Vita Aesopi Pl vel Accursiana (sub auctore Maximo Planude) (recensio 1)
Vitae Aesopi
Vitae Aesopi. Fabulae romanenses Graece conscriptae, Volume 1. Eberhard, Alfred, editor. Leipzig: Teubner, 1872.
Τῇ δʼ ἐπιούσῃ τοῦ μὲν δεσπότου εἰς ἄστυ ἐπανα- ζεύξαντος, τοῦ δʼ Αἐσώπου σκάπτοντος ᾗ προσετάγη, ἱερεῖς τῆς Ἀρτέμιδος εἴτʼ ἄλλοι τινὲς ἄνθρωποι τῆς ὁδοῦ πλανηθέντες καὶ τῷ Αἰσώπῳ περιτυχόντες, προὐτρέποντο πρὸς Διὸς ξενίου τὸν ἄνδρα τὴν εἰς ἄστυ φέρουσαν αὐτοῖς ὑποδεῖξαι. ὃ δʼ ὑπὸ σκιὰν δένδρου τούς ἄνδρας ἀπαγαγών πρότερον καὶ λιτὸν παραθέμενος δεῖπνον, εἶτα καὶ ἡγησάμενος αὐτοῖς, εἰς ἣν ἐζήτουν ὁδὸν εἰσήνεγκεν. οἳ μὲν οὖν τοῦτο μὲν ἐπὶ τῇ ξενίᾳ, τοῦτο δὲ καὶ ἐπὶ τῇ ὁδηγίᾳ διαφερόν- τως τοῦ ἀνδρὸς ἐξαρτηθέντες, τάς τε χεῖρας εἰς οὐρα- νὸν ἦραν καὶ εὐχῇ τὸν εὐεργέτην ἠμείψαντο. Αἴσω- πος δʼ ὑποστρέψας καὶ εἰς ὕπνον καταπεσὼν ὑπό [*](1 τῆς om. M V D R H Φ J F Z K καὶ τῆς om. K, in marg. suppl. καὶ 4 ὡς om. Φ, in M abscissum periit 5 δόλους Φ μηχανέβεται P 6 αὐτὸς καθʼ αὑτοῦ τοῦτο λανθάνει ποιῶν V, M in margine (addito γρ.) (Lugd ; cf. W): scripsi ποιῶν λανθάνει non immemor eorum quae post Porsonem Din- dorfius in praef. poët. scen. exposuit: αὑτῶ (αὐτῶ D E H F Z K b) λέληθε τὸ κακὸν (κακῶν P) ἀρχιτεκτονῶν Q D R Φ E H F I K Z, M in textu, v 7 μὲν om. Φ εἰ P cf. 11 ἐπανεζεύξαντος R ἀναζεύξαντος ed. Neuelet. 8 τοῦ δὲ Z, καὶ τοῦ (om. δὲ) Φ κάμνοντος Q προσετάγη V: προσε- τάχθη ceteri (Z ex προετ. corr.) 9 εἴτʼ ἄλλοι τινὲς om. D) [*](11 προυτρέποντο Q D Φ H J F K Z v: qualia in posterum non notabo ἐσ A 12 ὑποσκιὰν E H 13 ἀπάγὼν F Z καὶ ante λιτὸν om. a λυτὸν Q 15 ante ὁδὸν in A. add. εἰς A 2 οὕτω, in margine γρ. τοῦτο (m. pr.?) Q, ante τοῦτο in A erasum τοῦτο 16 δὲ καὶ] δὲ om. E διαφε- ρόντως om. Φ 18 ἦρον F τοῦ εὐεργέτην (ην factum ex ειν) P εὐεργετὴν R ἀμείψαντο Z)
Οὕτω μὲν οὖν Αἴσωπος ὑπερησθεὶς τῷ πράγματι, πάλιν ἤρξατο σκάπτειν. τοῦ δʼ ἐφεστηκότος τῷ ἀγρῷ —Ζηνᾶς ἦν αὐτῷ τοὔνομα — πρὸς τοὺς ἐργαζομένους ἐλθόντος καὶ τούτων ἕνα, ἐπειδὴ μικρὸν ἐσφάλη τοῦ ἔργου, τῇ ῥάβδῳ πατάξαντος, Αἴσωπος παραχρῆμα [*](p. 12 b.)ἀνέκραγεν· ,,ἄνθρωπε, τοῦ χάριν τὸν μηδὲν ἠδικηκότα οὕτως αἰκίζῃ καὶ πᾶσιν εἰκῆ πληγὰς ἐμφορεῖς διʼ ἡμέ- ρας ; πάντως ἀναγγελῶ ταῦτα τῷ κεκτημένῳ.“ Ζηνᾶς δὲ ταῦτα τοὺ Αἰσώπου ἀκούσας, ἐξεπλάγη τε οὐ μέ- σως, καὶ πρὸς ἑαυτὸν εἶπεν· ,,Αἴσωπος λαλεῖν ἀρξά- [*](1 συνεχουσῶν P 2 τύχειν P ἐπιστῶσαν Q, α add. Q 2 λύσιν] ἔκλυσιν deleto qui in ύ erat accentu Z κλύσιν l. κ deleta puncto J 3 χαριζομένων P 4 εὐθεῖς P 5 εἰδέως κεκοίμησαι P εἰδεῖν P Z 6 ἀκωλύτως R m. pr.) [*](δίκελα Φ (A ex corr.) 7 τὸ ἀγαθὸν P 9 ἀντιλα- βομένου ed. Basil. 1547 τοῦ] μου τοῦ Q τοῦ κρείττο- νος] i. e. dei. κρείτονος F, τ F 2 ἄρʼ M V D R F J Z K v 10 ἀγαθὸν Φ ἀγγαθῶν in rasura m. pr. ἐπιπλῆρες H) [*](12 ἤρξατο σκάπτειν om. A, supplet A 2 13 ζηνὰς P plerumque ἦν om. Φ 14 τοῦτον V Q 15 τῇ ῥάβδῳ om. Φ 16 τὸν om. A 1, add. A 2 17 οὕτω R ἐμφοριεῖς P καὶ πᾶσι (uel εἰκῆ δὲ) πληγὰς ἐμφορεῖς δι᾿ ἡμέρας uersus fuerit 18 πάντως] πάντα A 19 ἐσῶπου P ut saepe ἀκού- σας τοῦ αἰσώπου E τὲ M Q D A R E H J F K Z ut saepe )