Ancoratus

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915.

ἀνάστα, φάσκοντες, ὁ δεῖνα, φάγε καὶ πίε καὶ εὐφράνθητι. καὶ εἰ μὲν τὰς ψυχὰς ἐκεῖσε νομίζουσιν ἐμπαραμένειν, ἔνθα τὰ λείψανα τῶν τελευτησάντων τέθαπται, ἀγαθή τις τοιαύτη <περὶ> τῶν [*](7 vgl. Panarion h. 66, 86f — 22ff vgl. Rohde, Psyche5 I 235ff L J Sa Pa) [*](1 ὑπάρχειν Sa Pa 2 σώματα εἶεν Sa Pa c σῶμα εἶεν Sa Pa rup. 3f πίστεως τῆς ἐν ἡμῖν Sa Pa 4 ἐλέγχῳ δὲ τῷ Sa Pa | τὸν] τῶν L 6 τῶν α}ιρετικῶν] τῶν αἱρέσεων Sa Pa 7 τῶν Μανιχαίων < LJ; lies τοὺς #x003CE; * 9 αὐτῶν < Sa Pa 10 ἤπερ ἐκ συνέσεως Sa Pa] ὑπὲρ κινήσεως 11 δὲ < Sa Pa 12 όρίζονται J 13 ή < L J 14 μνήμασι ψυχαὶ] ψυχὴ μὲν Sa Pa rup. | ἀλλ’ αἱ] ἀλλὰ Sa Pa 16 εὶ] Sa Pa | παντί τῳ] παντί ποι· Sa Pa c παντὶ τοῦτο Sa Pa rup. | ὅτι) <ὅτι> * 17 τοῖ < L J 18 <οἱ> <γὰρ> * 20 σπίζουσι Sa Pa | τοὺς (vor οἴνοι·ς) < Sa Pa 21 25 ἀνάστα < Sa Pa rup. | φάσκοντες] φησίν Sa Pa c < Sa Pa rup. | 27 ἀγαθή τις *] ἀγαθὴ ή Sa Pa ἀπαθής LJ | <περὶ>*)

107
προσδοκία· ἐμπαραμένουσι γὰρ τὴν ἡμέραν τὴν μέλλουσαν καὶ τὴν ἀνάστασιν τῆς παλιγγενεσίας, ἕως τὰ σύνθετα καὶ σύζυγα αὐτῶν ἀπολάβωσι σώματα, εἰ καὶ βδελύττονται οἱ τῶν Ἑλλήνων παῖδες τὴν σάρκα ὡς φαύλην οὖσαν καὶ τέλεον ἀφνιζομένην καὶ ἐλπίδα μὴ ἔχουσαν ἀναβιώσεως.

εἰ δὲ μὴ τούτῳ τῷ τρόπῳ τοῦτο ποιοῦσι, τίνι τῷ λόγῳ τὰς βελτίους ψυχὰς τῆς τῶν σωμάτων οὐσίας <μνήμασιν> ἐγκαταδέοντες καταδίκῃ μᾶλλον περιβάλλουσι τῇ ὑπολήψει, ὁριζόμενοι αὐτὰς προσεθρεύειν τοῖς τετελευτηκόσι λειψάνοις; ἢ ἐπὶ ποίᾳ προσδοκίᾳ ἐλπίδος παραγίνονται, λεγετωσαν;

ἀλλὰ ἀλλὰ ὅτι οὐ τὰς ψυχὰς νομίζουσιν εἶναι ἐν μνήμασιν, ἀλλ’ ἐν ταμιείοις τισὶν ἐκ θεοῦ ἑκάστῃ ψυχῇ ἀποτεταγμένοις, κατ᾿ ἀξίαν ὡν ἐν βίῳ ἔδρασάν τε καὶ ἐπολιτεύσαντο· τὰ δὲ σώματα ἰδιαις χερσὶν ἓκαστος τοῦ πέλας ἐν ταῖς θήκαις τῶν σωμάτων εἴτουν ὀστέων κατέθεντο. εὔηθες δ’ ἂν εἴη παρὰ πᾶσιν εἶναι τὴν μίαν ὑπόληψιν τούτων καὶ ἀκολουθίαν ὡς ἐκ πανταχόθεν ὡμολόγηται, παρὰ δὲ τοῖς ἀπίστοις τοὐναντίον τὰ ἀληθινὰ ἐξαρνεῖσθαι καὶ τὰ ἐν θεῷ δυνατὰ εἰς ἐλπίδας παρ᾿ αὐτοῖς μὴ κεκρατύνθαι.

