us. 8 μουϲικ- 16 πρὸϲ ἀρρ 21 πράξειϲ 23 ἀνδρο- 25 καὶ τοὺϲ 27 οὐ τὴν αὐτὴν 29 ἐν τῇ ψυχῇ 30 παραπληϲιο 32 καὶ γὰρ 34 καὶ πρὸϲ ταύτην 35 εἰπεῖν 36 τὴν μουϲικὴν
εἰϲ τὴν τῆϲ ψυχῆϲ. ταύ-την μὲν γὰρ . . . . . . . . .. . . . . . . . . . .καὶ φυλακτικὴν αὐ-τῆϲ διαθέϲεωϲ τὴνἑκατέραν ϲυμμαχεῖνὧν τὰ πάθη . . . . . .[*](38. 39 απαδευ || θεϲποϲαναυξουϲιαν)pauca leguntur: us. 4 ἕκ]αϲτον ἐμι 5 ἐπιτη 6 πάνυ τοῦ 8 τὰ εἰρη||[μένα 10 ἐπεὶ καὶ τὸ 11 εἶδοϲ αὐτὸ
7
12 τό τε πολλαῖϲ 13 τυγχάνειν οὐ 14 νο]μί- ζουϲιν ὡϲ 16 ϲπουδῆϲ 17 οἱ παίζον|| [τεϲ
. . . . . βλ]άπτειν . . . . . .. . . . . . . . καὶ ὠφελ[εῖν. . . . . . εἶναι τὴν ϲπο[υδὴντῶν ἀ]ρχαίων νομο[θετ-ῶν]? . . . παρέργωϲ . . . . .. . . . . . . ριζόντων . . . . .. . . . . . ϲθαι καὶ ἀπέχε[ϲθαι. . αὐτὴν δὲ καθ᾿ ἑαυτὴνδιὰ ϲύ]νεϲιν τοῦ τε [ἁ]ρ[μο-νικοῦ] καὶ τοῦ ῥυθμ[ι-κοῦ ὁμ]ολογῶν εἰναι [πρὸϲτὴν παι]δείαν χρήϲιμον. . . .τ]ὸ ζῆν. . . . . . . . .. . . ϲυν]ερ[γ]εῖν παιδεία[ν . .. . . . . νῶϲ δ᾿ ἔγραφε τῆ[ϲ. .. . . . . νηϲ παιδε[ίαϲ] ἀρρ . .[*](us. 18 μέροϲ 20 ἐπιτ]ηδεύματα τῶν π. . ct. VIII 158 fr. 24.) ἐπιζητῇ-ϲαντοϲ] δέ τινοϲ πότερον οἴϲ-εταί τιν]αϲ ἀρετὰϲ ἤ τιναϲ ἡ-δονὰϲ] . . . προάγει Δάμ[ω]να. . . . . . . . τὸν μουϲικὸν. . . . . . . . ϲχεδὸν οἴεϲθαι λέ-γει ὥϲπε]ρ αὑτὸν· προϲήκεινἄδοντ]α καὶ κιθαρίζον-τα τὸν π]αῖδα μὴ μόνον[*](5 restituit Bu(echeler) 7 δαμονα)8
primae uersuum litterae exstant: us. 8 τέλειον | 9 ναι τὴν ἀ[ρετὴν 10 μὲν οὖν 11 κατεγρα 12 ἐν δὲ τῷ 13 αϲ φηϲὶ 14 νηϲ ϲοφο 15 ἀ] || ρετὴν 16 καὶ πρὸϲ 17 δ᾿ ἐπωνυμ 18 ὁμοίωϲ 19 τοὺϲ δὲ
