Vita Aesopi Pl vel Accursiana (sub auctore Maximo Planude) (recensio 1)

Vitae Aesopi

Vitae Aesopi. Fabulae romanenses Graece conscriptae, Volume 1. Eberhard, Alfred, editor. Leipzig: Teubner, 1872.

καὶ φησίν· ,,εἰσί μοι θήλειαι ὧδε ἵπποι, αἵπερ ἐπειδὰν ἀκούσωσι τῶν ἐν Βαβυ- λῶνι ἵππων χρεμετιζόντων, εὐθὺς σνλλαμβάνουσιν. [*](p. 86 b.) εἴ σοι πρὸς τοῦτο πάρεστι σοφία, ἐπίδειξαι.“ καὶ ὁ Αἴσωπος ,,αὔριον ἀποκρινοῦμαί σοι, βασιλεῦ “ἐλθὼν δʼ οὐ κατήγετο, αἴλουρον τοῖς παισὶν ἐκέλευσε συλ- λαβεῖν, καὶ συλληφθέντα δημοσίᾳ περιάγεσθαι μα- κτιζόμενον. οἱ δὲ Αἰγύπτιοι τὸ ζῷον σεβόμενοι, οὕτω κακῶς πάσχον αὐτὸ θεασάμενοί, συνέδραμον, καὶ τὸν αἴλουρον τῆς χειρὸς τῶν μαστιγούντων ἐκσπάσαντες, ἀναγγέλλουσιν ὡς τάχος τῷ βασιλεῖ τὸ πάθος. ὃ δὲ καλέσας τὸν Αἴσωπον, ,,οὐκ ᾔδεις“ [*](1 ἐπιτηδίων P Z K 2 παῖδας om. Z παίδας Q εἰς ὕ. ὑπό τ. ἀ. ἀν. A bis; ὑπὸ τ. ἀ. εἰς ὕ. ἀν. K Z v 3 ἀναφερουμένους P ἐμοὶ] μοι Φ; tres lineae quae ante- cedunt bis scriptae punctis deletae 2unί 4 λυκοῦργος a cf W.) [*](6 νεκτεν. fecit ex νεκταν. R m. pr., ναικτεναβῶ P ἥττ. E δέ σε] σε Φ 7 δέ μοι] δέ με Φ ἀπόκρμινε E) [*](φησὶ E 8 ὦ δε R; in Q ὧδε factum ex ὦδε; ᾦδε M οἶπποι αἵπερ ἐπιδᾶν ἁκούσω σοι τον ἐ. β. ἵπον P 9 χρεμετιζόντων om. συλλαμβανοῦσιν D 10 εἴ σοι] οἷσι P παρέστισο A. σοφίας Q; nescio an librarius πάρεστί τι scriptum esse putauerit 11 αὔριονν post σοι conlo- cant Z v, om. D 12 δʼ οὗ] δ᾿ οὖν A, δʼ add. A 2; δοὖ P δʼ οὐ H αἴλουλον V 13 δημόσια V μαστιζ. περιαγ. 14 οἱ δʼ Q τὸ] τῶ P σευόμενοι V a; σευόενοι K σεβ., sed εβ in rasura Z; τιμώμενοι Φ 15 οὕτως Q πάσχων P 16 τῶν αἴλουρων P μαστι- γέντων P 17 ἀναγγέλουσιν V D E H ὡϚάχος P 18 οὐ D εἴδεις Q)

294
φησίν ,,Αἴσωπε, ὡς θεὸς σεβόμενος παρʼ ἡμῖν ἔστιν αἴλουρος ; ἵνα τι γοῦν τοῦτο πεποίηκας;“ καὶ ὅς ,,Λυκῆρον τὸν βασιλέα ἠδίκησεν, ὦ βασιλεῦ, τῆς παρελθούσης νυκτὸς οὗτος ὁ αἴλουρος· ἀλεκτρυόνα γὰρ αὐτοῦ πεφόνευκε μάχιμον καὶ γενναῖον, προ- σέτι μὴν καὶ τὰς ὥρας αὐτῷ τῆς νυκτὸς σημαίνοντα.“ καὶ ὁ βασιλεύς· „οὐκ αἰσχύνῃ ψευδόμενος, Αἴσωπε; πῶς γὰρ ἐν μιᾷ νυκτὶ αἴλουρος ἀπʼ Αἰγύπτου ἦλθεν εἰς Βαβυλῶνα“; κἀκεῖνος μειδιάσας φησί· „καὶ πῶς, ὦ βασιλεῦ, ἐν Βαβυλῶνι τῶν ἵππων χρεμετιζόντων, αἱ ἐνθάδε θήλειαι ἵπποι συλλαμβάνουσιν;“ ὁ δὲ βασι- λεὺς ταῦτα ἀκούσας, τὴν αὐτοῦ φρόνησιν ἐμακάρισε.