87. Αλλὰ περὶ τούτων ἱκανὰ νομίζω εἰρῆσθαι, ἐκ τῶν πολλῶν παραδειγμάτων ὀλίγα ἡμῶν παραθέντων.

περὶ δὲ τῶν δοκούντων Χριστιανῶν εἶναι, Ὠριγένει δὲ πειθομένων καὶ τὴν μὲν τῶν νεκρῶν ἀνάστασιν ὁμολογούντων σαρκός τε τῆς ἡμετέρας καὶ σώματος τοῦ κυρίου τοῦ ἀγίου ἐκείνου τοῦ ἀπὸ Μαριας ἀνειλημμένου, ταύτην δὲ [*](L J Sa Pa (bis Z. 17) 19 — S. 112,4 Sacra Parallela Coisl. 276 f. 91v —94r Rupef. f. 94v —95v Lemma τοῦ αὐτοῦ κατὰ ὠριγένους φιλονεικοῦντος περὶ τῆς σαρκὸς ἄλλην ἀντὶ ταύτης ἀνίστασθαι) [*](1f ήμέραν τὴν — παλιγγενεσίας] ήμετέραν τὴν μέλλουσαν τῆς παλιγγενεσίας Sa Pa 2 τὰ σύζυγα καὶ σύνθετα Sa Pa | vor σύζυγα + τὰ J 3 ἀπολάβουσι L Sa Parup. | εἰ καὶ] καὶ εἰ Sa Pa 5 εἰ δὲ μὴ — ποιοῦσι < Sa Pa 6 τῷ < Sa <μνήμασιν> *, vgl. Ζ. 10 7 ἐγκαταδεύοντες Sa Pa c ύ ausradiert Sa Pa rup. 7 f αὐτὰς προσεδρεύειν] ταῦτα όριζόμενοι καὶ προσεδρεύουσι L J 8 ἢ] καὶ Sa Pa 9 παραγίνονται *] παραμένουσι L J Sa Pa 10 νομίζομεν Sa Pa | ταμείοις L Sa Pa 11 ὧν ἐν βίῳ ἔδρασάν τε καὶ] ὧν ἐβίων ἔδρασάν τε καὶ J ὧν τε ἔπραξαν ἐν τῷ βίῳ καὶ Sa Pa 12 δὲ] μὲν Sa Pa 13 εἴτουν] ἤ τῶν Sa Pa 14 εἴη + <τὸ λέγειν>? τούτων] τῶν τοιούτων Sa Pa 15 ὡς Sa Pa] οἶς LJ 18 L 20f καὶ τὴν μὲν — όμολογούντων] όμολογεῖν τὴν ἐκ νεκρῶν ἀνάστασιν Sa Pa 22 τοῦ ἁγίου ἐκείνου] τῆς ἁγίας ἐκείνης σαρκὸς καὶ σώματος τοῦ ἁγίου ἐκείνου Sa Pa | ἀνειλημμένου + οὐκ ἀρνουμένου Sa Pa 22f ταύτην δὲ — ἐγείρεσθαι] μὴ όμολογεῖν δὲ τὴν αὐτὴν σάρκα ἐγείρεσθαι Sa Pa)

108
τὴν σάρκα λεγόντων μὴ ἐγείρεσθαι, ἀλλ’ ἄλλην ἀντὶ ταύτης ἐκ θεοῦ διδοδθαι, πῶς οὐχὶ μᾶλλον τῶν ἄλλων εἴποιμεν ἀσεβεστέραν ἔχειν ὺπόληψιν καὶ εὐηθεστέραν τῆς παρ᾿ Ἓλλησι καὶ ταῖς λοιπαῖς αἱρέσεσιν ὑπονοίας;