Panarion (Adversus Haereses)

οὑτος γάρ, φησίν, ἐστὶν ὁ υἱὸς τοῦ πατρὸς ὁ προειρημένος, ὁ ἀποσταλεὶς ἐπὶ βοηθείᾳ τῶν υἱῶν τῶν ἀνθρώπων, δι' ἣν εἶδεν ὁ πατὴρ ἀκαταστασίαν ὲ·ν τε τοῖς ἀνθρώποις [*](2 f vgl. Ps. Tert. adv. omn. liaer. 1 Christum . . . veiiisse in phantasuiate, sine siibstantia camis fuisse — 5 — 14 vgl. Irenaeus adv. haer. I 24, 4; I 200 Harvey quapropter neque passuw eum, sed Simonem quendam Cyreiiaeiun ajigariatum poriasse cruceni eins eo eo et huvc secundum ignorantiani et emyreni crucifixum, transfigiiratum ab eo, uti putaretur ipse esse Jesus, et ipsum autem Jesum Simonis accepisse forniani et stantem irrisisse eos Ps. Tert. adv. omn. haer. 1 bunc passum apud Judaeos non esse, sed rice ipsius Sinioneiu crucifixum esse (Filastrius adv. haer. 32, 6; S. 17, 16 ff Marx) — 7 vgl. Mark. 15, 21 u. Par. — 14—S. 261, 2 Irenaeus adv. haer. I 24, 4; I 200 Harvey quoniani enim rirtus incorporalis erat et Xus itinati Patris, traiisfiguratwn quemadmodum teilet et sie ascendisse ad eum. qui miserai eum, deridentem eos, cum tcneri non posset et invisibilis esset omnibus. , . . et non oporterc confiteri eu qui sit crucifixus, sed eum qui in hominis forma venerit et putatus sit crucifixus et vocatus sit Jesus et missus a Patre, uti per dispositionem hanc opera mundi fabrieatorum dissolveret V M) [*](5 τοῦ 003C; V 6 πεπονθέναι U] πεπονθότα V M 7 κύριον] Χριστὸν M 8 Σίμωνα 9 * <πρόφασιν> * 10 φησιν + <ὅτι> ? * Ι τὸ < V 11 ἀντὶ — Σίμωνα] ἀντὶ δὲ ἑαυτοῦ παραδεδωκέναι αὐτὸν am Rand nachgetragen V corr κ ατὰ ἄντικρυς V 17 ἀποκατέστη V 18 ἐστὶν φησίν M 19 τῶν 2 <)

Τοιαῦται μὲν αἱ ῤαψῳδίαι τῆς τοῦ ἀγύρτου μυθοποιίας. ἀλλὰ καὶ ἀπεντεῦθεν, προκοπτούσης τῆς ἀκαθαρσίας τῆς ἀπὸ τοῦ Σίμωνος ἐναρξαμένης, πᾶσαν ἐπιτήδευσιν κακομηχανίας καὶ ἀσελγείας ἐπιτρέπει τοὺς αὐτῷ μαθητευομένους ἐπιτελεῖν, ἀνδρῶν μετὰ γυναικῶν πολυμιξίαν τινὰ κακῆς ὑποθέσεως τοὺς αὐτῷ πεισθέντας ἐκδιδάσκων·

ὡς λέγει ὁ ἀπόστολος ἐπὶ τούτοις καὶ τοῖς ὁμοίοις αὐτῶν »ἀποκαλύπτεσθαι ὀργὴν θεοῦ καὶ δικαιοκρισίαν ἐπὶ τοὺς τὴν ἀλήθειαν έν ἀδικίᾳ κατέχοντας«. διὰ ταύτην γὰρ τὴν αἰτίαν τῆς ἡδυπαθείας πολλοὶ εἰς τὴν αἵρεσιν ἐμπίπτουσιν, ἀδεῶς εὑρίσκοντες ἐπιτελεῖν τὴν ἡδονὴν ἑαυτῶν ἐν ταῖς αἰσχρουργίαις.

4. Διδάσκει δὲ πάλιν καὶ ἐπιτρέπει φάσκων μὴ δεῖν μαρτυρεῖν. ὁ γὰρ μαρτυρῶν ἄμισθος εὑρεθήσεται, μὴ μαρτυρῶν ὑπὲρ τοῦ πεποιηκότος τὸν ἄνθρωπον· μαρτυρεῖ γὰρ ὑπὲρ τοῦ ἐσταυρωμένου Σίμωνος.

πόθεν δὲ τούτῳ μισθὸς εἴη, ὁπότε ἀποθνῄσκει μὲν ὑπὲρ Σίμωνος [*](3—7 vgl. oben haer. 21, 4, 1 ; S. 242, 20 ff ii. Irenaeus adv. haer. I 24, 5; I Harvey habere autem et reliquaruiu operationuin tisiuii indiffereyiteni et universae libidinis (Filastrius adv. haer. 32, 7; S. 17, 19 Marx, wohl Epiph. ausschreibend, hie etiani male permitiit vivere et dat licentiain vitiis secularibus inherere). — Beachte auch Clemens AI. strom. III 3, 3 f; II 196, 17 ff Stählin ταύτας παρεθέμην τὰς εἰς ἔλεγχον τὦν μὴ βιούντων ὀρθῶς Βασιλειδιανῶν, ὡς ἤτοι ἐχόντων ἐξουσίαν καὶ τοῦ ἁμαρτεῖν διὰ τὴν τελειότητα ἢ πάντως γε σωθησομένων φύσει, κἂν νῦν ἁμάρτωσι, διὰ τὴν ἔμφυτον ἐκλογήν, ἐπεὶ μηδὲ ταῦτα αὐτοῖς πράττειν συγχωροῦσιν οἱ προπάτορες τῶν δογμάτων. μὴ τοίνυν ὑποδυόμενοι τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν ἐν ἔθνεσιν ἀκρατεστάτων ἀκολαστότερον βιοῦντες βλασφημίαν τῷ ὀνόματι προστριβέσθασαν — 8 Rom. 1, 18 (2, 5) — 13 — S. 262, 4 vgl. Irenaeus adv. haer. Ι 24, 4; I 200 Harvey si quis igitur, ait, confdetiir cruciflxiuit, adhuc hie servus est et siib potestate eoruni qui aorpora fecerunt; qui autem negaverit, liberatus est quidem ab iis, cognoscit autern dispositionem innati patris u. ebenda 24, 6 ; I 202 ’ et parati sunt ad negationein qui sunt tales, iinmo magis ne pati quidem propter nonien possunt, cum sint omnibus similes Ps. Tert. adv. omn. haer. 1 martyria negat esse facienda Filastrius haer. 32, 7; S. 17, 20 ff Marx; dazu Agrippa Kastor bei Eusebius h. e. IV 7, 7; S. 310, 20 f Schwartz Clemens AI. strom. IV 81, 1 ff; II 284, 5 ff Stählin Origenes comment. in Matth. 25 ser. 38; IV Lommatzsch V M) [*](6 ἀνδρῶν *] ἄνδρας V M 13 ἐπιτρέπει *] ἀνατρέπει VM 14 μὴ oben hineingeflickt Vcorr <)