Panarion (Adversus Haereses)

τίς οὐκ ἄν τῶν ἀπανούργων συναρπαγείη ὑπὸ τῶν ἐπῶν τούτων καὶ νομίσειεν οὕτως αὐτὰ Ὅμηρον ἐπὶ ταύτης τῆς ὐποθέσεως πεποιηκέναι;

ὁ δ᾿ ἔμπειρος τῆς Ὁμηρικῆς ὑποθέσεως <ἐπιγνώσεται ἐπιγνώσεται> μὲν τὰ [*](14—23 κ 76 φ 26 Τ 123 Θ 368 ζ 130 Ω 327 λ 38 Ω 328 λ 626 Β 409 V M lat.) [*](1 ἡ oben hinein Tcorr | ἥν + πᾶς M | ψευδῶς] ἀψευδῶς M falso nomine (ψευδωνύμως) lat. 2 ἀναπλασάμενοι] ad . . . confingendam lat. 6 ἐκ] et | ποιημάτων] versibus lat. 6f ἀπειρο///τέρους, ο aus ω V 7 ἐπ’] ex lat. | ἐξ ὑπογύου μεμελετημένης] temporali declamata lat. 10 ὡς ὁ < M | Ἡρακλέα πε + τὸν M 13 <τῆς> * 14 ἀπεμπε, πε oben drüber Vcorr 15 18 λέω M 19 ἅμα] ἀνὰ V 22 δ’ ἀπεπέμπεν] διαπέμπεν Μ | ἰδὲ] με V 25 αὐτὰ + εἰπεῖν M 25f πεποιηκέναι — ὑποθέσεως am Rande nachgetragen V corr < M 26f <ἐπιγνώσεται μὲν τὰ — ὑπόθεσιν οὐκ> Ausgg.] cognoscet quidem versus, argumentum autem non lat.)

Τε καὶ ὁ τὸν κανόνα τῆς ἀληθείας ἀκλινῆ ἐν ἑαυτῷ κατέχων, ὅν διὰ τοῦ βαπτίσματος εἴληφεν, τὰ μὲν ἐκ τῶν γραφῶν ὀνόματα καὶ τὰς λέξεις καὶ τὰς παραβολὰς ἐπιγνώσεται, τὴν δὲ βλάσφημον ὑπόθεσιν ταύτην οὐκ καὶ γὰρ εἰ τὰς ψηφῖδας γνωρίσει,

ἀλλὰ τὴν ἀλώπεκα ἀντὶ τῆς βασιλικῆς εἰκόνος οὐ παραδέξεται· ἕν ἕκαστον δὲ τῶν εἰρημένων ἀποδοὺς τῇ ἰδίᾳ τάξει καὶ προσαρμόσας τῷ τῆς ἀληθείας σωματίῳ γυμνώσει καὶ ἀνυπόστατον ἐπιδείξει τὸ πλάσμα αὐτῶν.

30. Ἐπειδὴ <δὲ> τῇ σκηνῇ ταύτῃ λείπει ἡ ἀπολύτρωσις, ἵνα τις τὸν μῖμον αὐτῶν περαιώσας τὸ ἀνασκευάζοντα λόγον ἐπενέγκῃ, καλῶς ἔχειν ὐπελάβομεν ἐπιδεῖξαι πρότερον ἐν οἷς οἶ πατέρες αὐτοὶ τοῦδε τοῦ μύθου διαφέρονται πρὸς ἀλλήλους, ὡς ἐκ διαφόρων πνευμάτων τῆς πλάνης ὄντες.

καὶ ἐκ τούτου γὰρ ἀκριβέστατα συνιδεῖν ἔσται (καὶ πρὸ τῆς ἀποδείξεως) βεβαίαν τὴν ὐπὸ τῆς ἐκκλησίας κηρυσσομένην ἀλήθειαν καὶ τὴν ὑπὸ τούτων παραπεποιημένην ψευδηγορίαν.

