Panarion (Adversus Haereses)

οὔτε ἡ τὰς δέκα δραχμὰς κε- κτημένη ἀπώλεσε τὴν μίαν εἰς τέλος, ἵνα ὁ αἰὼν τῆς ὕλης ἀπο- λωλὼς μυθεύηται παρ᾿ αὐτοῖς· ἠψεν γὰρ τὸν λύχνον καὶ ηὑρεν τὴν δραχμήν.

36. Ἐκ τοίνυν τῶν δύο λόγων τούτων ἢ τριῶν τὰ πάντα αὐτῶν εὐθὺς καταληφθήσεται καταληφθήσεται δραματουργήματα καὶ ἀδρανῆ καὶ ἔωλα τοῖς τῆς φρονήσεως υἱοῖς καὶ τέκνοις τοῖς] τῆς ἁγίας τοῦ θεοῦ καθολικῆς ἐκκλησίας.

ἵνα γὰρ μὴ κατὰ τῶν αὐτῶν [*](10ff vgl. oben S. 407, 12ff — 17ff vgl. oben S. 410, Sff V M) [*](1 ἄλλο] ἄλλου M 2 λαλούντων Μ 3 ἁγνεῖαι V 6 τῶν M 7 μέ|||λει, λ ausradiert Vcorr μέλλει Μ 9 Μ M 11 γεγενῆσθαι] lies σημαίνεσθαι oder) > vor τῷ* ἀπο|||λεσάσης, ο aus ω Vcorr 15 τοῦ < Μ 16 oben hineingeflickt V corr 18 Ἰαώτ YM | ὡς αὐτοὶ] ὡσαύτως V 22 ἔρρευσεν, ρ oben über V corr ἔρευσεν Μ 28 καταλειφθήσεται aus καταληφθήσεται V corr καταληφθήσεται M 29 τοῖς] * 30 μὴ + <ἀεὶ>)

τοσαύτῃ αὐτῶν μοχθηρίᾳ ἐπὶ τὰς ἑξῆς βαδιοῦμαι, θεὸν ἐπικαλούμενος ὸδηγόν τε καὶ ἐπίκουρον τῆς ἡμῶν ἀσθενείας εἰς τὸ σωθῆναι ἀπὸ ταύτης καὶ τῶν προειρημένων αἱρέσεων καὶ τῶν μελλουσῶν άναδείκνυσθαι τοῖς τε φιλολόγοις καὶ βουλομένοις τὰ ἀκριβῆ εἰδέναι τῶν ἐν τῷ κόσμῳ κενοφωνιῶν τε καὶ ἀσυστάτων δεσμῶν.

εἰς πολλοὺς γὰρ οὺτος τὴν ὰαθτοῦ ὀνειροπολίαν ἐπισπείρας, Γνωστικὸν ἑαυτὸν καλέσας, πολλοὺς ὡς εἰπεῖν σκορπίους εἰς μίαν ἅλυσιν συνέδησεν, ὡς ἡ Παλαιὰ καὶ ἐναργὴς παραβολὴ ὑπάρχει. ὅτι ἅλυσίν τινα οἱ σκορπίοι ἀπὸ ἑνὸς εἰς τὸν ἕτερον δεσμοῦντες ἔως δέκα ἢ καὶ πλείους ἀπὸ στέγης ἢ δώματος ἑαυτοὺς χαλῶσι καὶ οὕτως μετὰ δόλου τὴν λύμην τοῖς ἀνθρώποις ἐργάζονται.

οὕτως καὶ οὑτος καὶ οἱ ἀπ᾿ αὐτοῦ καλούμενοι Γνωστικοὶ τῆς πλάνης ἀρχηγέται γεγόνασι καὶ παρ αὐτοῦ τὰς προφάσεις εἰληφότες ἕκαστος ὑφ’ ἑτέρου μαθητευθεὶς μετὰ τὸν διδάσκαλον προσθήκην τῆς πλάνης εἰργάσατο καὶ ἑτέραν αἵρεσιν εἰσηγήσατο, ἐχομένην τῆς προτέρας.

καὶ οὕτω κατὰ διαδοχὴν εἰς διαφόρους αἱρέσεις αὐτοὶ οἱ κληθέντες Γνωστικοὶ ἐμερίσθησαν· παρὰ Οὐαλεντίνου μέντοι ὡς ἕφην καὶ τῶν πρὸ αὐτοῦ τὰς προφάσεις εἰληφότες.

ὅμως αἱ προειρημέναι σὺν τῇ τούτου τοῦ Οὐαλεντίνου Οὐαλεντίνου τῇ τῆς ἀληθείας διδασκαλίᾳ καταπατηθεῖσαι ὑφ’ ἡμῶν παρείσθωσαν, [*](D 189) ἡμεῖς δὲ τὰς ἑξῆς ἐν τῇ τοῦ θεοῦ δυνάμει διασκοπήσωμεν.

Παρελθόντες δὲ τὴν τοῦ Οὐαλεντίνου αἵρεσιν καὶ πολλὰ μοχ- θήσαντες ἐν τῇ ἀκανθώδει αὐτοῦ σπορᾷ, διὰ πολλοῦ ὡς εἰπεῖν * καμάτου καὶ γεωργικῆς κακοπαθείας, ἐπὶ τὰ λείψανα τῆς ἀκανθώδους αὐτοῦ σπορᾶς καὶ ἑρπετώδους αὐτοῦ θηριομορφίας ἐλευσόμεθα,

τὸ [*](V M 3 τὰς] τὰ M 6 τε < V 7 καινοφωνιῶν aus κενοφωνιῶν Vcorr | δεσμῶν] δογμάτων V, aber vgl. Ζ. 9ff 9 εἰς zu ὡς verändert Vcorr 13 λύμην, υ auf Rasur Vcorr 15 ὑπειληφότες V | ἕκαστος] ἔτερος V 17 ἐχομένης, ς statt ν Vcorr | κατὰ + τὴν V 20 τοῦ angeflickt Vcorr 21 παρίσθωσαν Y παοείτωσαν M 22 Unterschrift κατὰ Οὐαλεντίνων VM 25 | Überschrift κατὰ Σεκουνδιανῶν . . . . . ιβ ἡ καὶ λβ VM 26 ἀκανθώθει aus ἀκανθώδη Vcorr ἀκανθώδη Μ | vor διὰ + καὶ M | * etwa <διαβεβηκότες> * 28 παρελευσόμεθα)

ἄρξομαι δὲ περὶ τούτων λέγειν κατὰ διαδοχήν τίς τίνος διάδοχος γεγένηται τῶν ἐξ αὐτοῦ ὁρμωμένων καὶ ἑτέραν παρὰ τὴν ἐκείνου σπορὰν διδασκοντων.

Σεκοῦνδος τοίνυν, τὶς ἐξ αὐτῶν ὤν καὶ περισσότερόν τι βουλό- μενος φρονῆσαι, τὰ μὲν πάντα κατὰ τὸν Οὐαλεντῖνον ἐξηγεῖται, περισσότερον δὲ ἦχον εἰς ἀκοὰς τῶν ἐμβεβροντῃμένων ἐξήχησεν.