Testimonia et Fragmenta

Philodemus de musica p. 16 Kemke. ἔτι) δὲ τοῦτ’ ἀξι(οῖ [scil. τὸ μέλος] συνεργεῖν καὶ) πρὸς τὴν συμπο(τικὴν ἀρε)τήν· τοῦ γὰρ ἔρω(τος καὶ κα)θόλου τῶν ἐρωτ(ικῶν . . . . 29. οὐ)δ’ εὑρεθῆ(ναι πρεπωδεστέραν) ἐλευθέρ(οις) ἄλλ(η)ν ἄνεσ(ιν) καὶ παιδειὰ(ν) τοῦ τὸν μὲν ἆσαι, τὸν δὲ κιθαρίσαι, τὸν δὲ χορεῦσαι. καὶ γὰρ εἰ μή τις ἐπιτηδεύοι, τὸν οἶνον ἐ(κκ)αλεῖ(σθα)ι πολύφρονά (περ μάλ’ ἀεῖσαι) καὶ θ’ ἁπαλὸν (γελάσαι καί)τ’ ὀρχήσασθαι (Od. ξ 464sq.). ταῦ(τα μὲν) ποιεῖν etc.

Idem lib. IV p. 81. ἀλλὰ γὰρ ἐπεὶ πρὸς ἐρωτικὴν ἀρε(τ)ὴν οὐ φαίνεθ’ ἡ μουσικὴ συνεργοῦσα, δῆλον ὡς οὐδὲ πρὸς ἥν φησιν ο(ἰ)κείαν αὐτῆς εἶναι τὴν συμποτικὴν καὶ τὰ συμπόσια κοινῶς· ἐγὼ δ’ οὔτ’ εἶναι τὴν καλουμένην συμποτικὴν ἀρετὴν — ἀλλ’ οὐχὶ τὴν ὑπὸ τούτ(ω)ν πλασθησομένην － ἀπὸ φρονήσεως ἡγοῦμαι, τάχα δ’ (ο)ὐδὲ πίπτουσαν εἰς φρονίμ(ους), οὔ(τ)ε συμποσίοις ἔρωτας ἐναρμόττ(ε)ιν ὡς ἂν ταραχώδεις καὶ ἀτερπεῖς καὶ διαστατικοὺς τῶν συνόντων ὑπ(ά)ρχοντας. τὴν μέντ(οι μ)ουσικὴν οἰκείαν μὲν ε(ἶνα)ι συμποσίων κα(ὶ) τὰ παρ’ Ὁμ)ήρῳ δεόντως ἐπ(ι)σεσημάνθ̣αι δι[ο]δούς, ἔτι δ(ὲ) καὶ τὸ

col. XVII. μὴ σκ(αι)ῶς ἀλλ’ ἐμμελῶς ἀνασ(τ)ρ(έ)φεσθαι.

Philodemus de musica lib. IV p. 83 Kemke. κἀκεῖνο δὲ χρηστ(ο)μαθῶς εἴρηται τὸ σαίνε(σθαι) μὲν καὶ τοὺς ἰδ(ι)ώτας ὑπὸ τῆς οἰκειότητος (scil. τῆς μουσικῆς πρὸς τὰ συμπόσια), παραλαμβάνειν (γ)έ τοι καὶ ἀκροάματ’ εἰς τὰ συμπόσι(α), διαπίπτειν δὲ τῷ μὴ τὸν Ὅμηρον καὶ τὸν Ἡσίοδον καὶ τοὺς ἄλλους π(ο)ητὰς τῶν μέτρων καὶ μελῶν· βελτίω γὰρ ἔστω τὰ χρώμενα συμπόσια τοῖς τούτων· μουσικῇ δὲ πῶς ἄμεινον χρῆ(τ)αι, ποητὰς ἀλλ’ οὐ μουσικ(ο)ὺς τούς γε τῶν μέτρων εἰσ(ά)γοντα; κἀν τῷ λοιπῷ βίῳ τοιγαροῦν ἐκ τινῶν χρόνων, εἰ καὶ μὴ παρ’ ὅλον σχεδόν, ὡς οὗτος ἔγραψε, ποι(κί)λη(ν) διαγωγὴν ὑπὸ (τῶν μ)ουσικῶν παρασκευ(άζ)εσθαι προσδεχόμενοι, τὸ π(ο)ικίλον καὶ πλεῖον ὑπ(ὸ τ)ῶν συμπλεκομένων γ(ίνε)σθαι φήσομεν, οὐχ ὑ(πὸ) τῆς μουσικῆς α(ὐτῆς etc.

Philodemus de musica p. 17 Kemke. (ψυχα)γωγίαν ἰδίᾳ . . . κα . φαθαι παρὰ τοῖς μελοποιοῖς, ὅσοι (χρ)ησίμως πεφιλομουσή(κ)ασιν· μὴ γὰρ κακῶς ἐπιση(μ)αίνεσθαι Χαμαιλέοντα τοιοῦτόν τι τοὺς κωμικοὺς (αἰ)νίττεσθαι περὶ τῶν ΓΙϹ|ων, προσηγορίαις μὲν χρω(μ)ένους ταῖς τῶν (π)ρώτων καί ποτε . . . . || εἰς πάντας δὲ τὴν ἰδιότητα (τ)ούτων.