μετὰ δὲ ταῦτα μεταπεμψάμενος τῶν ἀφʼ Ἡλίου πό- λεως ἄνδρας ζητημάτων σοφιστικῶν ἐπιστήμονας, καὶ περὶ τοῦ Αἰσώπου διαλεχθεὶς αὐτοῖς, ἐκάλεσεν ἅμα τῷ Αἰσώπῳ ἐπʼ εὐωχίαν. ἀνακλιθέντων οὖν αὐτῶν, τῶν Ἡλίου πολιτῶν τίς φησι πρὸς τὸν Αἴσω- [*](1 θ. π. ἡ ἐστὶ σεβόμενος αἴλ. Φ ἐστιν] ἐστὶν ὁ Q) [*](2 ἱνατί Q ἱνα τὶ D ἵνα τὶ K ὃς factum ex ὡς K 3 βασιλεὺς Z 4 ἀλεκτρυόνα R 5 προσετίθει μὴν Φ. προσέτι γε μήν K Z v rectius 6 τῆς νυκτὸς post σημαίνοντα (ση- μένον τὰ P) conlocat Φ σημαίνοντος V 8 αἴλουρος om Φ, αἴλουρον K 9 φησὶν R H E K Z v 10 ἵππων ex ἵππον corr. Z χρεμμετιζόντων factum ex χρημμητ. P χρθμμετ. A, supra scripsit ε A 2, χρεμεντιζόντων K. χρεματιζόντων) [*](in marg. (ή) D 11 συλαβ. M σναξάνουσιν Q 12 τὴν φρ. αὐτοῦ F K Z v ἐμακάρισεν M Q Φ E 13 μετα- μεμψάμενος Q. πεμψάμενος Φ τῶν ἀφ᾿ ἡ V: ἀφʼ ἡ. ceteri) [*](ἡλιου πόλεως deleto qui in ι erat accentu D ἡλιουπόλεως M Q E J 14 σοφιστῶν R ἐπιστημόνας D 16 ἀνα- κλινθέντων F J v, in K l. ι supra lineam adiecta (. . κλιθ. . ), ἀνακλιθέντων factum ex ἀνακλιθένθων in Z.; ἀνακληθέν- των P 17 ἡλίου πολιτῶν R, P (sed coniunctis uocabulis), A F K Z v: ἡλιουπολιτὼν V M Q H E J ἡλιουπολιτων D cf. Lobeck Pathol. elem. l, 565)

295
πον· ,,ἀπεστάλην παρὰ τοῦ θεοῦ μου πεῦσίν τινα πυθέσθαι σου, ὡς ἂν αὐτὴν ἐπιλύσῃς.“ καὶ ὁ Αἴ- σωπος ,,ψεύδῃ· θεὸς γὰρ παρὰ ἀνθρώπου οὐδὲν δεῖ- ται μαθεῖν. σὴ δʼ οὐ μόνον σαυτοῦ κατηγορεῖς, [*](p. 88 b.) ἀλλὰ καὶ τοῦ θεοῦ σου. ἕτερος πάλιν εἶπεν· „ἔστι ναὸς μέγας καὶ ἐν αὐτῷ στῦλος, δώδεκα πόλεις ἔχων, ὧν ἑκάστη τριάκοντα δοκοῖς ἐστέγασται. τούτους δὲ περιίασι δύο γυναῖκες.“ καὶ ὁ Αἴσωπος ἔφη· „τοῦτο τὸ πρόβλημα καὶ οἱ παρʼ ἡμῖν ἐπιλύσονται παῖδες· νσὸς μὲν γάρ ἐστιν οὗτος ὁ κόσμος, στῦλος δὲ ὁ ἐνιαυτός, αἱ δὲ πόλεις οἱ μῆνες, καὶ δοκοὶ αἱ τού- των ἡμέραι, ἡμέρα δὲ καὶ νὺξ αἱ δύο γυναῖκες, αἳ παραλλὰξ ἀλλήλας διαδέχονται.“