. . . . . τὰ κατὰ τὰϲ o . . . .καὶ τὰ μ[ε]θ᾿ [ἡ]δονῆϲ καὶ [λύ-πηϲ ἐντυγ[χαν . . . . . . . . . . ἐ-πειδὴ τῶν οἰκείων δ . . .ϲων οὐκ ἔξωθεν ἀλλ᾿ ἐ . .τιν ἔχομεν τὰϲ αἰτίαϲ· [τῶνδὲ κοινῶν εἶναί τι καὶ [τὴνμουϲικήν· πάνταϲ γὰρ [Ἕλ-ληνάϲ τε καὶ βαρβάρου[ϲ οὐ-τῇ χρῆϲθαι καὶ κατὰ [πᾶ-ϲαν, ὡϲ εἰπεῖν, ἡλικίαν. [ἤδηγὰρ πρὸ τοῦ λογιϲμὸν ἔ[χεινκαὶ ϲύνεϲιν ἅπτεϲθα[ι τὴνμουϲικὴν δύναμιν . . . . . . .[*](us. 15 fin. ἥϲτινο[ϲ 18 ϲυμπαθη 19 τῶν ὀργάνω[ν 2 μηθ εδονηϲ) χρηϲίμωϲ κινεῖϲθαί τε καὶἠρεμεῖν τῷ ϲώματι τῆϲ [γυ-μναϲτικῆϲ καὶ τὰϲ ἐπὶ τού-των τεταγμέναϲ αἰϲθήϲειϲκριτικὰϲ ποιεῖν· ὑπὸ δὲ τῆϲγραφικῆϲ τὴν ὄψιν διδάϲκε-ϲθαι καλῶϲ κρίνειν πολλὰτῶν ὁρατῶν, τῆϲ δὲ μουϲι-9
κῆϲ τὸ μὲν ἀναγκαῖον η . .. . . τούτων ἔχειν, τὸ δὲ [κ]α[ὶτὰ] μάλιϲτ᾿, ἐάν τιϲ ἐπιβο[λῇ. . . . τῃ χρῆται. δοκεῖν[*](12 χα 13 επιβοα corr. Bu.) προιῆ, τὰϲ δὲ μ . . .. . . . ϲπονδα . . . . . .μένων εἶναι κα . . .τῶν λοιπῶν ἐπι . . .των, μετὰ δὲ . . . . .εἰπὼν ϲυνάψειν . . .πρὸϲ ἀνθρωπο . . . . .μουϲικῆ ὅτι μ[ετατί-θηϲί πωϲ τὴν ἀ . . .καὶ φύϲει πᾶϲι φ . . .. ναι φηϲιν, ὅτ[ι . . .ωϲ διατίθενται . . .ὑπ]ὸ τῆϲ αὐτῆϲ μ . . .. . . . θαυμαϲτό . . .. . οὐ δῆλον[*](13. 14 an φ[ίλην || εῖ]ναι) νόμον θε〈ῖ〉ϲινπά[νταϲ] αὐτῇ χρῆϲ[θα]ι καὶμη[δέν]α [καιν]οτομεῖν, τὴνδὲ ν[ῦν] . . . . ζουϲαν διάθε-ϲιν ἀπ᾿ . . . . . ἀφεϲτηκέ-ναι. κ[αὶ τοὺϲ] δειθυραμβι-κοὺϲ δὲ τρόπ[ο]υϲ εἴ τιϲ ϲυγ-κρίναι, τόν τε κατὰ Πίνδα-ρον καὶ τὸν κατὰ Φιλόξε-10
νον, μεγάλην εὑρεθήϲεϲθαιτὴν διαφορὰν τῶν ἐπιφαι-νομένων ἠθῶν, τὸν δ᾿ αὐ-τὸν εἶναι τ[ρ]όπον. καὶ πε-ρὶ τῶν ἄλλων τρόπων . . .[*](us. 15 ὧν δή τινων 20 χρῶμα 21 πολλοὶ 1. 