Fragmenta

[40 K., 50 St.] Clem. Strom. VI 23 (II 440, 12 St.) Ἀριστοφάνης ἔφη δύναταί γὰρ ἴσσν τῶι δρᾶν τὸνοεν [fr. 691 K.] καὶ πρὸ τούτου ὁ Ἐλεάτης Π. τὸ γὰρ . . . εἶναι. Plotin. Enn. V 1, 8 ἥπτετο μὲν οὖν καὶ Π. πρότερον τῆς τοιαύτης δόξης, καθόσον εἰς ταὐτὸ συνῆγεν ὄν καὶ νοῦν καὶ τὸ ὄν οὐκ ἐν τοῖς αἰσθητοῖς ἐτίθετο. τὸ γὰρ . . . εἶναι λέγων καὶ ἀκίνητον λέγει τοῦτο, καίτοι προστιθεὶς τὸ νοεῖν σωματικὴν πᾶσαν κίνησιν ἐξαιρῶν ἀπ’ αὐτοῦ. An B 4 aanzuschließen.

. . . τὸ γὰρ αὐτὸ νοεῖν ἐστίν τε καὶ εἶναι.

[43—51 K., 51— 59 St.) Simpl. phys. 117, 2 (nach B 4) ὅτι δὲ ἡ ἀντῖφασις οὐ συναληθεύει, δι’ ἐκείνων λέγει τῶν ἐπῶν δι’ ὦν μέμφεται τοῖς εἰς ταὐτὸ συνάγουσι τὰ ἀντικείμενα· εἰπηλν γὰρ ἔστι γὰρ εἶναι. . . διζήσιος 〈εἴργω ἐπάγει〉· αὐτὰρ . . . κέλευθος. 78, 2 μεμψάμενος γὰρ τοῖς τὸ ὄν καὶ τὸ μὴ ὂν συμφέρουσιν ἐν τῶι νοητῶι οἶς . . . ταὑτόν (B 6, 8. ), καὶ ἀποστρέψας τῆς ὁδοῦ τῆς τὸ μὴ ὄν ζητούσης ἀλλὰ . . . νόημα (B 7, 2), ἐπάγει μοῦνος κτλ. (B 8, 1 ff.).

χρὴ τὸ λέγειν τε νοεῖν τ’ ἐὸν ἔμμεναι· ἔστι γὰρ εἶναι, μηδὲν δ’ οὐκ ἔστιν· τά σ’ ἔγὼ φράζεσθαι ἄνωγα. πρώτης γάρ σ’ ἀφ’ ὁδοῦ ταύτης διζήσιος 〈εἴργω〉, αὐτὰρ ἔπειτ’ ἀπὸ τῆς, ἣν δὴ βροτοὶ εἰδότες οὐδὲν πλάττονται, δίκρανοι· ἀμηχανίη γὰρ ἐν αὐτῶν στήθεσιν ἰθύνει πλακτὸν νόον· οἱ δὲ φοροῦνται κωφοὶ ὁμῶς τυφλοί τε, τεθηπότες, ἄκριτα φῦλα, οἷς τὸ πέλειν τε καὶ οὐκ εἶναι ταὐτὸν νενόμισται κοὐ ταὐτόν, πάντων δὲ παλίντροπός ἐστι κέλευθος.