Idem lib. IV p. 83. . . . να δὲ δὴ γράφοι τ(ὴν ψυχα)γωγίαν ἰδίᾳ π(. . . . . . .)θαι παρὰ τοῖς μελ(οπ)ο(ιοῖ)ς καὶ τυγχάνειν ἐπιστάσε(ω)ς ὑπὸ Χαμαιλέοντος, ἅπ(α)ντα σχ(ε)δὸν διανοημά(τω)ν εἶναι καὶ ποητικ(ῆς χρ)ώματα (scil. φήσομεν).

Philodemus de musica p. 17 Kemke. ἔχειν δέ τι καὶ πρὸς φ(ιλί)αν (ο)ἰκεῖον. ἐπειδὴ γὰρ πρὸς ἔρω(τα ἐ)δείχθη, κα(ὶ) πρὸς τὸ τέλος αὐτοῦ (λ)όγον αἱρεῖν. ἔτι δ’ ἐπεὶ πρὸς (συμπό)σια, καὶ (π)ρ(ὸς) τὸ τέλος (αὐτῶν, ὃ) φαίνεσθα(ι π)άλι φιλο(φροσύ)νην. εἰ δὲ (πρ)ὸς ταύτ(ην, καὶ) πρὸς φιλίαν. ἄλλως (δὲ καὶ) τὴν (ψυχὴν) ἀνίησιν (καὶ ἀφιλαροῖ).

Idem lib. IV p. 84. πάλι δ(ὲ λέγομε)ν, ἐπεὶ πρὸς τὸν ἔρωτα τὴ(ν) μουσικὴν οὐθὲν ἂν ε(ὕρο)μ(εν) χ(ρη)σιμεύουσα(ν, οὐ)δὲ πρὸς φιλ(ί)αν οἰκε(ίως) προσφέρεσθαι

col. XVIII. (πρὸς) συμ(π)όσια διδόντες ἐναρμό(τ)τειν (α)ὐτήν,

Philodemus de musica lib. IV p. 85 Kemke. Λακ(εδ)αιμονίους δὲ τοῖς ἀδιανοήτοις οὐ προσιέμ(εθ)α μαρτυροῦντας, ὅτι καὶ πυ(θ)όχρηστον ἔσχον μεταπ(έ)μψ(α)σθαι Θαλήταν καὶ π(αρ)α(γ)ενομένου τῆς διχο(νοί)ας (ἔλ)ηξαν· εἰ δὴ μαρ(τυρο)ῦσ(ιν), ἄλλο(ις) μόνον εἵπ(οντο) τοῖς πεπλακόσι (τ)ἀρ(χαῖα) καὶ μουσικοῖς· ἄλλο(ι γὰρ) ἀντιλέγου(σ)ιν, (αὐτὸν δείξαντες) ἀλ(α)ζονευόμενον δι’ ἀναθέματος, εἴπερ ἀνέθηκεν οὕτως ἐπιγράψας, ὡς (ο)ὗτοι λέγουσιν.

Idem p. 18 vs. 23 Λακεδαιμο vs. 25 καὶ λοιμ, unde pestilentiae quoque a Thaleta sanatae mentionem fecisse Diogenem Babylonium, coll. Plut. de mus. 42 p. 1046c, colligit Kemke.

Philodemus de musica p. 18 Kemke. καὶ Τέρπανδ(ρος κατὰ μαν)τεῖον . . . . (ἐν τοῖ)ς φιλιτείοις ᾄ(δ)ω(ν τῆς ταρ)αχῆς ἔπαυσε τοὺς (Λακεδαιμονίο)υς.

Idem lib. IV p. 85. οὐ πειθόμεθα (δ’) οὐδὲ τῷ Τέρπανδρον κ(α)τὰ μαντείαν κεκλῆσθαι πρ(ὸ)ς κατάπαυσιν ἐμφυλίου στά(σ)εως, ἄν καὶ πάνυ πολλοὶ συμφωνῶσι περὶ τούτου τῶν μουσολήπτω(ν), οὗτος δὲ σχεδὸν μόνος (ἐ)ν τοῖς φιλειτείοις αὐτὸν ᾄδοντα ποιῇ. καὶ δὴ γὰρ προ(σ)ῆκε τοὺς φιλοσόφους ὑπογράψαντας, τίνα τρόπον δύναται πα(ύ)ειν ἄλογα μέλ(η) λογικὴν διαφοράν, οὕτω πείθειν καὶ τὰ Θαλ(ήτου) καὶ Τερπάνδρου πεπαυκέναι (τὰς) τῶν Λακώνων. (quae secuntur de Sybaritis ipsius Philodemi sunt cavillantis).