2 θεϲιν || παρ corr. Bu. 5 [ἀρχῆϲ]? Bu.) . . χρόνον, καταρξαμέ[νωντῶν Μαντινέων τε καὶ Λα-κε] δαιμονίων [καὶ Πελ]λα-νέ]ων, παρὰ τούτοιϲ γὰρ κα[ὶπρ]ώτοιϲ καὶ μάλιϲτα τὴνἀκριβεϲτάτην ἐπιμέ[λει-αν] γενέϲθαι τῶν τοι[ούτωνἐπιτηδευμάτων [καὶ τῆϲἄλληϲ μουϲικῆϲ . . . . .. . . οὖν εἶναι καὶ . . . .. . τ]οῦτο ἐξ ἀλλήλων. . . . κατ᾿ ὠ[μ]ότητα[*](3 ΗΔΙΜΑΛΑ cf. Plut. de mus. 32. idem c. 31 uerba facit de Pindari et Philoxeni modis (τρόποϲ Πινδάρειοϲ et Φιλοξέ- νειοϲ) cf. IX 67 fr. 5.) . . . . ον . τα διὰ τ . ν ἀπὸ. . . . των τοιαύτηϲ δ᾿ οὖν. . . . ενηϲ ἀγωγῆϲ καὶ. . . ἀ]θροιζομένηϲ πολ-λῆϲ κ]αὶ γενναίαϲ . . . .. . . . ωϲ ὥϲτε καὶ οἰκει-ώϲαϲθα]ί? τε καὶ ἅψαϲθαι. . . . εωϲ τὴν τοιαύτην. . . . ν οὐκέτι καταλεί-11
πει χώραν τοῖϲ ἐναν-τιωθε〈ῖ〉ϲιν οὐχ ὑπάρξειντὸ παραδεξόμενον. . . κα τῶν ἐθῶν τε. . . . . ματων ἐπι-. . . . . ναι καὶ τὴν[*](5 ĨΠΟΥ in fine 10. 11 εναντιωϲεϲιν corr. Bu.) οιον οὐ μ . . . . . . . λωντωνἄλλῳ, ϲυ[νωμολογ]ηκέναι δ᾿ αὐ-τῷ, τὰ μὲ[ν αὐτο]φυοῦϲ αἰϲ-θήϲεωϲ δε[ῖϲ]θαι, τὰ δ᾿ ἐπίϲτη-μονικῆϲ, τὰ [θ]ερμὰ μὲνκαὶ τὰ [ψ]υχρὰ τ[ῆϲ αὐ]τοφυοῦϲ, τὸδ᾿ ἡρμοϲμέν[ον] καὶ ἀνάρμο-ϲτον τῆϲ ἐπ[ιϲτη]μονικῆϲ. [ἑ-τέραν δὲ, τῇ [τοι]αύτη? ϲυ[νε-ζευγμένη[ν κα]ὶ παρακολου-θοῦϲαν ὡϲ [ἐπὶ τ]ὸ πολύ, δι᾿ ἧϲδιώ]κομεν [τὴν παρεπομέν-νην ἡδον[ὴν ἑκ]άϲτῳ τῶναἰϲθητῶν, [ἡδον]ήν τε [καὶ λύ-πην οὖϲα[ν] . . . . τὴν αὐτὴνοὐ παραν . . . μειχθεῖϲαι δύ[οαἰ]ϲθήϲειϲ [περὶ] μὲν τὸ ὑπο[κ]εί-μ]ενον ϲυμ[φ]ωνεῖ[ν], οἱον ὅτι. . ηγον ἢ α[ὐϲτ]ηρόν, περὶ δὲ τὴνπ]αρεπ[ομέν]ην ἡδονήντ]ε καὶ λ[ύπην] διαφωνεῖν. α . . . . . . . . . . γίνεϲθαι καὶ. . . . . . . . . . . ϲυμβαίνειν. . . . . . . . . . . . περὶ μουϲικῆϲ[*](6. υχρα 9 ϹΥΜ 12 ΛΟΚΟΜΕΝ ]corr. Bu. 15 an [περὶ] τὴν αὐτὴν? 17 ΥΠΟΛΕΙ 18 ϲυμφωνειδι)[*](cf. Philod. de mus. l. IV c. 1 et 2.)12
