Panarion (Adversus Haereses)

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1-3. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915-1933.

τάττουσι δὲ οὗτοι τὸν νέον μῆνα τῶν Ἀζύμων μετὰ τὸ νέον ἔτος, ὅπερ γίνεται ἐν τῷ μετοπώρῳ, τουτέστι μετὰ τὸν Θεσρὶ μῆνα, ὃς Αὔγουστος παρὰ Ῥωμαίοις καλεῖται Μεσορὶ δὲ παρ᾿ Αἰγυπτίοις Γορπιαῖος δὲ παρὰ Μακεδόσι παρ᾿ Ἔλλησι δὲ Ἀπελλαῖος.

ἀπεντεῦθεν οὗτοι ἀρχὴν τοῦ ἔτους ποιοῦνται καὶ εὐθὺς τὰ Ἄζυμα ἐπιτελοῦσιν, ἐν δὲ τῷ μετο- [*](2f vgl. Deut. 16, 16 — 10ff vgl. Esra 4, If Neb. 5, 63ff — 14ff die äer sind Epiphanius ümlich; über den Namen = äufer vgl. Brandt, äisches Religionssystem S. 180 Bousset, Hauptprobleme der Gnosis S. 283 — 18 ff über die (unter dem Einfluß des seleucidiscben Reichs erfolgte) Verlegung des in Samarien vgl. Ideler, Handbuch der Chronologie I 397 ff Lagarde, Mitteilungen IV 134 V (bis Νεεμία Ζ. 13; das ßende Blatt D u. das folgende E fast unleserlich; an deren Stelle GU) Μ) [*](1 Σεβουαίων aus Σεβουέων V corr 4 <καὶ> *, aber viell. ist πολλάκις οὖν verderbt u. ür zu lesen ἔμπροσθεν κυρίου * 5 τὸν < M 6 Ἰουδαῖοι + οἱ M | Ἰουδαίας] Γαλιλαίας? * 8 τὴν < M 13 ὑπ’ auf Rasur V corr 14 αἱρέσεως < GM κατὰ σεβουαίων, δευτέρα ἀπὸ Σαμαρειτῶν, ἑνδεκάτη δὲ τῆ ἀκολουθία U 15 vor τότε + καὶ U 16 κατ’ U | τοῦ < M 17 vor δεύτερον + τὸ U 21 Μεσόρη Μ | παρὰ1 M Γόρπαιος M 22 ἐντεῦθεν G 23 ποιοῦνται] ἡγοῦνται GU 23f μεθοπόρω U)

205
πώρῳ τὴν Πεντηκοστὴν ποιοῦσι, τὴν δὲ Σκηνοπηγίαν αὐτῶν ἐπιτελοῦσιν ὅτε παρὰ τοῖς Ἰουδαίοις τὰ Ἄζυμα καὶ τὸ Πάσχα. οὐ μὴν ἐπείσθησαν τοῖς Σεβουαίοις

Γοροθηνοί τε καὶ οἱ ἄλλοι. Ἐσσηνοὶ δὲ ἐγγὺς τῶν ἄλλων γινόμενοι μενοι τὰ ἴσα ἐκείνοις πράττουσι· μόνοι δὲ Γοροθηνοὶ καὶ Δοσίθεοι τὴν φιλονεικίαν εἰσὶ πρὸς Σεβουσίους κεκτημένοι.

καὶ ποιοῦσιν αὐτοὶ τὰς ἑορτάς, φημὶ δὲ Γοροθηνοὶ καὶ Δοσίθεοι, ὅταν οἱ Ἰουδαῖοι ἐπιτελῶσι, τῶν τε Ἀζύμων καὶ Πάσχων, Πεντηκοστῆς τε καὶ Σκηνοπηγιῶν καὶ νηστείας τῆς παρ᾿ αὐτοῖς νομιτευομένης ἡμέραν μίαν. οἱ δὲ ἄλλοι οὐχ οὕτως ποιοῦσιν, ἀλλὰ ἰδιαζόντως ἐν μησὶν οἷς προειπαμεν.