Ancoratus

καὶ ἀδύνατον τοῦτο πληροῦσθαι εἰς ἄνθρωπον ψιλόν· πληροῦται δὲ ἐν τῷ θεῷ Λόγῳ καὶ υἱῷ θεοῦ. ἐν τῷ εἰπεῖν »ἄνθρωπός ἐστιν‘, > ἐν ἀληθείᾳ <καὶ τό> δὲ γνώσεται αὐτόν;‘ « ὅτι θεός ἐστι· διότι συμμετέχει ἀνθρώπ0οις καὶ θεός ἐστιν ἄγνωστος ἀνθρώποις διὰ τὸ ἀκατάληπτον.

ἄνθρωπος δὲ ἀπὸ Μαρίας ἐν ἀληθείᾳ δίχα σπέρματος σπέρματος ἀνδρὸς γεγεννημένος· καὶ ἡ παρθένος, <φησί> , τὸ γὰρ μέλλον πρὸ τοῦ χρόνου ἐκήρυττεν ὁ προφήτης) ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τὸ] τέξεται υἱόν«.

εἰ τοίνυν παρθένος, οὐκ ἐξ ἀνδρῶν ἡ οἰκονομία τῆς κυήσεως διὰ τὸ πρὸ τούτου τοῦ χρόνου εἰρῆσθαι τῷ Ἄχαζ »αἴτησαι σεαυτῷ σημεῖον εἰς βάθος ἢ εἰς ὕψος‘· ὁ δὲ ταπεινοφρονῶν »οὐ μὴ αἰτήσω οὐδ' οὐ μὴ πειράσω κύριον τὸν θεόν μου« φησί, παραιτησά- [*](8 Joh. 20, 17 — 10 Jerem. 17, 9 — – S. 42, 9 vgl. Panarion h. 30, 20 u. h. 54, 4 — 23 Jes. 7, 14 — 26 Jes. 7, 11 — 28 Jes. 7, 12 L J) [*](3 παρήγαγεν L 4 τῶν] τοῦ J 6 λέξω] lies wohl λέξεως u. setze hinter δυνάμεως <δείξομεν> ein *, δείξω ül. 7 καὶ < L 8 003E; * Ι ἔχῃ L † lies etwa: ὡς ἔχει > τὸ τὸν νοῦν ἔχοντα <δύνασθαι> γνῶναι 9 ἀπ' *] ἐπ’ L J | ἀλόγως L 12 <τὸ> * 13 ὁπωτέρας L 18 ἢ] καὶ L 20 ὅτιἄνθρωπός ἄνθρωπός ἐστιν> * | <καὶ τό> * 21 hinter συμμετέχει + καὶ J | ἀνθρώποις*] ἄνθρωπος LJ Ι ἐστιν < L 23 > * 24 πρὸ *] ἐκ LJ 1 προφήτης noch einmal wiederholt ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἔζει· μέλλον γὰρ J 25 τὸ] *)

εὐθὺς δὲ διὰ τὸ μὴ αἰτήσασθαι αὐτὸν σημεῖον δύο χαρίζεται ὁ τὰ μεγάλα δωρούμενος ἀνθρώποις θεὸς δῶρα, ἀπὸ ὕψους τὸν Λόγον ἰδίᾳ θελἡσει καὶ αὐτοῦ τοῦ Λόγου ἰδίᾳ θελήσει πέμψας, ἀπὸ βάθους δὲ τὴν σάρκα εὐδοκίᾳ ἰδίᾳ σὺν αὐτῶ̣ τῷ Λόγῳ οἰκονομήσας.

φησὶ γὰρ ὕστερον καὶ καλέσουσι τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ«. καὶ οὐκ εἶπε καλέσω, ἀλλὰ καλέσουσιν· ἀνθρώποις μὲν γὰρ ἀπεκαλύπτετο θεὸς ὁ ποτὲ παρ’ αὐτοῖς ἀγνοηθείς. λλ΄ ου΄ προσφάτως λαμβάνει τὸ ὄνομα· οὐ γὰρ εἶπε »καλέσω τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἐμμανουήλ«, ἀλλὰ καλέσουσι.

33. Τὸ δὲ »γενόμενος ἐκ γυναικός«, καθάπερ ἄνω μοι προδεδήλωται, ἵνα ἐν τῷ ἀπὸ γυναικὸς τὸ γενόμενος <σὰρξ> ὁ δὲ Λόγος ἀίδιος πᾶσι σαφῶς ἀποφανθῇ. εἰ δὲ καὶ τὸ οὐ διψήσει« περὶ θεοῦ λόγος, περὶ δὲ vlov, ὅτι ἐπείνασε καὶ ἐδίψησεν, ἀναγκαῖον ἡμῖν τοῦτο ᾠκονόμηται.

πῶς γὰρ εὑρίσκετο ἡ οἰκονομία ἐν ἀληθείᾳ οὐσα, εἰ μὴ εἶχε τὴν ενανθρωπήσεως χρειώδη συνήθειαν; ἐν τούτῳ ἀπέδειξεν ἡμῖν πάντων τῶν ζητημάτων τῶν αἱρετικῶν τὰς λύσεις.

εὐθὺς γὰρ ἔλυσεν ὑπόνοιαν Μανιχαίων· ἐν τῷ γὰρ εἰπεῖν ἐσθίειν καὶ πίνειν σάρκα ἀληθρινὴν ὑποδείκνυσιν. ἔλυσε Λουκιανιστῶν τὸν τρόπον καὶ Ἀρείου τὴν δύναμιν·