τιν᾿ εἰϲ τοιαύτην διάθ[εϲινἂν αὐτῆ κινηθῆναι . . . . .ϲιν ἐϲτὶν ὑπὸ τῆϲ προ[ϲηκούϲ-ϲηϲ μελωδίαϲ, ἐπεὶ ο[ὐ πάν-τεϲ ὁμοίωϲ κινηθήϲ[ονταιπρὸϲ τῆϲ αὐτῆϲ, ἤ του [θυμ-ὸν ἐξ ἀττούϲηϲ τε καὶ [φερο-μένηϲ πρὸϲ [ὅ, τ]ι δὴ [πρα-ΰνειν τε καὶ εἰϲ ἠρεμ[ίαν κα-θ[ιϲ]τάνειν ἢ μετακε[ινεῖνκαὶ ἀποϲτρέφειν πρὸ[ϲ ἄλ-λην ὁρμὴν ἀπ᾿ ἄλλη[ϲ, τὴν δ᾿ὑπάρχουϲαν ἄγειν δ[ιάθεϲινεἰϲ αὔξηϲιν ἢ ἑλάττ[ωϲιν·καθόλου μὲν . . . . . . . . . .πᾶϲαν μουϲικὴν . . . . . . . .. . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . οὐ]δὲ εἰ μιμητι[κόν τι. . . . τοῦτο περα[ίνεινοἵα τ᾿ ἐ]ϲτίν, ἅϲτιναϲ[*](8 ΠΡΟϹΕΠΙΔΗ π[ρὸϲ ὅ τι] δὴ Philod. de mus. IV col. 3 us. 17 recte supplevit Spengel (Abhdlg. der bayer. Akad. 1840). cf. Max. Tyr. Diss. 37 c. 5: καὶ περὶ τὴν ψυχὴν ἰοῦϲα, τί ἂν εἴη ἄλλο, ἢ παιδαγώγημα τῶν τῆϲ ψυχῆϲ παθημάτων, τὸ μὲν ἐξᾶττον αὐτῆϲ καὶ φερόμενον κατεπάδουϲα, τὸ δὲ παρει- μένον καὶ ἐκλελυμένον ἔμπαλιν ἐπαίρουϲα καὶ παροξύνουϲα.) ζειν μ . ἐν δὲ τῷ τρίτῳ μακρό-τερα μὲν εἴρηκε καὶ μάλιϲ-τα περ[ὶ τ]ῆϲ πρὸϲ τὸ δαιμόνι-ον μουϲικῆϲ, οὐκ ἀποδεικτι-κῶϲ ἀλλ᾿ ἱϲτορικῶϲ καὶ ἐξη-13
γητικῶϲ, ἀρκέϲει δὲ τὴν ϲυγ-κεφαλαίωϲιν ἐπιτεμεῖν.κ]αὶ τ[ὴ]ν ἔννομόν τε καὶ ϲ[π]ου-δαζομ]ένην μουϲικὴν πρῶ-τα] μέν φη[ϲι]ν ἕνεκα τῆϲ πρὸϲτὸ θεῖον ϲυνταχθῆναι τει-μῆϲ, ἔπειτα τῆϲ τῶν ἐλευθέ-ρων παιδείαϲ· ὅτι δὲ πρὸϲ τ[ὸθε[ῖον], καὶ αὐτὰ ϲημαίνειντὰ ὀνόματα, τό τε θεωρεῖνκαὶ τὸ]ν θεατὴν [καὶ τ]ὸ θέατρον[*](us. 17 fin. τὴν προϲ 19 περὶ τοὺϲ παι- 21 τὴν τούτων 22 δειξιν)[*](8 των.)[*](cf. Philod. de mus. l. IV col. 4 et 5.)