Ἡ μὲν γὰρ ἐκκλησία, καίπερ καθ’ ὅλης τῆς οἰκουμένης ἕως περάτων τῆς γῆς διεσπαρμένη, παρὰ δὲ τῶν ἀποστόλων καὶ τῶι ἐκείνων μαθητῶν παραλαβοῦσα τὴν εἰς ἕνα θεὸν πατέρα παντοκράτορα τὸν τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὰς θαλάσσας καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς πίστιν

καὶ εἰς ἕνα Χριστὸν Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ θεοῦ τὸν σαρκωθέντα ὑπὲρ τῆς ἡμετέρας σωτηρίας

καὶ εἰς πνεῦμα ἅγιον τὸ διὰ τῶι προφητῶν κεκηρυχὸς τὰς οἰκονομίας καὶ τὴν ἔλευσιν καὶ τὴν ἐκ τῆς παρθένου γέννησιν καὶ τὸ πάθος καὶ τὴν ἔγερσιν ἐκ νεκρῶν καὶ τὴν ἔνσαρκον εἰς τοὺς οὐρανοὺς ἀνάληψιν τοῦ ἠγαπημένου * Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν καὶ τὴν [*](V M lat. (von 19ff armenische Übersetzung bei Jordan TU XXXVI 3 S. 62ff; jedoch weil zu frei nur in einem Fall ücksichtigt)) [*](1 ἐπεὶ γνώσεται M 2 αὐτοῦ < lat. | Ἡρακλέο///ς, ο aus ω Vcorr Ἡρακλέως Μ 3 ἄρας] ὁρᾶς M 4 <βίβλῳ> Ausgg.] libro lat. | 〈παροῦσαν〉 *] praesentem 7 ταύτην] illorwn lat. 10 προσαρμό///σας, ο aus ω V | σωματείω V 11 ἐπιδεῖξαι M 12 <δὲ> Dind.] auteln lat. 13 ἐπενεγκεῖν V ἐπενέγκει Μ 14 θυμοῦ V 16 ἀκριβέστατα] diligenter lat. | ἔσται] est lat. 16f πρὸ τῆς ἀποδείξεως] ex ostensionc lat. 17 vor βεβαίαν + eam lat. 19 μὲν < lat. καίπερ < lat. 20 διεσπαρμένη] seminata lat. | δὲ] eHat. 21 παραλαβοῦσα] accepit lat. 22 τὰς θαλάσσας] marc lat. 24 κεκηρυχὸς] καὶ κηρυχῶς Μ 25 οἰκονομίας τι dei lat. | τὰς ἐλεύσεις V 27 ἀνάληψιν] adscensionem lat. | *] alte Lücke; ergänze <υιοῦ> *, Sohnes arm. |)

ἵνα Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ κυρίῳ ἡμῶν καὶ θεῷ καὶ σωτῆρι καὶ βασιλεῖ κατὰ τὴν εὐδοκίαν τοῦ πατρὸς τοῦ ἀοράτου πᾶι γόνυ κάμψῃ ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων καὶ πᾶσα γλῶσσα ἐξομολογήσηται αὐτῷ καὶ κρίσιν δικαίαν ἐν τοῖς πᾶσι ποιήσηται,

τὰ με) πνευματικὰ τῆς πονηρίας καὶ ἀγγέλους τοὺς παραβεβηκότας καὶ ἐν ἀποστασίᾳ γεγονότας καὶ τοὺς ἀσεβεῖς καὶ ἀδίκους καὶ ἀνόμους καὶ βλασφήμους τῶι ἀνθρώπων εἰς τὸ αἰώνιον πῦρ πέμψῃ,

τοῖς δὲ δικαίοις καὶ ὁσίοις καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τετηρηκόσι καὶ ἐν τῇ ἀγάπῃ αὐτοῦ διαμεμενηκόσι (τοῖς <μὲν> τοῖς Τε ἐκ μετανοίας) ζωὴν χαρισάμενος ἀφθαρσίαν δωρήσηται καὶ δόξαν αἰωνίαν περιποιήσῃ —