ἀρχῆς τῆς] Ausgg.] < lat. Hipp.; immerhin S. 445, 11 | τόπῳ < Hipp. | δὲ] et . . autem lat. 22 ἀνωνόμαστον V | ἀοράστου + quarto et octavo loco lat. 23 πλήρωμα + hoc lat. (fehlt auch bei Hipp.))

ὦ ληρολόγοι σοφισταί. καὶ γὰρ περὶ αὐτοῦ τοῦ Βυθοῦ διάφοροι γνῶμαι παρ᾿ αὐτοῖς. οἱ μὲν γὰρ αὐτὸν ἄζυγον γέγουσι, μήτε ἄρρενα μήτε θῆλυν μήτε ὅλως ὄντα τι, ἄλλοι δὲ ἀρρενόθηλυν αὐτὸν λέγουσιν εἶναι, ἑρμαφροδίτου φύσιν αὐτῷ περιάπτοντες.