In Aristotelis Metaphysicorum

Tres igitiir universae substantiae sunt, inter qiias una immutabilis peuitus et immobilis est, quae non sensu, sed iutellectu dumtaxat [*](f. 5) apprelieuditur; reliquae duae seusui subiectae sunt, quarum una perenuis, altera corruptibilis existit. sed tuum est sensibilem substantiam corruptioui obnoxiam in tres substantias dirimere: in elementum, scilicet corpus forniam suscipiens, in formam et in id, quod ex his constat, quae tres substantiae in hoc fere conveniunt, ut sint hoc aliquid. hoc autem magis proprium substantiae est quam reliquae eius proprietates. quodsi unumquidque aliorum praedicamentorum <tamquam hoc aliquid> significamus, haec significatio substantiae tantum debetur. inter substantias autem materia remotissimcc ab eo est, ut sit hoc aliquid. nam materia ex sui natura est nisi quod est quodpiam optans, hoc aliquid apparere et inter substantias numerari — veluti si videri renueret, dum forma privatur, ne paupertatem atque egestatem suam ostendat — nec sensus eam percipit, donee formam induat. attamen intellectus analogia quadam materiam forma carere cognoscit et scit ipsam adulterinam esse, speciem scilicet eius praebere, quod non habet; non enim habet formam, qua fulciatur. at cum ipse ab ea omnes formas abstraxerit, tunc convertet se ad eam et semel ad primam materiam conversus invenit aliquando in materia cuilibet rei propiiiqua, quae percipi potest, istam materiam esse hoc aliquid. illa enim enim formam, ut aes statuae et tabulae navis, sed haec magis, cum sit ex rebus separatis et non unitis, ut sunt lateres ac lapides domus. hoc igitur modo ex imbecillitate, abstrusione et remotione convertitur materia, ut hoc aliquid appareat. nihilo minus videri respuit nec permanet ne per momentum quidem temporis, quo percipiatur. Forma vero, (piae quam informat materiam tegit, dignior est hoc aliquid esse; sed quae inter omnes substantias optimo iure hoc aliquid [*](1 conversiones . . laesiones] cf. Alex. 675,26 ἀποτυχίαι et 676,3 ἀποτυχίαι καὶ ἀμαρτήματα 10. 11 elementum codd. F hic et in seq. passim: 1. materiam 14 — debetur (16)] locus diltieilis. F exhibet: accidentibus enim ne per teinporaneum quidem spatiitm signijicatio super hoc suppedilabitur. verba ne—spatium om. BCD 18 — numerari (19)] textus hebr. vix permittit, ut vertas cum F: et substantia numerabilis esse, licet similem invenias sententiam apud Arist. 190b 25 ἡ ὅλη ἀριθμητή. 21 analogia] cf. Arist. 191a8 δ' ὑποκειμένη φύσις ἐπιστητὴ κατ’ ἀναλογίαν et Alex. in Metaph. 465,6 seq. 26 quae — potest] ad verbum: pro propinquitate vis perceptivae. cave constructionem destruas vertendo cum F: agiliorem postmodum comprehensionem in cuiuslibet rei materia proxima invenit. nam materia haec est hoc aliquid. 29 non unitis] Arist. a 10 καὶ μὴ συμύσει)

vocatur, est substantia composita siDgularis, lit hie et ille homo [*](f.5) ceteraque aliarum rerum siugularia.