De Musica Librorum Quae Exstant

Philodemus

Philodemus. De Musica Librorum Quae Exstant. Kemke, Johannes, editor. Leipzig: Teubner, 1884.

  • καὶ φύϲε[ι] καὶ νόμω[ι] δ[ὴ]
  • διωριϲμ[έ]νου περιϲτῆ[ι].
  • πρὸϲ οὐδέτερον δὲ τ[οῦ
  • μέλουϲ καὶ ῥυθμοῦ
  • uersuum initia tantum exstant: us. 4 καὶ θώρακοϲ 5 . . . . . πρὸϲ τὰ μέ[λη καὶ τοὺϲ] || ῥυθμοὺϲ τὰ . . . . [διάρ] || θρωϲιν ἔχοντα [μηδεμί]||αν οὐδέν ἐϲτιν 9 ἔχειν ἡμᾶϲ 10 καὶ τῷ προϲ . . . . . . . [ἐμ] || φατικῶϲ λέγο[ντι 13 Ξενοφάντου δια- (Xenophantus tibicen comme moratur Plut. u. Demetrii 53 et Senec. dial. II, 4, 6) 14 . . . . . καὶ τὸ περ[ὶ τῶν παι] || γνίων ῥηθέν.

  • pauca leguntur. us. 7 διὰ τῶν
  • τέλοϲ αὐτῆϲ . . διὰ . . . . .
  • . . ἡδονὴν καὶ πρὸϲ . . . .
  • . . παιδιάϲ εἰϲή[χθη? . . .
  • . . καὶ πρώην . . . . . . . .
  • [*](us. 18 πρὸϲ ὕβριν 19 διὰ τῆϲ μα[ντι]κῆ[ϲ?)

    A. us. 2. 3 το]ῖϲ φιλοϲό||[φοιϲ 10 μ]ουϲικούϲ 11 καὶ δὴ τὰ μέ || [λϲ 12 δ]ιαφθειρε 16 μουϲικῇ

    B. us. 7 φιλοϲο-

    22

    us. 6 καὶ μᾶλλον 9 κἂν θῶμεν 10 ἐμ φιλο- 12 ἄνευ πιϲ[τότητοϲ? 16, 17 φιλο]ϲόφουϲ ταῖϲ ἀ[ρεταῖϲ? 18 κακοὺϲ 19 κοινόν 24 τῆϲ ψυ[χῆϲ 25 καὶ πρὸϲ ἀν-

  • οὖ] || τε πρὸϲ τὸν Διόνυϲον οὔ[τε
  • πρ[ὸϲ] ταύτην. ὀνειρ[ώττει
  • δ᾿ οὖν τὰ περὶ ἑκατέρου, [ὅτι
  • με[γέ]θη μὲν ἤχων ὑπερ-
  • βάλ[λ]οντα καὶ τόνοι καὶ [ῥυ-
  • θμοὶ ϲυνδεδιωγμένοι τ[α-
  • ράττουϲιν καὶ παρέχουϲ[ιν
  • ἔκπληξιν, τότε μὲν καὶ ἕ[λκ-
  • οντα τὴν διάνοιαν ἀλόγ[ωϲ,
  • τὰ δὲ [πολλ]ὰ τῆϲ ἔξωθεν κ[αὶ
  • καθ᾿ [ὑπο]νοίαϲ ἄλλαϲ? . . .
  • [*](3. 4. 8 rest. Bu. 11 αλογωϲ)
  • . . . μᾶλλον οἰκείου . . . .
  • . . . . . . τοῖϲ δ᾿ ἐπερχ . .
  • κἂν μηδὲν ἐπιφέρῃ ϲυ[ϲτ-
  • η[μάτων τοιούτων . . . . . .
  • . . . . . . . . . . .
  • . . . . . . γλ]υχύτητ᾿ ἰδία[ι
  • καὶ φωνῆϲ καὶ τόνου . . .
  • . . . . καὶ ῥυθμοῦ φορτ[ικ-
  • ῶϲ δια]λελυμένον καὶ [ἀ-
  • νόη]τον εἰναι λέγειν, τὸ δ᾿ ἁπλ[οῦν
  • καὶ ἀγ]λυκὲϲ ϲύννουν . . .
  • . . . ον ὃ καὶ ἐπὶ τῶν
  • τῶν [πο]ητικῶν . . . . . [δι-
  • 23
  • αγ]ωγῶν? ἔνιοι πεπο . . . .
  • . . . . ονται δὲ καὶ
  • λέγειν supra scriptum
  • sequitur fortasse:

