Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

καὶ ὑπὲρ τῆς εὐποιίας ταύτης βουσῇ μιᾷ καὶ γνώμῃ τὸ πᾶν, Πλήρωμα τῶν Αἰώνων, συνευδοκοῦντος τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ Πνεύματος, τοῦ δὲ Πατρὸς αὐτῶν συνεπισφαγιζομένου, ἕνα ἕκαστον τῶν [*](V M lat. (Tert., Hipp.) 2 ἵνα μὴ — Αἰώνων < > lat. tie qua eiusnwdi rursus concussio meuteret πάθῃ τις] παθητὴς Μ 3 εἰς πῆξιν — Πληρώματος < > lat. pleromati iamque figendo Tert. 4 〈φασιν〉 *] dieimt lat. | διάξαι M 5 † ἀγεννήτου κατάληψιν γινώσκοντας ἱκανοὺς εἰναι] innati comprehensioneui cognoscentes sufficientes sive idoiieos esse lat. et mnati coniectationeni et idoneos efficere Tert.; altes Verderbnis, lies etwa 〈πρὸς〉 ἀγεννήτου κατάληψιν γεννητοὺς Ε; ἱκανοὺς εἶναι oder Ε; ἀγεννήτου κατάληψιν γινώσκοντας 〈μόνον πρὸς συζυγίαν μετ’ αὐτοῦ> ἱκανοὺς εἶναι * | ἀναγορεῦσαί τε ἐν αὐτοῖς] generandi in se Tert. 6f ἀκατάλη///πτος, μ getilgt Vcorr 7 μόνου < > M 8 γινώσκεται < > lat. 8f τοῖς Omnibus lat. 9 ἀκατάληπτον Ausgg.] πρῶτον καταληπτὸν V M. incomprehensibile lat. | αὐτῶν *] ὐτοῦ V M < > lat. illorum Tert. 12 ἕν] *] < > lat. Ausgg.] induxit lat. 14 τοὺς < > M 15 καὶ πάντας Λόγους < < > lat. | Χριστοὺς] Theletos Tevt. 15f hinter καὶ4 Rasur von 6 Veorr καὶ πάντας(!) M 16 Ἀληθείας] Sigas Tevt | πάσας2 < > lat. 16f Πνεύματα καὶ Ἐκκλησίας] in Eeclesias in Fortunatas Tert. 17 δὲ] quoque lat. | ἀναπαυσάμενα] requiescentia lat. | τελείας. 18 φησὶν] dicunt lat. 19 μετασχονάτ] participantem (sc. Propaorem) lat. | βουλῇ μιᾷ] βούλημα M 21 δὲ — συνεπισφραγιζομένου < > lat.)

406
Αἰώνων ὅπερ εἶχεν ἐν ἑαυτῷ κάλλιστον καὶ ἀνθηρότατον συνενεγκαμένους καὶ συνερανισαμένους καὶ ταῦτα ἁρμοδίως πλέζαντας καὶ ἐμμελῶς ἑνώσαντας, προβαλέσθαι πρόβλημα εἰς τιμὴν καὶ δόξαν τοῦ Βυθοῦ,

τελειὁτατον κάλλος τι καὶ ἄστρον τοῦ Πληρώματος, τέλειον Καρπὸν τὸν Ἰησοῦν, ὃν καὶ Σωτῆρα προσαγορευθῆναι καὶ Χριστὸν καὶ Λόγον πατρωνυμικῶς καὶ τὰ Πάντα, διὰ τὸ ἀπὸ πάντων εἶναι· δορυφόρους τε αὐτῷ εἰς τιμὴν † τὴν αὐτῶν ὁμογενεῖς ἀγγέλους συμπροβεβλῆσθαι.

14. Αὕτη μὲν οὖν ἐστιν ἡ ἐντὸς Πληρώματος ὑπ᾿ αὐτῶν λεγομένη πραγματεία, καὶ ἡ τοῦ πεπονθότος Αἰῶνος καὶ μετὰ μικρὸν ἀπολωλότος, ὡς πολλῇ † ὕλῃ διὰ ζήτησιν τοῦ Πατρὸς *, συμφορὰ καὶ ἡ τοῦ Ὅρου καὶ Σταυροῦ καὶ Λυτρωτοῦ καὶ Καρπιστοῦ καὶ Ὁροθέτου καὶ Μεταγωγέως ἐξ ἀγῶνος σύμπηξις καὶ ἡ τοῦ πρώτου Χριστοῦ σὺν τῷ Πνεύματι τῷ ἁγίῳ ἐκ μετανοίας ὑπὸ τοῦ Πατρὸς αὐτῶν μεταγενεστέρα τῶν Αἰώνων γένεσις καὶ ἡ τοῦ δευτέρου Χριστοῦ, ὃν καὶ Σωτῆρα λέγουσιν, ἐξ ἐράνου σύνθετος κατασκευή.

ταῦτα δὲ φανερῶς μὲν μὴ εἰρῆσθαι διὰ τὸ μὴ πάντας χωρεῖν τὴν γνῶσιν αὐτῶν, μυστηριωδῶς ὑπὸ τοῦ Σωτῆρος διὰ παραβολῶν βολῶν μεμηνῦσθαι τοῖς συνιεῖν δυναμένοις οὕτως·

τοὺς μὲν γὰρ τριάκοντα Αἰῶνας μεμηνῦσθαι διὰ τῶν τριάκοντα ἐτῶν, ὡς προέφαμεν, ἐν οἷς οὐδὲν ἐν φανερῷ φάσκουσι πεποιηκέναι τὸν σωτῆρα, καὶ διὰ τῆς παραβολῆς τῶν ἐργατῶν τοῦ ἀμπελῶνος.

καὶ τὸν Παῦλον φανερώτατα λέγουσι τούσδε Αἰῶνας ὀνομάζειν πολλάκις, ἔτι δὲ καὶ τὴν τάξιν αὐτῶν τετηρηκέναι οὕτως εἰπόντα »εἰς πάσας τὰς γενεὰς τῶν αἰώνων τοῦ αἰῶνος«.