Ancoratus

Epiphanius

Epiphanius. Epiphanius, Volume 1. Holl, Karl, editor. Leipzig: Hinrichs, 1915.

καὶ λέγει ό αἱρετικός· δηλονότι πιστεύω ὅτι ό πατὴρ πατὴρ καὶ ό υἱὸς υἱὸς καὶ τὸ ἅγιον πνεῦμα ἅγιον πνεῦμα καὶ όμολογῶ τρεῖς ὑποστάσεις ἐν μιᾷ οὐσίᾳ· οὐχ ἐτέραν δὲ λέγω οὐσίαν παρὰ τὴν θεότητα, οὐχ ἑτέραν θεότητα παρὰ τὴν οὐσίαν, ἀλλὰ διὰ τὸ οὕτως ἀκριβοῦν <μίαν> οὐσίαν καλοῦμεν, ἵνα μὴ ἄλλο καὶ εἶδος εἴπωμεν τῆς θεότητος τῆς τριάδος.

κρυπταζόμενος γὰρ ὁ τοιοῦτος ὡς εἶπον ῥᾳδιούργως πάλιν καὶ δολίως λέγει· πιστεύω ὅτι [*](6 vgl. öm. 6, 9 — 7 vgl.IIKor.8,9 — 9 Ephes.1,21 — 11 Matth.28,19 — 16 Joh. 15, 26 — 17 —S. 102, 6 vgl. Panarion h. 65, 1, 5ff u. h. 71, 2 — 19 Psal. 7, 10 L J 11 — 25 Siegel des Glaubens S. 31 Karapet (= arm.) 22 — 26 Sacra Parallela Coisl. 276 f. 26r_v Eupef. f. 17 r) [*](5 <ὁ> * 12 * etwa <φάσκων> * 12 f ἀνὰ μέσον † ὄν ὢν J) L J Wahrheiten arm.] lies etwa ἀνὰ μέσον <ἀμφοτέρων τιθέμενος τὸν υἱ>ὸν * 13 *] συναλοιφῆ LJ 13f <οὐδὲ συναλοιφὴν τὸ πνεῦμα τὸ ἅγιον τῷ καὶ τῷ υἱῷ> *, u. nicht Vermischung den h. Geist im Vater u. Sohn arm. 17 ἳνα] ς ἵν auf Rasur von erster Hand J; lies wohl ὅπως ἂν * 18 πόδας, ό auf Rasur, vielleicht zuerst παῖδας J 19 ἀποκηρύττων L | πρὸς τὴν ἀλήθειαν] über den örern arm. 21 ὁ (vor θἱὸς) < L | im zweiten Fall ἃγιον L 22 καὶ ὁμολογῶ] ό μὴ ὸμολογῶν Sa Pa arm. 23 ἑτέραν + δὲ Sa Pa 24 <μίαν> * 25 f κρυπταζόμενος — ῥᾳδιούργως] κρυπταζομένης, ό ῥᾳδιουργεῖ Sa Pa 26 πάλιν καὶ *] καὶ πάλιν L J | λέγει + ὅτι L)

102
πατὴρ πατήρ υἱὸς υἱός, πνεῦμα ἅγιον πνεῦμα ἅγιον· ὑπόνοιαν δὲ ἔχει τοιαύτην κεκρυμμένην, ὡς ἀφ᾿ ἡμῶν τὸ θεῖον ἀπεικάσας, λέγων ἐν ἑαυτῷ, ὃτι ὡς ἔχω σῶμα καὶ ψυχὴ καὶ πνεῦμα ἀνθρώπειον, οὓτω καὶ ἡ θεότης.

πατὴρ μὲν ὡς εἰπεῖν τὸ εἶδος, υἱὸς δὲ ὡς ἐν τῷ ἀνθρώπῳ ψυχή, πνεῦμα δὲ ὣσπερ τὸ ἐμπνέον διὰ τοῦ άνθρώπου.