Panarion (Adversus Haereses)

εἴποι δ’ ἄν τις ἴσως· τοῦ Χριστοῦ γεννηθέντος ἐκ σπέρματος Δαυὶδ κατὰ σάρκα τουτέστιν ἀπὸ τῆς ἁγίας παρθένου Μαρίας, τίνι τῷ λόγῳ ἐπὶ τοῦ θρόνου Δαυὶδ οὐ καθέζεται; »ἡλθον« γάρ φησι τὸ εὐαγγέλιον χρῖσαι αὐτὸν εἰς βασιλέα, καὶ γνοὺς ἀνεχώρησε« »καὶ ἐκρύβη ἐν Ἐφραὶμ πόλει τῆς ἐρήμου«.

φθάσαντες δὲ ἐπὶ τὸν τόπον τοῦ ῥητοῦ τούτου καὶ ἐρωτώμενοι περὶ τῆς μαρτυρίας ταύτης καὶ τῆς ὑποθέ- [*](2 zu Ἰεσσαῖοι vgl. unten S. 325, 21 ff — 2f vgl. Act. 11, 26 — 7 Psal. 131, 11 — 11 Psal. 131, 11 — 12 Psal. 109, 4 — 13 f vgl. Hebr. 6, 17 — 15 Gen. 22, 16 — 15 f vgl. Hebr. 6, 13 — 23 vgl. Rom. 1, 3 — 25 vgl. Job. 6, 15 — 26 Job. 11, 54 V M) [*](2 καὶ < V 8 δέδια δὲ] διὰ δὲ M. Ι † ὡς] lies etwa μὴ εἰς πολὺ μῆκος ἐλάσω τὴν πραγματείαν· διὸ > ως * 9 † ὑπόθεσιν] ὑπόμνησιν aus ὑπόθεσιν Vcorr; ricbtiger etwa ὑφήγησιν * 14 τις Μ 16 ὁ < V 17 ὁ < Μ 19 τοῦ < Μ 20 ὡς *] ὥσπεροῦν aus ὃς Vcorr ὃς M 20 f καὶ < V 21 vor Χριστός + ὁ M 27 πόλιν M Ι ἡμεῖς binter δὲ hineingeflickt Vcorr 28 ἠρωτημένοι Μ)

3. Θρόνος γὰρ Δαυὶδ καὶ βασιλικὴ ἔδρα ἐστὶν ἡ ἐν τῇ ἁγίᾳ ἐκκλησίᾳ ἱερωσύνη, ὅπερ ἀξίωμα βασιλικόν τε καὶ ἀρχιερατικὸν ὁμοῦ ἐπὶ τὸ αὐτὸ συνάψας ὁ κύριος δεδώρηται τῇ ἁγίᾳ αὐτοῦ ἐκκλησίᾳ, θρόνον μεταγαγὼν ἐν αὐτῇ τὸν τοῦ Δαυίδ, μὴ διαλείποντα εἰς τὸν αἰῶνα.

ἐκεῖσε γὰρ κατὰ διαδοχὴν διήρκεσεν ὁ θρόνος Δαυὶδ ἕως αὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ, μὴ διαλειπόντων τῶν ἐξ Ἰούδα ἀρχόντων ἕως ἠλθεν »ᾡ τὰ ἀποκείμενα ἦν καὶ αὐτὸς προσδοκία ἐθνῶν‘ <ὥς>

ἔληξαν γὰρ ἐν τῇ τοῦ Χριστοῦ παρουσίᾳ οἱ κατὰ διαδοχὴν ἐξ Ἰούδα ἄρχοντες. ἕως γὰρ αὐτοῦ * ἡγούμενοι, διέπεσε δὲ ἡ τάξις καὶ > έστη ἐξότε αὐτὸς γεννᾶται ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας, ἐπὶ Ἀλεξάνδρου τοῦ τοῦ γένους ἱερατικοῦ καὶ βασιλικοῦ.

ἀφ' οὗ Ἀλεξάνδρου διέπεσεν οὗτος ὁ κλῆρος ἀπὸ χρόνων Σαλίνας, τῆς καὶ Ἀλεξάνδρας καλουμένης, ἐπὶ τοῖς χρόνοις Ἡρᾠδου τοῦ βασιλέως καὶ Αὐγούστου τοῦ Ῥωμαίων αὐτοκράτορος· ὅς καὶ διάδημα ἐπέθετο ἑαυτῷ ὁ Ἀλέ- ξανδρος οὗτος, εἷς τῶν χριστῶν καὶ ἡγουμένων ὑπάρχων.

συναφθεισῶν γὰρ τῶν δύο φυλῶν τοῦ τε βασιλικοῦ καὶ τοῦ ἱερατικοῦ, Ἰούδα δέ φημι καὶ Ἀαρὼν καὶ πάσης τῆς τοῦ Λευί, βασιλεῖς καὶ ἱερεῖς κα- θίστων· οὐ γὰρ διήμαρτέν τι ἀπὸ τῆς τῆς ἁγίας γραφῆς αἰνίξεως. [*](9ff vgl. haer. 20, 1, 6f; S. 225, 13ff u. Hieronymus Chronik S, 160, 4ff Helm — 11 Gen. 49, 10 — 12 ff vgl. haer. 51, 22, 21 ff — 13 vgl. Hieronymus Chronik S. 160, 16 Helm nam usque ad Herodem christi, id est sacerdotes, erant reges Judaeorum — 15 vgl. Eusebius Chronik aus dem Armenischen S. 61, 12 ff Karst Hieronymus Chronik S. 148, 6 ff Helm — 16 vgl. Eusebius Chronik aus dem Armenischen S. 61, 17 Karst Hieronymus Chronik S. 152, 11ff Helm — 18 anders gewendet bei Eusebius, vgl. Hieronymus Chronik S. 148, 11ff Helm lannaeus cognomento Alexander, qui pontificatum quoque adminisirans crudelissime civibus praefuit V Μ) [*](11 003E; * 13 αὐτοῦ + τοῦ Χριστοῦ Vcorr Ι * etwa > χριστοὶ > *, vgl. Ζ. 19 u. die oben ührte Stelle aus Eusebius-Hieronymus Ι δὲ] γὰρ V 14 <μετ> *, vgl. S. 225, 15 15 ἀρχιερατικοῦ M 16 Σααλίνας V 18 αὐτῶ M 19 οἷτος < M 21 vor βασιλεῖς hineingeflickt οὕτω Vcorr Ι ἱερεῖς + ὁμοῦ οἱ ἄρχοντες> ?* 21 f ἐγίνοντο statt καθίστων auf Rasur Vcorr 22 ἀπὸ τῆς *] τῶν ἀπὸ τῆς V blos τῆς Μ Ι τῶν . . . . αἰνιγμάτων aus τῆς . . . αἰνίξεως Vcorr)