[*](Plut. de mus. c. 27: ἐπὶ μέντοι τῶν ἔτι ἀρχαιοτέρων οὐδ᾿ εἰδέναι φαϲὶ τούϲ Ἔξλληναϲ τὴν θεατρικὴν μοῦϲαν ὅλην δ᾿ αὐ- τῆϲ τὴν ἐπιϲτἡμην πρόϲ τε θεῶν τιμὴν καὶ τὴν τῶν νέων παί- δευϲιν παραλαμβάνεϲθαι, μηδὲ τὸ παράπαν ἤδη θεάτρου παρὰ τοῖϲ ἀνδράϲιν ἐκείνοιϲ κατεϲκευαϲμένου, ἀλλ᾿ ἔτι τῆϲ μουϲικῆϲ ἐν τοῖϲ ἱεροῖϲ ἀναϲτρεφομένηϲ, ἐν οἶϲ τιμὴν τε τοῦ θείου διὰ ταύτηϲ ἐποιοῦντο καὶ τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἐπαίνουϲ· εἰκὸϲ δ᾿ εἶναι, ὅτι τὸ θέατρον ὕϲτερον καὶ τὸ θεωρεῖν πολὺ πρότερον ἀπὸ τοῦ θεοῦ τὴν προϲηγορίαν ἔλαβεν.) ubi ponendum sit nescio. pauca cernuntur uerba: 1 μειγνὺϲ 2 εἰρημ[έ]νων 4 τὴν α[ὔλη]ϲιν 5 ἀκροωμένου 13 fortasse: τοῖϲ ἀκροωμ[ἐνοιϲ . . . μουϲι||κῆϲ πολὺ πλῆ[θοϲ . . . κρού||ϲεων καὶ μελ[ῶν . . . || ποτε ϲυμβαίν 17 ὅλον θεατ- 18 μεμφόμενοι 19 οὐδ[ὲ]ν εἶναι 20 μέλλειν . . . . . [πλῆ θοϲ κρου[μ]άτ[ων 22 ϲυρίττε- 23 ποτὲ δὲ 31 καὶ γὰρ δοξα- 35 καὶ πρὸϲ τὰ 39 θέα- τρον 40 ἡμᾶϲ δ᾿ οὐ το- 41 ἀκού[ονταϲ 44 ἑτέροιϲ
14
us. 3 π]άθοϲ ἰϲχυρ[ὸν 4 ϲυγγενὲϲ 5 fortasse: . . . . . περὶ τὰϲ τεκ[νοποιΐ||αϲ τ[ὸν καλούμενον ἐ]πιθαλ||άμι]ον, ἐν ᾧ καὶ 8 καλῶν καὶ 9 πολ- λὴν καὶ 10 πάλιν 11 ἐν ταῖϲ ἀποτε[υ]ξ- αὐτοῦ δὴ τοῦ ἔρωτοϲ 13 καὶ παντὸϲ 24 νο]μί- ονταϲ 25 πρὸϲ τὰϲ ἀποτε- 20 διαθε 28 τοῖϲ ἐνδόξο[ιϲ
. . νόμο]υϲ, τόν τε περὶ τὰϲ πο-λεμικὰϲ] ἐνεργείαϲ καὶ τὸνπερὶ τὰϲ] γυμναϲτικὰϲ καὶ ἀ-θλητικὰϲ τὸ μὲν παλαιὸ[νἐπὶ π]λεῖον, νῦν δ᾿ ἐπ᾿ ἔλαττο[ν.κοι]νῇ μὲν γὰρ πρὸϲ τὰϲ πο-λεμι]κὰϲ τοῖϲ ἐν τῇ ϲάλπι-γγι] καὶ νῦν τὸ πολὺ πλῆθοϲτῶν Ἐ]λλήνων χρῆϲθαι, τι-νὰϲ] δὲ καὶ τ[ῶ]ι διὰ τῶν αὐ-λ]ῶν· πρὸϲ δὲ τὰϲ ἀθλήϲειϲκαὶ] τῇ ϲάλπιγγι ϲημαί[ν-ειν τ]ὸν πολεμικὸν νόμ[ον,ὅντι]ν᾿ [ἂν] ἔχωϲιν, ἐπὶ τὸ [πο-λύ· ἐν] τοῖϲ δὲ πεντάθλοιϲἐϲ τ]ὴν ἅλϲιν καὶ τὸν δί[αυ-λο]ν αὐλῷ πεποιῆϲθαι[*](39 τῇ 