  • ϲι καὶ ταῖϲ ὁμω[νυμ]ία[ιϲ] ἃϲ
  • αὐτοὶ κατὰ τὸ [πλεῖϲ]τον
  • ϲυνέκλαϲαν ἔν τ[ε τ]αῖϲ ἁρ-
  • μονία[ι]ϲ καὶ τοῖϲ μέλεϲι
  • καὶ ῥυθμοῖϲ, ὡϲ ἐν τῷ πρὸ τού-
  • το]υ παρεδείκνυον βιβλίῳ. καὶ
  • το]ῖϲ λεγομένοιϲ ὁ βίοϲ μαρ-
  • τυρεῖ, παριϲτὰϲ πολλοὺϲ ἐν
  • οἷϲ ἐνκωμιάζουϲι μέλεϲι καὶ
  • ῥυθμοῖϲ ϲυνεχίζοντοϲ ὑπερ-
  • άθλουϲ ὄνταϲ, ἀϲτείουϲ δὲ
  • τῶν καὶ τ[οῖ]ϲ ἐγδιωκομέ-
  • νοιϲ οἰκ . . . . . . . . . . . . . .
  • sequitur fortasse:

  • αὔλ]ηϲιν [καὶ κιθ]άριϲιν
  • . . . . . . . . . .
  • ἀ]νθρμπιν . . [δι]αγωγ-
  • . . . . . . . . . .
  • . . ὅϲον δήποτ . . . . . . .
  • . . ϲυνεχιϲμὸν ἁπλῶϲ . .
  • . . πᾶϲι τοῖϲ κατὰ μουc[ικ-
  • ὴν] μᾶλλον . . . . . ποιει . . .
  • . . . . . . . . . .
  • . . . . . καὶ τῶν διδαϲ[κόν-
  • των κα]ὶ τῶν [ἀγω]νιζομ[ένων
  • 24
  • . . οὐδὲν οἷον γράφει π . . .
  • . . ουϲιν ἀλλὰ τῷ περιϲ . .
  • . . . . . . . . . . . .
  • . . . ζῆν εὐδαιμόνωϲ [πα-
  • ραϲκ]ευαζόντων. ἀλ[λᾶ
  • μὴ]ν τ[άϲ] γε Μούϲαϲ οὐ [πᾶ-
  • ϲιν] οἴδαμεν ὁμο[λογου-
  • μ]έναϲ, ὡϲ παρθένοι δ[ιέμει-
  • ναν, ἀλλ᾿ Ὀρφέα κα[ὶ Ῥῆ]ϲον καὶ
  • Ϲειρῆναϲ καί τιναϲ ἄλ[λ]ουϲ ἐ-
  • ξ αὐτῶν ἔνιοι γεγονέναι πα-
  • ραδεδώκαϲιν. ἂν δὲ κα[ὶ] δο-
  • θῆ κατά του λόγον ὡραῖ[ον, κ]α[ὶ
  • τὴν ἱϲτου〈ρ〉γικὴν καὶ τ[ὴν κυ-
  • νηγετικὴν ϲωφροϲύν[ηϲ δεῖ
  • ἐ]ργαϲτικὴν λέγειν, ὅτι τὴν
  • Ἀθ]ηνᾶν καὶ τὴν Ἄρτεμιν [εἶ-
  • να]ι παρθένουϲ μεμυθεύκα-
  • ϲι]ν. εἰ δὲ δεῖ παίζειν, προϲβα[λ-
  • ὼ]ν λῆρον οὐ μόνον μουϲι-
  • κ]ὰϲ ἀλλὰ καὶ ϲοφὰϲ γεγονέ-
  • ν]αι τὰϲ Μούϲαϲ ἐρ[εῖ τ]ιϲ ὡϲ
  • [*](in mente habuit Philodemus locum Apollodoreum. Schol. ad Rhes. 347 : Ἀπολλόδωροϲ ἐπηκολούθηϲε γράφων οὕτωϲ· τὰϲ μὲν Μούϲαϲ οἱ μὲν πλεῖϲτοι παρθένουϲ παραδεδώκαϲι. γράφεται δ᾿ εἰναι Καλλιόπηϲ δὲ Ὀρφέα, Μελπομένηϲ δὲ Θάμυριν, Εὐτέρπ|ηϲ δὲ Ῥῆϲον, Τερψιχόρηϲ δὲ Ϲειρῆναϲ. uide etiam schol. Rhes. 895. Tzetz. in Hes. Ἐ. καὶ Ἡμ. I p. 24 sq; 27 sq. ed. Gaisf., schol. Α ad Il. Κ 435.)[*](cf. Dio. Chrysost. or. XXXII 56: τὰϲ δὲ (Μούϲαϲ) παρθένουϲ (προϲαγορεύουϲι) ὡϲ ἂν αἰδουμέναϲ τε καὶ ϲώφροναϲ.)