40 των 45 cf. Paus. V 17 καθότι καὶ ἐφ᾿ ἡμῶν ἐπὶ τῷ ἅλματι αὐλεῖν τῶν πεντάθλων νομίζουϲιν.). . . πρ]ὸϲ τὴ[ν] χειρονομίαν. . . . . . . . . . . . τὸ ὁμώνυμον. . . . Ἀργείο]υϲ δὲ καὶ πρὸϲτὴν π]άλην [προϲ]άγειν τὸν αὐ-λόν]. προϲῆχθ[αι] δὲ τὴν μου-ϲικὴν καὶ πρ[ὸϲ τ]ὰϲ χορικὰϲ15
κινή]ϲειϲ τῶν τε γυμνοπαι-δικῶν καὶ τῶν ἐνόπλωντούτων δραματικῶν, τρα-γικῆϲ καὶ ϲατυρικῆϲ καὶ κω-μικῆϲ. τὴν μὲν οὖν καλλί-ϲτην] τούτων τὴν τραγικὴν. . . . . . . . . ἑκ]ατέρων . . . . .. . . . . . . . . τὴ]ν δὲ ϲατυρικ[ὴν[*](3 cf. Plut. de mus. c. 26 4 λλην cf. Philod. de mus 1. IV col. 7.) us. 1 extr. παντοδαπὴν 2 ὕλην 3 πολέμου 4 δυν]άμειϲ αὐτὰϲ
. . . . . τὰ μαντευόμε-να τῶν οἰκείων ἄνωθεν,ἔχειν] φύϲει τὸ μέλοϲ κ[ινη-τικό]ν τι καὶ παραϲτα-τικὸ]ν πρὸϲ τὰϲ πράξειϲ,καὶ μ]εμυθεῦϲθαί τ᾿ Ὀρ[φέαθέλξ]αι τὰϲ πέτραϲ κ[ινεῖντε ο]ὐκ ἐκεί[ν]αϲ ἀλλὰ [τοὺϲπο]νοῦνταϲ παρίϲταϲθ-θαι· δ]ιὸ καὶ Πτολεμαῖονκελ]εῦϲαι τοῖϲ ἀδυνατοῦ-ϲιν] καθελκύϲα[ι] κέλευ[ϲ-μα π]ροϲαυλεῖν Ἰϲμηνί[αν.οὐ] μόνον δὲ τὰϲ ψυχὰϲἐφι]έναι πρὸϲ 〈πράξειϲ〉 ἀλλὰ καὶϲώμ]ατα. παιδὸϲ γοῦν α-ὐλ]οῦντοϲ [κ]αί τι μέλοϲμουϲικὸν . . . . . . . . . . . . .us. 23 τὸ πρόϲω[πον 25 ὑποκειμένου 26 ἀπο- τυγχά[ν- 27 μορφῆϲ 28 ειϲ ᾄδειν 30 τὸ μέ- λοϲ τοῦ 32 ϲοφέ- 33 ποημα-
[*](20 ΚΑΤΑ 21 restituit Bu. 22 απαϲκρ . . αν ἀπα[ρχομέ]- ν[ου? Bu. cf. Philod. de m. l. ΙV col. 8 et 9.)16
καὶ πρὸϲ [ϲυνουϲίαϲ . . . . ἐκ-καλεῖϲ[θαι καὶ ἄνδραϲ καὶ γυ-ναῖκαϲ κα[ὶ νέουϲ ὡραίουϲεἰϲ γυναικιϲ[μόν . . . . . Ἀγά-θωνοϲ ἀκατ . . . . . . . . . [οἱκωμικοὶ κα . . . . . . . . . . .καὶ Δημοκρ[ίτου. Νίκαν-δρον δὲ τὸν [οὐ μόνον . . . ἐ-πιδει[κ]νυμε[ν . . . . . . . . . .ἔργοιϲ διδάξ[αντα . . . . ἀλ-λὰ καὶ . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . .fortasse: ἀ]λλ᾿ ἡ μ[ουϲικὴ δυ-νατή [ἐϲτιν παραμυθεῖϲθαιτὰϲ ἐν ἔ[ρωτι δυϲπραξίαϲ. . . . . . . . . . .ἔρωτα . . . . . . . . . . . [πονη-ρῶ[ϲ] πολλοῖ〈ϲ〉 ὑπ[έκκαυμα γί-νεεθαι. [ὅτι] δὲ τὸ μ[έλοϲ ϲυμ-βάλλε[τ]αι πρὸ[ϲ τὴν ἐρωτι-κὴν ἀρετήν, [δηλοῦν προϲη-κόντωϲ καὶ μία[ν τῶν Μου-ϲῶν Ἐρατὼ . . . . . . . . . . . . .δὲ τοῦτ᾿ ἀξι[οῖ ϲυνεργεῖν καὶπρὸϲ τὴν ϲυμπο[τικὴν ἀρε-τήν· τοῦ γὰρ ἔρω[τοϲ καὶ κα-θόλου τῶν ἐρωτ[ικῶν . . .[*](27 Philod. de mus. l. IV col. 15 us. 12 olim non recte suppleui πονηρῶν. uersus ille Menandri ita legitur: πολλοῖϲ ὑπέκκαυμ᾿ ἐϲτ᾿ ἔρωτοϲ μουϲική. 29 καλλε- deinde πρου 32 ΓΕΓΟ ,,aut γεγονυῖαν aut potius λεγομένην“ Bu.)VIII 142 fr. 1
[οὐ- δ᾿ εὑρεθῆ[ναι πρεπωδεϲτέραν17
ἐλευθέρ[οιϲ] . . ἄλλ[η]ν ἄνεϲ[ινκαὶ παιδειὰ[ν] τοῦ τὸν μὲν ἀ-ϲαι, τὸν δὲ κιθαρίϲαι, τὸν δὲχορεῦϲαι. καὶ γὰρ εἰ μή τιϲ ἐπι-τηδεύοι, τὸν οἶνον ἐ[κκ]αλεῖ[ϲ-θα]ι ,,πολύφρονά [περ μάλ᾿ ἀεῖ-ϲαι] καί θ᾿ ἁπαλὸν [γελάϲαικαί] τ᾿ ὀρχήϲαϲθαι“, ταῦ[τα μὲνποιεῖν . . . . [ἐξ ἀν]άγκ[ηϲ, ἄλ-ληϲ δὲ δι[αγωγῆ]ϲ οὐ . . . .[*](us. 14 ϹΤΡΕΦΕϹΒΑ ═ ἀνα] || ϲτρέφεϲθαι 10 ορχηϲεϲθαι)[*](9 Odyss. ξ 464 sq. rest. Nauck Mél. Gr. Mom. IV p. 169. cf. Philod. de m. l. IV col. 16.) ψυχα] || γωγίαν ἰδίᾳ . . . κα . φαθαιπαρὰ τοῖϲ μελοποιοῖϲ, ὅϲοιχρ]ηϲίμωϲ πεφιλομουϲή-κ]αϲιν· μὴ γὰρ κακῶϲ ἐπιϲη-μ]αίνεϲθαι Χαμαιλέοντα το-ιοῦτόν τι τοὺϲ κωμικοὺϲαἰ]νίττεϲθαι περὶ τῶν γιϲων προϲηγορίαιϲ μὲν χρώ-μ]ένουϲ ταῖϲ τῶν [ἐ]ρώτων?καί ποτε . . . . || εἰϲ πάνταϲ δὲτὴν ἰδιότητα [το]ύτων. ἔχεινδέ τι καὶ πρὸϲ φ[ιλί]αν [ο]ἰκεῖον.ἐπειδὴ γὰρ πρὸϲ ἐρω[τα || ἐ]δείχθ]η, κα[ὶπρὸϲ τὸ τέλοϲ αὐτοῦ || [λ]όγον αἱ-ῥεῖν. ἔτι δ᾿ ἐπεὶ πρὸϲ [ϲυμπό-ϲια, καὶ [π]ρ[ὸϲ] τὸ τέλοϲ [αὐτῶνφαίνεϲθα[ι π]άλι φιλοφροϲύν-νην. εἰ δὲ [πρ]ὸϲ ταύτ[ην, καὶπρὸϲ φιλίαν. ἄλλωϲ [δὲ καὶ18
τὴν [ψυχὴν] ἀνίηϲιν [καὶἀφιλαροῖ][*](us. 23 Λακεδαιμο[νι- 25 καὶ λοιμ- 28 κ]ατα- ϲτ[ῆ]ται). . . . . καὶ Τέρπανδ[ροϲκατὰ μαν]τεῖον . . . .ἐν τοῖ]ϲ φιλιτείοιϲ ᾄ[δ]ω[ντῆϲ ταρ]αχῆϲ ἔπαυϲε τοὺϲ [Λακεδ-αιμονίο]υϲ. καὶ περὶ Ϲτηϲιχ[όρ-ου δ᾿ ἱϲτορεῖται, διότι τῶν. . . . ν ἀν[τι]παρατεταγμένων [ἤ-δη] καταϲτὰϲ ἐν μέϲοιϲ |ἦϲέτιπαρα]κλητικὸν καὶ δια[λ-λάξ]α[ϲ] διὰ τοῦ μέλου[ϲ εἰϲἡϲυχ]ίαν αὐτοὺϲ μετέϲ[τη-ϲεν]· οὐδὲ τίνοϲ ἕνε[κα . .. . Πιν]δάρῳ γε γραφέ[ν „ τὸκοινόν] τιϲ ἀϲτῶν ἐν ε[ὐδίᾳτιθείϲ“] καὶ τὸ Ϲοφο[κλέ-ουϲ ἐν το]ῖϲ Ἐπιγόνοιϲ[*](3 πεφιλοιμουϲη 10 in. pap. 424 . . ΥΠ 12 pap. 424 ΜΑΝ 13 δη suprascriptum 16 χρ corr. Bu. 31 ΚΑΠΕΙΤΑΝΔ 32 post — τεῖον ΑΠΑΓΕ 33 αμω 35 . . ΤΕΙ . . ΥC 37 desunt ubi summum quinque litterae. τῶν [αὐτῶ]ν? Bu. 37 παρα suprascriptum. 40 sq. restituit Bu. 43 sq. restituit Usener. Pind. fr. 228 Boekh ═ 109 Bergk.)[*](cf. Philod. de m. l. IV col. 18, 19, 20. col. 20 us. 21: τὸ δ᾿ ἐκ τῶν Ἐπιγόνων μέλοϲ.)[*](ad us. 23 sqq. Phil. l. IV col. 18: ὅτι καὶ πυ[θ]όχρηϲτον ἔϲχον μεταπ[έ]μψ[α]ϲθαι Θαλήταν καὶ π[αρ]α[γ]ενομένου τῆϲ δι- χονοίαϲ ἔληξαν. Plutarchus, sine dubio eundem secutus aucto- rem, refert: καὶ Θαλήταν τὸν Κρῆτα, ὅν φαϲι κατά τι πυθόχρη- ϲτον Λακεδαιμονίουϲ παραγενόμενον διὰ μουϲικῆϲ ἰάϲαϲθαι ἀπαλ- λάξαι τε τοῦ καταϲχόντοϲ λοιμοῦ τὴν Ϲπάρτην, καθάπερ φηϲὶ Πρατίναϲ. quod exstat us. 25: καὶ λοιμ- demonstrat, Dioge- nem Bab. commemorasse et tumultum sedatum et pestilentiam sanatam.)19